Τελευταία ενημέρωση: 14 Οκτωβρίου 2022
Περίληψη: Πιστοποιητικό υγείας. Απαιτείται για τους μισθωτούς που έρχονται σε άμεση επαφή με τρόφιμα και ποτά ή με τους καταναλωτές τους, όπως οι σερβιτόροι. Έλλειψή του επιφέρει ακυρότητα της σύμβασης εργασίας, η οποία ερευνάται και αυτεπαγγέλτως. Οι αποδοχές αδείας, καθώς και τα επιδόματα αδείας και εορτών καταβάλλονται και στους απασχολούμενους με απλή σχέση εργασίας. Νόμιμη προσαύξηση για εργασία κατά τις νύχτες. Υπολογισμός αμοιβής. Στοιχεία για το ορισμένο της ένστασης εξόφλησης που προτείνει ο εναγόμενος εργοδότης. Απαιτείται να μνημονεύσει επακριβώς τον χρόνο, την αιτία και το ποσό κάθε επιμέρους καταβολής. Υποχρέωση χορήγησης έγγραφης εξοφλητικής απόδειξης των αποδοχών του μισθωτού. Δεν αρκεί να διαλαμβάνεται, κατά τρόπο γενικό, το συνολικό ποσό, που καταβλήθηκε στον μισθωτό για την παρεχομένη εργασία του, εκτός αν πρόκειται για μία και μόνον απαίτηση και προσδιορίζεται το ποσό και η αιτία της καταβολής, αλλά και τα επιμέρους ποσά, που καταβλήθηκαν για κάθε αιτία και ο χρόνος καταβολής αυτών, διότι έτσι μόνο προστατεύεται ο εργαζόμενος από τυχόν καταστρατήγηση της εργατικής νομοθεσίας, που απαγορεύει τον περιορισμό των δικαιωμάτων του για την απόληψη των ελαχίστων ορίων αποδοχών. Ένσταση συμψηφισμού (καταλογισμού). Για το ορισμένο αυτής πρέπει να αναφέρεται η καταρτισθείσα, μεταξύ των διαδίκων, συμφωνία περί καταλογισμού, το ακριβές περιεχόμενό της, ο τρόπος καταβολής της κάθε αξίωσης, το χρονικό διάστημα, στο οποίο αφορά, αλλά και οι αιτίες καταβολής του οφειλομένου χρηματικού ποσού. Επιδίκαση δεδουλευμένων αποδοχών. Η εναγομένη οφείλει να χορηγήσει στους ενάγοντες πιστοποιητικό εργασίας, με απειλή χρηματικής ποινής για κάθε ημέρα καθυστέρησης. Επιδικάζει στους εργαζόμενους το συνολικό ποσό των 3.121,20 Ευρώ.
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 1745/2017
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Αντιγόνη Σταμολέκα, Πρωτοδίκη, την οποία όρισε ο Προϊστάμενος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου Αθηνών και το Γραμματέα, Θεόδωρο ΒΛΑΧΑΚΗ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του την 6η-04-2017, για να δικάσει την από 20-05-2016(……/…./20-05-2016) αγωγή:
Των ΕΝΑΓΟΝΤΩΝ: 1) ……………., με ΑΦΜ ………. και 2) ……………, με ΑΦΜ …………….., αμφοτέρων κατοίκων Αθηνών (οδός …….. αρ…..), οι οποίοι παραστάθηκαν μετά του Πληρεξουσίου τους Δικηγόρου, Δημητρίου ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ και κατέθεσαν προτάσεις κατά
Της ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: Ιδιωτικής Κεφαλαιουχικής Εταιρείας με την επωνυμία «………………», με έδρα την Αθήνα(…………..), νομίμως εκπροσωπουμένης, η οποία εκπροσωπήθηκε από την Πληρεξούσια Δικηγόρο της, Κωνσταντίνα ΦΟΥΝΤΕΑ και κατέθεσε προτάσεις.
