Τελευταία ενημέρωση: 13 Μαΐου 2022
Περίληψη: Δεδουλευμένες αποδοχές. Αποδοχές μη ληφθείσης αδείας. Στοιχεία για το ορισμένο της αξίωσης του εργαζομένου προς λήψη της κατά 100% προσαύξησης (ποινής) των αποδοχών αδείας. Εξάμηνη άδεια μητρότητας. Ένσταση εξόφλησης. Στοιχεία του ορισμένου αυτής. Επιδικάζει στην εργαζόμενη το συνολικό ποσό των 2.233,22 Ευρώ.
ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
Αριθμός αποφάσεως
159/2014
ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Συγκροτήθηκε από την Ειρηνοδίκη Ακριβή Ερμίδου, την οποία όρισε η Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Ειρηνοδικείου Αθηνών και την Γραμματέα Σιδερία Φίλη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 22 Νοεμβρίου 2013 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: ……………, κατοίκου ……………., η οποία παραστάθηκε στο ακροατήριο δια του πληρεξουσίου δικηγόρου Δημητρίου Βλαχόπουλου.
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: Της μονοπρόσωπης εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία: «……………..», που εδρεύει στην ……….. και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε στο ακροατήριο δια της πληρεξούσιας δικηγόρου Ζωής Σπυροπούλου.
Η ενάγουσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 13/5/2013 αγωγή, που κατατέθηκε στην γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθμό ……./2013 και προσδιορίσθηκε για την ανωτέρω δικάσιμο.
Για την προκείμενη συζήτηση της αγωγής και μετά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη σειρά του οικείου εκθέματος το δικαστήριο αφού
Άκουσε όσα περιέχονται στα πρακτικά.
Μελέτησε τη δικογραφία
Σκέφθηκε σύμφωνα με το Νόμο.
Στην κρινομένη αγωγή, η ενάγουσα εκθέτει ότι προσλήφθηκε από την εναγόμενη την 4/6/2007, με σύμβαση εξηρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου για να εργασθεί στην επιχείρησή της ως υπάλληλος, βοηθός λογιστή . Οτι αν και παρείχε την εργασία της ανελλιπώς, μέχρι την ημέρα αποχωρήσεώς της στις 18/1/2013 ,η εναγομένη δεν της κατέβαλε και της οφείλει τα αναφερόμενα ποσά για οφειλόμενο επίδομα εορτών Χριστουγέννων, αποδοχές και επίδομα αδείας, και αποζημίωση για μη ληφθεισα άδεια , ανερχόμενα στο συνολικό ποσό των 2.397,68Ε . Κατόπιν τούτων ζητεί να υποχρεωθεί η εναγομένη με απόφαση προσωρινά εκτελεστή, να της καταβάλει το ανωτέρω ποσό με το νόμιμο τόκο υπερημερίας όπως προσδιορίζεται ειδικότερα μέχρι την εξόφληση κατά τις διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας, άλλως και επικουρικά κατά τις διατάξεις του αδικαιολογήτου πλουτισμού και να καταδικασθεί ο εναγόμενος στην δικαστική του δαπάνη. Με το περιεχόμενο αυτό η αγωγή παραδεκτά εισάγεται να συζητηθεί ενώπιον του παρόντος δικαστηρίου, που είναι καθύλην και κατά τόπο αρμόδιο ( αρθρα 14παρ1α και 25Κ.ΠολΔ) κατά την προκειμένη διαδικασία των διατάξεων 663 επ.ΚΠολΔ , και είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 648, 653,666, 904 ΑΚ σε συνδ., με αρθρα 1παρ.1 του ν. 1082/80 1παρ.3 του ν. 1346/1983 ,άρθρο 1παρ.1, 2παρ.1, 3παρ1, 5του α.ν. 539/1945, 3 παρ. 16 του ν. 4504/66,907,908 και 176 Κ.ΠολΔ., Πρέπει επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, μη υποκειμένη σε τέλος δικαστικού ενσήμου σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 71 του ΕισΝΚΠολΔ.
Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος της ενάγουσας , που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά, τα έγγραφα που νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι και την εν γένει διαδικασία αποδείχθηκαν τα εξής πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα προσλήφθηκε από την εναγομένη, η οποία έχει ως αντικείμενο την παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών, την 4/6/2007 με σύμβαση εξηρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, προκειμένου να εργαστεί με την ειδικότητα της βοηθού λογιστή. Με την ειδικότητα αυτή η ενάγουσα παρείχε την εργασία της στην εναγομένη ,μέχρι την 18/1/2013 οπότε και αποχώρησε οικειοθελώς, με σύστημα πενθήμερης εργασίας ήτοι από Δευτέρα εως Παρασκευή , πλήρους απασχόλησης και με συμφωνημένο μηνιαίο μισθό αρχικά 1.353Ε και από την 16.5.2012 και εφεξής 899,04Ε . Περαιτέρω αν και η εναγομένη παρείχε ανελλιπώς την εργασία της, η εναγομένη κατά το χρόνο αποχώρησής της ,της όφειλε τα εξής ποσά: α / επίδομα Χριστουγέννων 2012 για το χρονικό διάστημα από 1/5/2012 εως 7/9/2012 (καθόσον στην συνέχεια έλαβε την ειδική παροχή προστασίας μητρότητας), ανερχόμενο στο ποσό των 899,04:25X2X6,84X1,04166= 512,43Ε . Εναντι της οφειλής αυτής η εναγομένη κατέβαλε , στην ενάγουσα με κατάθεση στο τραπεζικό της λογαριασμό , το ποσό των 497,09Ε ( ήτοι το ποσό των 392,86Ε καθαρά) και επομένως οφείλεται η διαφορά που ανέρχεται στο ποσό των 512,43-497,09= 15,34Ε , γενομένης εν μέρει δεκτής ως ουσιαστικά βάσιμης της σχετικής ένστασης εξόφλησης που προτείνει η εναγομένη. β/ η ενάγουσα κατά το έτος 2012 δικαιούτο 22 ημέρες άδεια .Εναντι αυτών έλαβε 17 ημέρες άδεια για τις οποίες δικαιούτο αποδοχές άδειας το ποσό των 899,04:25X17=611,34Ε .Ελαβε το ποσό των 371,32Ε ( όπως η ίδια ομολογεί) και επομένως δικαιούτο την διαφορά εκ 611,34-371,32=240Ε , καθώς επίσης και επίδομα αδείας το ποσό των 899,04:2=449,52Ε . Η εναγομένη προβάλει ένσταση εξοφλήσεως των συγκεκριμένων κονδυλίων , επικαλούμενη ότι κατέβαλε στην εναγομένη το ποσό των 995,47Ε για τις αιτίες αυτές. Ωστόσο η ένσταση εξοφλήσεως με το παραπάνω περιεχόμενο είναι αόριστη και απορριπτέα διότι δεν εξειδικεύεται το κάθε επί μέρους καταβληθέν ποσό για κάθε επί μέρους αιτία. Ειδικότερα σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 416 ΑΚ, η οποία ορίζει ότι η ενοχή αποσβήνεται με καταβολή, συνάγεται ότι στοιχεία της ενστάσεως εξοφλήσεως είναι το ποσό, που καταβλήθηκε, η αιτία και ο χρόνος της καταβολής. Η ένσταση αυτή χωρίς να γίνεται ειδικότερα ανάλυση του ποσού, που καταβλήθηκε για την καθεμία αιτία, είναι αόριστη, έστω και αν αναφέρεται το καταβληθέν συνολικό ποσό. Εκτός και αν πρόκειται για μία και μόνη απαίτηση και προσδιορίζεται το ποσό και η αιτία της καταβολής, οπότε είναι εφικτός ο δικαστικός έλεγχος ως προς το αν η καταβολή ήταν πλήρης και έγινε απόσβεση του σχετικού