Τελευταία ενημέρωση: 13 Μαΐου 2022
Περίληψη: Βιασμός ανήλικης. Στοιχεία αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης. Έννοια ασελγούς πράξης. Παράσταση πολιτικής αγωγής. Η μητέρα της ενήλικης πλέον παθούσας δεν νομιμοποιείται να δηλώσει παράσταση πολιτικής αγωγής ατομικά ενώπιον του ποινικού δικαστηρίου, καθόσον δεν είναι άμεσα ζημιωθείσα. Ο κατηγορούμενος, οδηγός ταξί, μετά την επιβίβαση της ανήλικης παθούσας σε αυτό και με προορισμό την οικία της τελευταίας, προέβη, κατά τη διάρκεια του δρομολογίου, στην πράξη του βιασμού, αφού με την άσκηση σωματικής βίας σε βάρος της, επί σκοπώ συνουσίας, εξανάγκασε αυτήν σε ανοχή ασελγών πράξεων. Κηρύσσει ομόφωνα ένοχο τον κατηγορούμενο. Επιβάλλει ποινή κάθειρξης δέκα ετών και δέχεται την αίτηση για χρηματική ικανοποίηση της πολιτικώς ενάγουσας κατά του κατηγορουμένου. Απορριπτέος ως αόριστος ο αυτοτελής ισχυρισμός της υπεράσπισης περί αναγνωρίσεως στο πρόσωπό του κατηγορουμένου των ελαφρυντικών περιστάσεων του άρθρου 84 περ. α και ε’ ΠΚ. Δεν αρκεί απλώς η αναφορά της διάταξης, αλλά απαιτείται επιπλέον επίκληση πραγματικών περιστατικών.
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Αριθμός απόφασης: 302, 303, 304, 305/2013
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ
ΤΟΥ ΜΙΚΤΟΥ ΟΡΚΩΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ
Συνεδρίαση της 18ης Νοεμβρίου 2013
Σύνθεση Δικαστηρίου: Ιωάννης Λαμπρινόπουλος Πρόεδρος Πρωτοδικών, Παρασκευή Σχοινά, Μερόπη Παπασιδέρη Πλημμελειοδίκες, Αθηνά Προκοπίδου Εισαγγελέας Πλημ/κων, Ελένη Χαμουρίκου Γραμματέας
Κατηγορούμενος: …………. ΠΑΡΩΝ
Πράξη: Βιασμός
(Παραλείπονται έκθεση πρακτικών, καταθέσεις κ.λπ.)
[…]
Στο σημείο αυτό, εμφανίστηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου οι: 1) ……………… και δήλωσε ότι παρίσταται ως πολιτικώς ενάγουσα κατά του κατηγορουμένου και ζήτησε να υποχρεωθεί να της καταβάλει το ποσό των σαράντα τεσσάρων (44) €, με επιφύλαξη κάθε νομίμου δικαιώματος της, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη από την άδικη, σε βάρος της, αξιόποινη πράξη του κατηγορουμένου, διορίζει δε πληρεξούσιο δικηγόρο της, τον παρευρισκόμενο Δημήτριο Βλαχόπουλο και 2) ………………………. και δήλωσε ότι παρίσταται ατομικά η ίδια ως πολιτικώς ενάγουσα κατά του κατηγορουμένου και ζήτησε να υποχρεωθεί να της καταβάλει το ποσό των σαράντα τεσσάρων (44) €, με επιφύλαξη κάθε νομίμου δικαιώματος της, ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη και προσβολή της προσωπικότητάς της, που υπέστη από την άδικη, σε βάρος της κόρης της ……………., αξιόποινη πράξη του κατηγορουμένου, διορίζει δε συνήγορό της, τον παρευρισκόμενο Δημήτριο Βλαχόπουλο, ο οποίος δήλωσε ότι αποδέχεται το διορισμό του και κατέθεσε το με αριθ. ……………………./18-11-2013 γραμμάτιο προείσπραξης Δ.Σ.Π.
Κατά της παραστάσεως πολιτικής αγωγής δεν προβλήθηκαν αντιρρήσεις από την πλευρά του κατηγορουμένου.