Οι ενάγοντες ζητούν να γίνει δεκτή η από 20-05-2016 (……./…../20-05-2016) αγωγή, η οποία προσδιορίστηκε προς συζήτηση μετ’ αναβολή για τη σημερινή δικάσιμο της 6ης-04-2017 και με αριθμό πινακίου Χ-ΚΑ/5.
Οι Πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την υπό κρίση αγωγή, όπως αυτή παραδεκτώς κατ’ άρθρα 224εδ.β, 591, 614περ.3 και 621επ.ΚΠολΔ συμπληρούται με τις από 6-04-2017 προτάσεις, οι ενάγοντες ζητούν, κατ’ εκτίμηση του δικογράφου και για τους διαλαμβανόμενους σε αυτό λόγους, [Α] να υποχρεωθεί η εναγομένη εταιρεία με απόφαση, η οποία να κηρυχθεί προσωρινώς εκτελεστή, [1] να καταβάλει κυρίως μεν δυνάμει ενδοσυμβατικής ευθύνης, απορρέουσας από τις ειδικότερα εκτιθέμενες συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, άλλως δε και όλως επικουρικώς, σε περίπτωση ακυρότητας τούτων, δυνάμει των περί αδικαιολογήτου πλουτισμού διατάξεων των άρθρων 904επ.ΑΚ, για οφειλόμενα επιδόματα εορτών-αδείας και μη καταβληθείσες αποδοχές αδείας, καθώς επίσης ως προσαύξηση λόγω απασχόλησης αμφοτέρων κατά την Κυριακή αλλά και τη νύχτα, ήτοι από ώρα 22.00 έως ώρα 02.00 πρωινή, το συνολικό ποσό των 5.979,55 ευρώ στο μεν πρώτο εξ αυτών και των 3.677,91 ευρώ στο δεύτερο εξ αυτών, όπως τα ανωτέρω ποσά αναλύονται λεπτομερώς στο οικείο δικόγραφο, τόσο στο ιστορικό όσο και στο αιτητικό αυτού, έκαστο δε των επιμέρους, εμπεριεχόμενων στα ως άνω συνολικά ποσά κονδυλίων με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επομένη που καθένα εξ αυτών κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, άλλως νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, καθώς επίσης [2] να χορηγήσει σε έκαστο των εναγόντων το κατ’ άρθρο 678ΑΚ πιστοποιητικό εργασίας, στο οποίο να βεβαιώνεται το είδος, η διάρκεια και η ποιότητα της εργασίας καθενός εξ αυτών, απειλουμένης σε βάρος της εναγόμενης χρηματικής ποινής, ύψους 500,00 ευρώ, για εκάστη ημέρα μη συμμόρφωσής της προς το διατακτικό της εκδοθησόμενης απόφασης, ενώ, τέλος, να καταδικαστεί η εναγόμενη στα δικαστικά τους έξοδα. Με το περιεχόμενο και τα αιτήματα αυτά η υπό κρίση αγωγή, για το αντικείμενο της οποίας δεν απαιτείται η καταβολή τέλους δικαστικού ενσήμου, αρμοδίως καθ’ ύλη και κατά τόπον εισάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου(αρθ.14παρ.2, 16περ.2, 25παρ.2, 591, 614περ.3 και 621παρ.1ΚΠολΔ), ενόψει της κατ’ άρθρα 218παρ.1, 591, 614περ.3 και 621επ.