χρέους. Τούτο όμως δεν συμβαίνει όταν ασκούνται με την αγωγή αξιώσεις από τη σύμβαση εργασίας και προσκομίζεται από τον εργοδότη έγγραφη απόδειξη του εργαζομένου περί καταβολής σ’ αυτόν συνολικού ποσού, που καλύπτει κατά ένα μέρος τις αγωγικές αξιώσεις, χωρίς να αναφέρει την κάθε αιτία και το επί μέρους ποσό, που καταβλήθηκε γι’ αυτή. Διότι στην περίπτωση αυτή δεν αποκλείεται να καταβλήθηκε το ποσό αυτό προς εξόφληση άλλων αξιώσεων του εργαζομένου, που δεν περιλήφθηκαν στην αγωγή (ΑΠ 1320/2008 , ΑΠ 1828/2008 ,ΕφΠειρ 106/2013 δημ στη ΤΝΠ). Στη προκειμένη περίπτωση η αοριστία αυτή δεν μπορεί να συμπληρωθεί ούτε να καλυφθεί με την προσκόμιση του επικαλούμενου από 21.11.2013 αποδεικτικού κατάθεσης, εν όψει και του γεγονότος ότι σ’αυτό αναφέρεται κατάθεση ποσού 653,47Ε , χωρίς να μπορεί το δικαστήριο να διαπιστώσει για ποια αιτία έγινε η κατάθεση αυτή. Επομένως η σχετική ένσταση της εναγόμενης πρέπει να απορριφθεί κατά παραδοχή της σχετικής αντένστασης της εναγουσας, γ/ Περαιτέρω η ενάγουσα κατά το έτος 2012 δικαιούτο επί πλέον 5 ημέρες άδεια τις οποίες δεν έλαβε και επομένως δικαιούται αποδοχές ( αποζημίωση) μη ληφθείσας αδείας το ποσό των 35,96X5=179,80Ε .Ωστόσο το αίτημα να επιδικασθούν οι ανωτέρω αποδοχές προσαυξημένες κατά 100% είναι αόριστο και ως εκ τουτου απορριπτέο καθόσον δεν περιέχονται τα αναγκαία στοιχεία κατά άρθρο 216 ΚΠολΔ. Ειδικότερα για τη θεμελίωση της αξιώσεως του εργαζομένου προς λήψη της ανωτέρω κατά 100% προσαυξήσεως, που έχει το χαρακτήρα ποινής, απαιτείται υπαιτιότητα του εργοδότη, έστω και σε βαθμό ελαφράς αμέλειας, η οποία υπάρχει όταν ο μισθωτός ζήτησε την άδεια και ο εργοδότης δεν τη χορήγησε και τα στοιχεία αυτά πρέπει για την πληρότητα του δικογράφου να αναφέρονται στην αγωγή, ητοι ότι ο ενάγων ζήτησε, γραπτά ή προφορικά, εγκαίρως την άδειά του αυτούσια για συγκεκριμένο έτος και ότι ο εργοδότης αρνήθηκε να του χορηγήσει την αιτηθείσα άδεια εξαναγκάζοντας τον στην παροχή της εργασίας του κατά τον χρόνο ακριβώς κατά τον οποίο έπρεπε να λάβει την άδεια, αναφέροντας τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία, αληθή υποτιθέμενα, οδηγούν στην δικανική κρίση περί πραγμάτωσης της εν λόγω αξιολογικής νομικής έννοιας της υπαιτιότητας (Βλαστός ατομ. Εργ. Δίκαιο εκδ 2012, ΑΠ 191/2011, ΕφΠειρ 810/2009δημ στην ΤΝΠ). Κατόπιν των ανωτέρω το σχετικό αίτημα είναι απορριπτέο ως αόριστο γενομένης δεκτής και της σχετικής ένστασης της εναγόμενης. Περαιτέρω η ενάγουσα η οποία όπως προελέχθη , αποχώρησε οικειοθελώς στις 18/1/2013, αιτείται το ποσό των 899,04Ε για αποζημίωση μη ληφθείσας αδειας έτους 2013 και το ποσό των 449,52Ε για επίδομα αδείας έτους 2013 .