Στο σημείο αυτό, η Εισαγγελέας, αφού ζήτησε και έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο, πρότεινε την απόρριψη, εν μέρει, της παράστασης πολιτικής αγωγής και ειδικότερα τη δηλωθείσα από την ……………….
Ο συνήγορος της πολιτικής αγωγής, αφού έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο, δήλωσε ότι υπάρχει η με αρ. 221/2011 απόφαση του Εφετείου Πειραιά, την οποία ενεχείρισε στον Πρόεδρο του Δικαστηρίου και αναγνώστηκε δημόσια στο ακροατήριο, με την οποία επιδικάζεται χρηματική ικανοποίηση τόσο για την παθούσα ………….. όσο και ατομικά για την ………… ως εκ τούτου εμμένει στη δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής της ………………..
Η συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορουμένου, αφού έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο, δήλωσε ότι συντάσσεται με την Εισαγγελική πρόταση.
Τα αυτά δήλωσε και ο κατηγορούμενος στον οποίο δόθηκε ο λόγος.
Κατόπιν, το από τους Τακτικούς Δικαστές Δικαστήριο του Μ.Ο.Δ. Πειραιά, αφού διασκέφθηκε μυστικά στην έδρα του, με την παρουσία και της Γραμματέα, κατάρτισε και αμέσως με τον Πρόεδρο αυτού δημοσίευσε σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, τη με αριθμό 302/18-11-2013 απόφασή του με το εξής περιεχόμενο:
Κατά το άρθρο 63 ΚΠΔ “Η πολιτική αγωγή για την αποζημίωση και την αποκατάσταση από το έγκλημα και για τη χρηματική ικανοποίηση ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης μπορεί να ασκηθεί στο ποινικό δικαστήριο από τους δικαιούχους σύμφωνα με τον Αστικό Κώδικα”. Εξάλλου σύμφωνα με το άρθρο 82 2 του ιδίου Κώδικα “Οι ανήλικοι και όσοι άλλοι ανίκανοι παρίστανται με τους νόμιμους αντιπροσώπους τους σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του αστικού κώδικα”. Στην προκειμένη περίπτωση μετά τον αυτεπάγγελτο διορισμό συνηγόρου υπεράσπισης του κατηγορουμένου, εμφανίστηκε ενώπιον του δικαστηρίου η ………………., μητέρα της ενήλικης πλέον παθούσας ………………… και δήλωσε ότι παρίσταται ατομικά η ίδια ως πολιτικώς ενάγουσα κατά του κατηγορουμένου και ζήτησε να υποχρεωθεί να της καταβάλει το ποσό των 44 € με επιφύλαξη τη χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη και προσβολή της προσωπικότητάς που υπέστη από την άδικη σε βάρος της θυγατρός της αξιόποινη πράξη του βιασμού από τον κατηγορούμενο διορίζοντας παράλληλα συνήγορο για την υπεράσπιση της πολιτικής αγωγής. Όμως η κατά ως άνω δήλωση παράσταση πολιτικής αγωγής της πολιτικώς ενάγουσας δεν είναι νόμιμη και επομένως είναι απορριπτέα για το λόγο αυτό, καθότι η ως άνω ………….. η οποία παρέστη στο πολιτικό δικαστήριο ζητώντας χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης συνεπεία της αδικοπρακτικής συμπεριφοράς του κατηγορουμένου σε βάρος της τότε ανήλικης ακόμη θυγατέρας της παθούσας ……….. με την ιδιότητά της ως ασκούσης τη γονική μέριμνα αυτής, δεν νομιμοποιείται και σήμερα στο Ποινικό Δικαστήριο να δηλώσει παράσταση πολιτικής αγωγής ατομικά, καθόσον δεν είναι άμεσα ζημιωθείσα και η θυγατέρα της, πλέον ούσα ενήλικη (γεν. την ..-..-1994) δικαιούται πλέον μόνη αυτή ως άμεση ζημιωθείσα να δηλώσει παράσταση πολιτικής αγωγής, ενέργεια στην οποία προέβη.
ΤΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΑΚΤΙΚΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ Μ.Ο.Δ. ΠΕΙΡΑΙΑ
Δέχεται, εν μέρει, τη δήλωση παράσταση πολιτικής αγωγής και συγκεκριμένα ως προς την παθούσα ……………………
Απορρίπτει τη δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής της ………………..