ΚΠολΔ αντικειμενικής σώρευσης στο οικείο δικόγραφο δύο βάσεων, εκ των οποίων η μία τυγχάνει μη αποτιμητή εις χρήμα, για να εκδικασθεί κατά την προκείμενη ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών (αρθ.614περ.3 και 621επ.ΚΠολΔ), τυγχάνει αρκούντως ορισμένη τόσο κατά την κύρια βάση της ενδοσυμβατικής ευθύνης, όσο και κατά την επικουρική αυτής βάση του αδικαιολογήτου πλουτισμού των άρθρων 904επ.ΑΚ(ορ.ΟλΑΠ23/2003, ΑΠ438/2017 και ΑΠ170/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), καθόσον περιέχει όλα τα απαιτούμενα κατ’ άρθρα 216παρ.1, 591, 614περ.3 και 621επ.ΚΠολΔ θεμελιωτικά αυτής πραγματικά περιστατικά, απορριπτομένων των αντίθετων ισχυρισμών της εναγομένης, καθώς επίσης είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 158, 340, 341, 345, 361, 648επ., 678ΑΚ, άλλως και όλως επικουρικώς σε εκείνες των άρθρων 904επ.ΑΚ, 1παρ.1, 2 και 3 Ν.1082/1980, 1 παρ. 1, 2 και 3, 3 παρ. 1, 6, 10παρ.1 της ΥΑ19040/1981, άρθρο μόνον της υπ’ αριθμ. 8900/1946 Κοινής Απόφασης των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας «περί καθορισμού αυξημένης αμοιβής εις τους εργαζομένους εν γένει κατά τις Κυριακές και εορτές» (ΦΕΚ Β’ 15), όπως ερμηνεύτηκε με την υπ’ αριθμ.25825/1951 απόφαση των ίδιων Υπουργών, 2 ν.δ.3755/1957, όπως τροποποιήθηκε με τη διάταξη του άρθρου 2 Ν.435/1976, σε συνδυασμό προς τις διατάξεις των άρθρων 1, 3, 4παρ.1, 9 και 10 β.δ.748/1966 (προσαύξηση για εργασία κατά τις Κυριακές και εορτές), 2παρ.1 α.ν.539/1945, όπως η παρ. 1 είχε αντικατασταθεί με την παρ.1 της διάταξης του άρθρου 13 Ν.3227/2004 και αντικαταστάθηκε και πάλι με την παρ.1 της διάταξης του άρθρου 1; Ν.3302/2004, 2, 5 παρ.1, όπως τροποποιήθηκε με τη διάταξη του άρθρου 3 του ν.δ. 3755/1957 και 5παρ.5 του α.ν.539/1945, όπως τροποποιήθηκε με τη διάταξη του άρθρου 1παρ. 3 του Ν. 1346/1983 (αποδοχές αδείας), 3παρ.16 του Ν.4504/1966 (επίδομα αδείας), 176, 189παρ.1, 191παρ.2, 591, 614περ.3, 907, 910περ.4 και 946παρ. 1ΚΠολΔ, πλην του αγωγικού κονδυλίου για επιδίκαση σε έκαστο των εναγόντων προσαύξησης λόγω της απασχόλησης τούτων κατά την Κυριακή, όπερ τυγχάνει απορριπτέο προεχόντως ως μη νόμιμο, καθόσον τούτο δεν αξιώνεται κατά την κύρια τουλάχιστον αγωγική βάση δυνάμει των περί αδικαιολογήτου πλουτισμού διατάξεων των άρθρων 904επ.ΑΚ. Ως εκ τούτου δε, η υπό κρίση αγωγή, καθ’ ο μέρος κρίθηκε παραδεκτή και νόμιμη, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική αυτής βασιμότητα.