Η εναγομένη ισχυρίζεται ότι η ενάγουσα δεν δικαιούται τα ένδικα κονδύλια καθόσον δεν εργάσθηκε κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα, λόγω του ότι βρισκόταν σε άδεια μητρότητας. Ειδικότερα στο άρθρο 142 του ν. 3655/2008 και υπό τον τίτλο «Ειδική παροχή προστασίας μητρότητας» ορίζονται τα εξής: «Η μητέρα που είναι ασφαλισμένη του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και εργάζεται με σχέση εργασίας ορισμένου ή αορίστου χρόνου σε επιχειρήσεις ή εκμεταλλεύσεις, μετά τη λήξη της άδειας λοχείας και της ισόχρονης προς το μειωμένο ωράριο άδειας, όπως προβλέπεται από το άρθρο 9 της ΕΓΣΣΕ των ετών 2004-2005, δικαιούται να λάβει ειδική άδεια προστασίας μητρότητας έξι (6) μηνών. … Κατά την διάρκεια της ως άνω ειδικής άδειας ο ΟΑΕΔ υποχρεούται να καταβάλει στην εργαζόμενη μητέρα μηνιαίως ποσό ίσο με τον κατώτατο μισθό , όπως κάθε φορά καθορίζεται με βάση την ΕΓΣΣΕ καθώς και αναλογία δώρων εορτών και επιδόματος αδείας με βάση το προαναφερόμενο ποσό…» Σε εφαρμογή της ανωτέρω διάταξης εκδόθηκε η με αριθμό 33891/606/27.5.2008 απόφαση του Υπουργού Απασχόλησης η οποία ορίζει« Α… 7: ο χρόνος απουσίας της εργαζομένης από την εργασία της κατά την διάρκεια της ειδικής άδειας προστασίας της μητρότητας λογίζεται ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας για τον υπολογισμό της ετήσιας κανονικής άδειας , της προϋπηρεσίας για τον καθορισμό της αμοιβής και της αποζημίωσης σε περίπτωση απόλυσης αλλά και κάθε δικαιώματος που απορρέει από τις διατάξεις τη εργατικής νομοθεσίας».( Λαναρας , Νομοθεσία Εργατική και Ασφαλιστική, εκδ 2011, σελ, 298-300) . Από τα ανωτέρω συνάγεται σαφώς ότι η ενάγουσα, η οποία ομολογεί ότι πράγματι από την 8/9/2012 έλαβε 6μηνη άδεια μητρότητας,και την αντίστοιη ειδική παροχή μητρότητας, δικαιούται αποζημίωση αδείας 2013 ανερχομενη στο ποσό των 899,04Ε , και επίδομα αδείας 2013 εκ 449,52Ε και τα αντίθετα υποστηριζόμενα από την εναγομένη κρίνονται ουσιαστικά αβάσιμα, ενώ περαιτέρω η ένδικη αξίωση της ενάγουσας, από κανένα στοιχείο δεν αποδείχθηκε ότι ασκήθηκε καταχρηστικά. Επομένως η ενάγουσα δικαιούται συνολικά για τις ανωτέρω αιτίες το ποσό των [15,34+240+449,52+179,80+899,04+449,52)=2.233,22Ε και κατά συνέπεια πρέπει η αγωγή να γίνει εν μέρει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ανωτέρω ποσό με το νόμιμο τόκο από την 19/1/2013 μέχρι την εξόφληση. Η παρούσα πρέπει να κηρυθεί προσωρινά εκτελεστή επειδή συντρέχουν προς τούτο εξαιρετικοί λόγοι. Τα δικαστικά έξοδα της ενάγουσας βαρύνουν την εναγομένη μειωμένα. (176ΚΠολΔ)
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των δύο διακοσίων τριάντα τριών ευρώ και είκοσι δύο λεπτών ( 2.233,22)Ε με το νόμιμο τόκο από την 19/1/2013 μέρχι την εξόφληση.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ την παρούσα προσωρινή εκτελεστή.
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την εναγομένη στην καταβολή μέρους των δικαστικών εξόδων της ενάγουσας , που ορίζει στο ποσό των διακοσίων (200) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ ,αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στην Αθήνα την 27/1/2014.