Καταρτίσθηκε και απαγγέλθηκε αμέσως, στο ακροατήριο, σε δημόσια συνεδρίαση.
Πειραιάς 18 Νοεμβρίου 2013
[…]
Το Δικαστήριο, αφού διασκέφθηκε, επέστρεψε στην έδρα του και αμέσως, με τον Πρόεδρο αυτού, δημοσίευσε σε δημόσια συνεδρίαση την με αριθμό 304/18-11-2013 απόφασή του, με το ακόλουθο περιεχόμενο:
Κατά το άρθρο 336 παρ. 1 ΠΚ, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 9 του ν. 1419/1984, όποιος με σωματική βία ή με απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου εξαναγκάζει άλλον σε εξώγαμη συνουσία ή σε ανοχή ή επιχείρηση ασελγούς πράξης τιμωρείται με κάθειρξη. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι για τη συγκρότηση του εγκλήματος του βιασμού απαιτούνται: α) εξαναγκασμός κάποιου ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας σε εξώγαμη συνουσία ή σε ανοχή ή επιχείρηση ασελγούς πράξης, που συντρέχει όταν το πρόσωπο χωρίς τη θέλησή του υποβάλλεται σε εξώγαμη συνουσία ή σε ανοχή ή επιχείρηση ασελγούς πράξης και β) ο εξαναγκασμός του παθόντος προσώπου να γίνεται με απειλή σπουδαίου ή άμεσου κινδύνου που στρέφεται κατά του σώματος, της ζωής ή άλλου ουσιώδους δικαιώματος του θύματος ή με σωματική βία, που είναι η φυσική δύναμη η οποία δεν μπορεί να αποκρουσθεί ή που αναγκάζει έτσι κάποιον να υποστεί, χωρίς τη θέλησή του σαρκική συνάφεια ή να επιχειρήσει ή να ανεχθεί ασελγή πράξη. Ο εξαναγκασμός μπορεί να γίνει με καθένα από τους παραπάνω αναφερόμενους τρόπους ή και με τους δύο τρόπους, αφού πρόκειται για υπαλλακτικώς μικτό έγκλημα. Για την κατάφαση δε του εξαναγκασμού δεν απαιτείται κατ’ ανάγκην το θύμα να αντιστάθηκε ενεργά, αλλά αρκεί ότι η ασελγής πράξη τελείται παρά την αντίθετη βούλησή του, που εξωτερικεύθηκε και έγινε εμφανής στο δράστη με οποιονδήποτε τρόπο, και ότι αυτός ασκεί σωματική βία που εξουδετέρωσε τη βούληση του θύματος να αντισταθεί Έτσι, υπάρχει βιασμός και όταν το θύμα, λόγω του αιφνιδιασμού ή του φόβου των συνεπειών προβολής αντίστασης ή των ασθενών σωματικών του δυνάμεων ή άλλων περιστάσεων, θεώρησε εύλογα ανέφικτη ή μάταιη την αντίσταση και δεν αντιστάθηκε καθόλου στη σωματική βία του δράστη. Κατά μείζονα λόγο δεν απαιτείται η σωματική βία και αντίστοιχα η αντίσταση σ’αυτήν να είναι διαρκής, δηλαδή μέχρι την αποπεράτωση της πράξης (ΑΠ 205/2010 ΠοινΧρ 2011,99). Υποκειμενικώς, απαιτείται δόλος που συνίσταται στη γνώση και θέληση του δράστη να εξαναγκάσει άλλον, με σωματική βία ή απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου ή και με τους δύο τρόπους μαζί, στις παραπάνω πράξεις εξώγαμης συνουσίας ή σε ανοχή ή επιχείρηση ασελγούς πράξης και περιλαμβάνει τη γνώση ότι το άλλο άτομο δεν συναινεί στη συνουσία ή την ασελγή πράξη (ΑΠ 785/2012 Νόμος, ΑΠ 1529/2011 Νόμος ΑΠ 205/2010 ο.