Στην προκείμενη περίπτωση, από την εκτίμηση των ένορκων καταθέσεων των μαρτύρων απόδειξης και ανταπόδειξης, οι οποίοι εξετάστηκαν νομίμως επ’ ακροατηρίω, όπως οι καταθέσεις αυτών περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου, δεδομένου προσέτι ότι η εκ μέρους της μάρτυρος του ενάγοντος έγερση αγωγής, στρεφόμενης κατά της αυτής ως άνω εναγόμενης, δεν συνιστά καν λόγο εξαίρεσης αυτού(ορ.ΕφΠειρ 18/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ) καθώς επίσης από το σύνολο των νομίμως προσκομιζόμενων με επίκληση από αμφότερα τα διάδικα μέρη εγγράφων, τα οποία χρησιμεύουν είτε προς άμεση απόδειξη, είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, αλλά και από τις κατ’ άρθρα 261, 591παρ.1 και 663επ.ΚΠολΔ εκατέρωθεν συναγόμενες ομολογίες των διαδίκων μερών, καθ’ ο μέρος ουδείς εξ αυτών δεν αμφισβητεί γενικώς ή ειδικώς την αλήθεια των επικαλούμενων από τον αντίδικό του ισχυρισμών, αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου η εναγομένη προσέλαβε αφενός μεν, τον πρώτο ενάγοντα στις 8-07-2014, ήτοι σε ηλικία 35 ετών(γεννηθέντα εν έτει 1979), αφετέρου δε, το δεύτερο ενάγοντα αδελφό του, στις 26-12-2014, ήτοι σε ηλικία 24 ετών(γεννηθέντα εν έτει 1990), προκειμένου να απασχοληθούν αμφότεροι στην επιχείρηση αυτής (ταϋλανδέζικο εστιατόριο), κείμενη επί της οδού …. αρ.….. στην Αθήνα(…….) με την ειδικότητα του Β. Σερβιτόρου και δη υπό καθεστώς μερικής απασχόλησης, πλέον δε συγκεκριμένως, ο μεν πρώτος ενάγων από ημέρα Τρίτη έως και ημέρα Σάββατο, ο δε δεύτερος ενάγων από ημέρα Παρασκευή έως και ημέρα Κυριακή, ενώ ο καθένας εξ αυτών απασχολείτο κατά τις ανωτέρω ημερομηνίες επί εξάωρο (6ωρο), ήτοι από ώρα 20.00 έως ώρα 02.00 πρωινή, έναντι ημερομισθίου ανερχόμενου στο ποσό των 23,56 ευρώ, έως την 9-10-2015, ότε αμφότεροι οι ενάγοντες προέβησαν σε οικειοθελή αποχώρηση εκ της εργασίας τους. Πλην όμως, όπως αποδεικνύεται μεταξύ άλλων από τους νομίμως προσκομιζόμενους με επίκληση από αμφότερους τους ενάγοντες λογαριασμούς ασφαλισμένου στο ΙΚΑ(σχετ. No 2 εναγόντων), μεταξύ των διαδίκων μερών είχε λάβει χώρα άτυπη συμφωνία περί καταβολής ημερομισθίου, ύψους 34,69 ευρώ, ανερχομένου, κατ’ επέκταση, του ωρομίσθιου στο ποσό των 5,20 ευρώ, ήτοι ποσού υψηλότερου των κατώτατων ορίων μισθών και ημερομισθίων, όπως αυτά διαμορφώθηκαν μετά τη θέση σε ισχύ του Ν.4093/2012 σε συνδυασμό και με την ΠΥΣ 6/2012(26,18 ευρώ ημερομίσθιο για μισθωτό ηλικίας άνω των 25 ετών με 0-3 χρόνια προϋπηρεσία), απορριπτομένου, ωστόσο, ως ουσία αβασίμου του ισχυρισμού της εναγομένης περί καταβολής τουλάχιστον στο δεύτερο ενάγοντα υψηλότερου ημερομισθίου, ποσού 42,00 ευρώ. Σημειωτέον ότι, καίτοι το κατά τα ανωτέρω συμπεφωνημένο μεταξύ των διαδίκων ημερομίσθιο προσιδιάζει σε απασχολούμενο με την ιδιότητα του υπαλλήλου και ουχί του εργατοτεχνίτη, όπερ άλλωστε συνομολογεί ρητώς η ίδια η εναγομένη και ανεξαρτήτως της αναγραφής των εναγόντων ως εργατών τόσο στα έγγραφα της αναγγελίας πρόσληψης, όσο και σε εκείνα της οικειοθελούς αποχώρησης τούτων, αποδεικνύεται ότι αμφότεροι απασχολούνταν στην επιχείρηση της εναγομένης ως εργάτες και ουχί ως υπάλληλοι, καθόσον ουδόλως εκθέτουν στο οικείο αγωγικό δικόγραφο, αλλά και ουδόλως αποδεικνύουν -ως φέροντες το βάρος απόδειξης- τη συνδρομή, στο πρόσωπό τους εξειδικευμένης επαγγελματικής εμπειρίας και την εκ μέρους τους ανάπτυξη πρωτοβουλίας στα πλαίσια της εργασιακής απασχόλησής τους, απορριπτομένων ούτω των αντίθετων ισχυρισμών τους ως ουσία αβασίμων(ορ. σχετικώς με ιδιότητα υπαλλήλου και εργάτη ΕφΘες547/ 2017 και ΕφΑιγ103/2013 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω, όπως αποδεικνύεται, ουδείς εκ των εναγόντων προσκομίζει με επίκληση βιβλιάριο υγείας και δη νομοτύπως θεωρημένο από αρμόδια Αρχή, από το οποίο να συνάγεται ότι καθ’ όλο το χρονικό διάστημα απασχόλησής τους στο εστιατόριο της εναγομένης(8-07-2014 έως 9-10-2015 ο πρώτος, 26-12-2014 έως 9-10-2015 ο δεύτερος) αμφότεροι ήταν κάτοχοι νόμιμου βιβλιαρίου υγείας, μη αρκούσης εν προκειμένω μόνης της προσκόμισης με επίκληση από αυτούς των από 25-05-2012 πιστοποιητικών υγείας, εκδοθέντων από ιδιώτη Ιατρό-Πνευμονολόγο, με αποτέλεσμα αμφότερες οι επίδικες συμβάσεις εργασίας να τυγχάνουν άκυρες, της ακυρότητας αυτής λαμβανομένης σε κάθε περίπτωση αυτεπαγγέλτως υπόψη από το Δικαστήριο τούτο, απορριπτομένου ούτω ως ουσία αβάσιμου μέρους της κύριας αγωγικής βάσης, ερειδόμενης στην ενδοσυμβατική ευθύνη και δη καθ’ ο μέρος εγείρονται με αυτήν αξιώσεις για επιδόματα εορτών-αδείας και αποδοχές αδείας, πλέον προσαυξήσεων για απασχόληση κατά την Κυριακή και τη νύχτα, όπως αυτές δύνανται να ικανοποιηθούν πλέον με τις κατά δικονομική μόνο επικουρικότητα σωρευόμενες διατάξεις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού των άρθρων 904επ.ΑΚ. Εξάλλου, αποδεικνύεται ότι καθ’ όλη τη διάρκεια λειτουργίας των επίδικων συμβάσεων εργασίας [Α] ο μεν πρώτος ενάγων δεν έλαβε [1] δώρο Πάσχα έτους 2015, ποσού 353,40 ευρώ, [2] αναλογία δώρου Χριστουγέννων έτους 2015, ποσού 389,46 ευρώ, [3] αποδοχές αδείας έτους 2015, ποσού 471,20 ευρώ και [4] επίδομα αδείας έτους 2015, ποσού 306,28 ευρώ, ενώ [Β] ο δεύτερος ενάγων δεν έλαβε [1] δώρο Πάσχα έτους 2015, ποσού 353,40 ευρώ και [2] αναλογία δώρου Χριστουγέννων έτους 2015, ποσού 389,46 ευρώ, έκαστο δε των ανωτέρω επιμέρους ποσών τυγχάνει καταβλητέο αντιστοίχως στον πρώτο και δεύτερο ενάγοντα με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επομένη που έκαστο επιμέρους, εμπεριεχόμενο στο ως άνω συνολικό ποσό, κονδύλιο κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, απορριπτομένων των λοιπών αγωγικών αξιώσεων αμφοτέρων των εναγόντων αναφορικώς με οφειλόμενα επιδόματα εορτών-αδείας και με μη καταβληθείσες αποδοχές αδείας ως ουσιαστικώς αβασίμων. Επιπροσθέτως, ο μεν πρώτος ενάγων καθ’ όλη τη διάρκεια της απασχόλησής του στην επιχείρηση της εναγόμενης πραγματοποίησε νυχτερινή εργασία, ως προς την οποία, όπως αποδεικνύεται, έχει εξοφληθεί έως και το μήνα Δεκέμβριο του έτους 2014, ενώ εξακολουθεί να οφείλεται η προσαύξηση για τη νυχτερινή του εργασία κατά το χρονικό διάστημα από 1-01-2015 έως 9-10-2015, η οποία ανέρχεται στο ποσό των 858,00 ευρώ[1,3 ευρώ το ωρομίσθιο με ημερομίσθιο 34,69 X 660 ώρες(20 ώρες ανά εβδομάδα X 33 εβδομάδες) και δη με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επομένη που έκαστο επιμέρους, εμπεριεχόμενο στο ως άνω συνολικό ποσό, κονδύλιο κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό. Αντιθέτως, ουδόλως αποδεικνύεται ότι ο πρώτος ενάγων πραγματοποίησε εργασία κατά την ημέρα της Κυριακής καθ’ όλη τη διάρκεια λειτουργίας της ένδικης σύμβασης εργασίας του, πλην των μηνών Οκτωβρίου- Νοεμβρίου 2014, ότε και έλαβε την αντίστοιχη προσαύξηση(ορ. σχετικές αποδείξεις πληρωμής μισθοδοσίας), απορριπτομένων των αντίθετων αγωγικών ισχυρισμών ως ουσία αβασίμων. Παράλληλα, στο δεύτερο ενάγοντα, ο οποίος στα πλαίσια της επίδικης σύμβασης εργασίας του απασχολήθηκε εξαρχής κατά την ημέρα της Κυριακής, αλλά και κατά τη νύχτα, ουδέν οφείλεται από την εναγομένη, η οποία, όπως αποδεικνύεται, έχει εξοφλήσει ολοσχερώς τις έναντι αυτού οικονομικές υποχρεώσεις, καθ’ ο μέρος αυτές αφορούν στις ένδικες απαιτήσεις του για προσαύξηση λόγω απασχόλησης την Κυριακή και τη νύχτα, ποσοστού 75% και 25% αντιστοίχως. Ειρήσθω ότι αμφότερες οι εκ μέρους της εναγομένης προβληθείσες ενστάσεις περί συνυπολογισμού στις καταβαλλόμενες στους ενάγοντες υπέρτερες των νομίμων αποδοχές(ημερομίσθια) των αξιούμενων προσαυξήσεων για απασχόληση τούτων κατά την Κυριακή και τη νύχτα, αλλά και περί εξόφλησης των ένδικων επιδομάτων εορτών-αδείας και των αποδοχών αδείας τυγχάνουν προεχόντως απορριπτέες ως απαράδεκτες λόγω αοριστίας, καθόσον, αναφορικώς με την κατ’ άρθρο 416ΑΚ ένσταση εξόφλησης, η εναγομένη παραλείπει να μνημονεύσει επακριβώς το χρόνο, την αιτία και το ποσό εκάστης επιμέρους καταβολής(ορ. ΑΠ447/2015 και ΕφΘες849/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Αναφορικώς δε με την πρώτη ένσταση περί συμψηφισμού (καταλογισμού) των αποδοχών και αξιώσεων των εργαζομένων(εναγόντων), όπως αυτές απορρέουν από τις ένδικες συμβάσεις εργασίας, πρέπει να αναφέρεται, για την πληρότητα αυτής, η καταρτισθείσα, μεταξύ των διαδίκων, συμφωνία περί καταλογισμού, το ακριβές περιεχόμενό της, ο τρόπος καταβολής της εκάστοτε αξίωσης, το χρονικό διάστημα, στο οποίο αφορά, αλλά και οι αιτίες καταβολής του οφειλομένου χρηματικού ποσού. Σημειωτέον ότι σε περίπτωση τυχόν επίκλησης από την εργοδότιδα εταιρεία σχετικής έγγραφης απόδειξης των μισθωτών περί εξόφλησης όλων των απαιτήσεών τους, δεν αρκεί να διαλαμβάνεται, κατά τρόπο γενικό, το συνολικό ποσό, όπερ καταβλήθηκε σε έκαστο μισθωτό για την παρεχομένη εργασία του, εκτός αν πρόκειται για μία και μόνον απαίτηση και προσδιορίζεται το ποσό και η αιτία της καταβολής, αλλά και τα επιμέρους ποσά, που καταβλήθηκαν για κάθε αιτία και ο χρόνος καταβολής αυτών, διότι έτσι μόνον προστατεύεται ο εργαζόμενος από τυχόν καταστρατήγηση της εργατικής νομοθεσίας, που απαγορεύει τον περιορισμό των δικαιωμάτων του για την απόληψη των ελαχίστων ορίων αποδοχών. Για το λόγο δε αυτόν άλλωστε με τη διάταξη του άρθρου 18παρ.1Ν.1082/1980 επιβάλλεται στον εργοδότη η υποχρέωση να χορηγεί, κατά την εξόφληση των αποδοχών του προσωπικού του, εκκαθαριστικό σημείωμα ή, σε περίπτωση εφαρμογής μηχανογραφικού συστήματος, ανάλυση μισθοδοσίας, όπου θα απεικονίζονται αναλυτικώς οι πάσης φύσης αποδοχές του προσωπικού, αλλά και οι επ’ αυτών κρατήσεις, χωρίς ωστόσο να προσαπαιτείται, ως συμβαίνει εν προκειμένω, όπως οι προμνησθείσες εξοφλητικές αποδείξεις φέρουν την υπογραφή του αντίστοιχου μισθωτού (ορ.ΑΠ529/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ και Δ. ΖΕΡΔΕΛΗ, ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ, κεφάλαιο 7, παρ. 17, περ.1149επ., σελ.725επ. με υποσημείωση υπ’ αριθμ.208, σελ.726). Εξάλλου, η εκ μέρους της εναγομένης προβληθείσα ένσταση περί καταχρηστικής εκ μέρους των εναγόντων άσκησης του δικαιώματος αμφοτέρων να ασκήσουν την ένδικη αγωγή τυγχάνει απορριπτέα προεχόντως ως μη νόμιμη, καθόσον, ακόμα και αν υποτεθούν αληθή τα επικαλούμενα προς θεμελίωση αυτής πραγματικά περιστατικά, ιδία δε η απουσία οιασδήποτε διαμαρτυρίας εκ μέρους τούτων(εναγόντων) και η εν γνώσει των τελευταίων οικονομική της αδυναμία, δεν πληρούν σε κάθε περίπτωση το πραγματικό της διάταξης του άρθρου 281ΑΚ(ορ. σχετ. ΟλΑΠ6/2016 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τέλος, ενόψει της σιωπηρώς συνομολογούμενης κατ’ άρθρα 261, 591, 614περ.3 και 621επ.ΚΠολΔ μη χορήγησης από την εργοδότιδα εναγομένη των αιτηθέντων κατ’ άρθρο 678ΑΚ από τους ενάγοντες πιστοποιητικών εργασίας, στο οποίο να βεβαιώνεται το είδος, η διάρκεια και η ποιότητα της εργασίας καθενός εξ αυτών, πρέπει η εναγομένη να υποχρεωθεί προς τούτο, απειλουμένης σε βάρος της χρηματικής ποινής, ύψους 500,00 ευρώ, για εκάστη ημέρα μη συμμόρφωσής της προς το διατακτικό της παρούσας απόφασης. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, απορριπτομένων όσων κρίθηκαν απορριπτέα στο σκεπτικό της παρούσας, πρέπει η υπό κρίση αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσιαστικώς βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει [Α] στο μεν πρώτο ενάγοντα [1] δώρο Πάσχα έτους 2015, ποσού 353,40 ευρώ, [2] αναλογία δώρου Χριστουγέννων έτους 2015, ποσού 389,46 ευρώ, [3] αποδοχές αδείας έτους 2015, ποσού 471,20 ευρώ και [4] επίδομα αδείας έτους 2015, ποσού 306,28 ευρώ, ενώ [Β] στο δεύτερο ενάγοντα [1] δώρο Πάσχα έτους 2015, ποσού 353,40 ευρώ και [2] αναλογία δώρου Χριστουγέννων έτους 2015, ποσού 389,46 ευρώ , έκαστο δε των ανωτέρω επιμέρους κονδυλίων με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επομένη που καθένα εξ αυτών κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, αλλά και [Γ] στον πρώτο ενάγοντα για τη νυχτερινή του εργασία κατά το χρονικό διάστημα από 1-01-2015 έως 9-10-2015, το ποσό των 858,00 ευρώ με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επομένη που έκαστο επιμέρους, εμπεριεχόμενο στο ως άνω συνολικό ποσό, κονδύλιο κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, καθώς επίσης πρέπει να υποχρεωθεί η εναγομένη κατ’ άρθρο 678ΑΚ να χορηγήσει σε έκαστο των εναγόντων πιστοποιητικό εργασίας, στο οποίο να βεβαιώνεται το είδος, η διάρκεια και η ποιότητα της εργασίας καθενός εξ αυτών, απειλουμένης σε βάρος αυτής(εναγομένης) χρηματικής ποινής, ύψους 500,00 ευρώ, για εκάστη ημέρα μη συμμόρφωσής της προς το διατακτικό της εκδοθησόμενης απόφασης. Εξάλλου, η παρούσα απόφαση πρέπει να κηρυχθεί προσωρινώς εκτελεστή, ενώ, τέλος, τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συμψηφισθούν μεταξύ των διαδίκων μερών λόγω της δυσχερούς ερμηνείας των εφαρμοσθέντων κανόνων δικαίου (αρθ.179, 591, 614περ.3 και 621επ.ΚΠολΔ) κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ αντιμολία των διαδίκων.
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό, τι κρίθηκε απορριπτέο στο σκεπτικό της παρούσας.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την από 20-05-2016 αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγόμενη να καταβάλει [Α] στον πρώτο ενάγοντα [1] δώρο Πάσχα έτους 2015, ποσού τριακοσίων πενήντα τριών ευρώ και σαράντα λεπτών(353,40), [2] αναλογία δώρου Χριστουγέννων έτους 2015, ποσού τριακοσίων ογδόντα εννέα ευρώ και σαράντα έξι λεπτών (389,46), [3] αποδοχές αδείας έτους 2015, ποσού τετρακοσίων εβδομήντα ενός ευρώ και είκοσι λεπτών (471,20) και [4] επίδομα αδείας έτους 2015, ποσού τριακοσίων έξι ευρώ και είκοσι οκτώ λεπτών (306,28), ενώ [Β] στο δεύτερο ενάγοντα [1] δώρο Πάσχα έτους 2015, ποσού τριακοσίων πενήντα τριών ευρώ και σαράντα λεπτών (353,40) και [2] αναλογία δώρου Χριστουγέννων έτους 2015, ποσού τριακοσίων ογδόντα εννέα ευρώ και σαράντα έξι λεπτών (389,46), έκαστο δε των ανωτέρω επιμέρους κονδυλίων με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επομένη που καθένα εξ αυτών κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό, καθώς επίσης [Γ] στον πρώτο ενάγοντα για νυχτερινή εργασία κατά το χρονικό διάστημα από 1-01-2015 έως 9-10-2015, το ποσό των οκτακοσίων πενήντα οκτώ (858,00) ευρώ με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επομένη που έκαστο επιμέρους, εμπεριεχόμενο στο ως άνω συνολικό ποσό, κονδύλιο κατέστη ληξιπρόθεσμο και απαιτητό
ΚΗΡΥΣΣΕΙ την παρούσα απόφαση προσωρινώς εκτελεστή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να χορηγήσει σε έκαστο των εναγόντων πιστοποιητικό εργασίας, στο οποίο να βεβαιώνεται το είδος, η διάρκεια και η ποιότητα της εργασίας καθενός εξ αυτών.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εναγομένης χρηματική ποινή, ύψους πεντακοσίων(500,00) ευρώ για κάθε ημέρα μη συμμόρφωσής της προς το διατακτικό της εκδοθησόμενης απόφασης.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων μερών.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στην Αθήνα στο ακροατήριό του και σε έκτακτη δημόσια αυτού συνεδρίαση στις 10-10-2017.