π.). Περαιτέρω, ασελγείς πράξεις αποτελούν όχι μόνο η συνουσία και η παρά φύση ασέλγεια, αλλά και όλες οι πράξεις, οι οποίες αντικειμενικώς μεν προσβάλλουν το αίσθημα της αιδούς και των ηθών, υποκειμενικά δε κατευθύνονται στην ικανοποίηση ή τη διέγερση της γενετήσιας επιθυμίας του δράστη. Έτσι, έχει κριθεί ότι αποτελούν ασελγείς πράξεις με την παραπάνω έννοια και οι ψαύσεις και οι θωπείες των γεννητικών οργάνων ή άλλων απόκρυφων μερών του σώματος του θύματος, ο εναγκαλισμός και το καταφίλημα στο πρόσωπο και στο σώμα, εφόσον κατατείνουν στη διέγερση ή ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του δράστη, αφού και αυτές προσβάλλουν την αγνότητα της παιδικής ηλικίας, η θωπεία του γεννητικού μορίου, η προστριβή του πέους στο σώμα του θύματος κ.λ.π. Εξάλλου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 337 παρ. 1 ΠΚ όποιος με ασελγείς χειρονομίες ή προτάσεις που αφορούν ασελγείς πράξεις προσβάλλει βάναυσα την αξιοπρέπεια άλλου στο πεδίο της γενετήσιας ζωής του, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή χρηματική ποινή. Δηλονότι το ως άνω άρθρο κολάζει τις ασελγείς χειρονομίες ή προτάσεις, δηλαδή πράξεις που δεν φθάνουν στο σημείο τέλεσης ασελγούς πράξης, οπότε θα ετελείτο αποπλάνησή ή βιασμός. Οι ασελγείς χειρονομίες που προβλέπει το ως άνω άρθρο είναι ελαφρύτερες από τις ασελγείς πράξεις του άρθρου 336 ΠΚ, αλλά πάντως προϋποθέτουν σωματική επαφή δράστη και θύματος, ενώ, αν δεν υπάρχει καμία επαφή τότε πρόκειται για τέλεση εγκλήματος του άρθρου 353 παρ. 2 ΠΚ (ΑΠ 1244/2011 Νόμος).
Στην προκειμένη περίπτωση από τις καταθέσεις των μαρτύρων, τα έγγραφα που αναγνώσθηκαν και την απολογία του κατηγορουμένου εκτιμώμενα σε συνδυασμό μεταξύ τους και κατά την αρχή της ηθικής απόδειξης (άρθρο 177 ΚΠΔ) αποδεικνύονται τα ακόλουθα: Στις 06.03. 2008, περί ώρα 19.15′, η παθούσα ανήλικη …………………… (γεννηθείσα στις ……..), θέλοντας να επιστρέψει στην οικία της, επί της οδού ………….. στη ……., μετά από την απογευματινή προπόνηση σε ομάδα ποδοσφαίρου, ευρισκόμενη επί της οδού ……………. στον …………., έκανε σήμα στάσης στο πρώτο ταξί που περνούσε. Το ταξί με αρ. κυκλ. …………….., που οδηγούσε ο κατηγορούμενος, σταμάτησε δίπλα στην παθούσα και η τελευταία εισήλθε από την εμπρόσθια πόρτα, που άνοιξε ο οδηγός του οχήματος. Η παθούσα κάθισε στο κάθισμα του συνοδηγού και ανέφερε στον κατηγορούμενο τον προορισμό της. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής, χρονικής διάρκειας περίπου 15 λεπτών, ο κατηγορούμενος της έκανε προσωπικές ερωτήσεις όπως, πόσο ετών είναι, από που γυρίζει στο σπίτι και αν έχει αγόρι. Η παθούσα του απάντησε ότι είναι μαθήτρια και δεν τον αφορά αν έχει αγόρι ή όχι, οπότε εκείνος της απάντησε ότι έχει αγόρι και ένα κορίτσι σαν κι αυτή δεν γίνεται να μην κάνει έρωτα και κάποια στιγμή, αφού την ρώτησε αν πηγαίνει τακτικά στην προπόνηση, έγραψε πάνω στην απόδειξη πληρωμής για την προπόνηση, που κρατούσε η ανήλικη στα χέρια της, τον αριθμό του τηλεφώνου του, λέγοντάς της ότι μπορούσε να την πηγαίνει αυτός με το ταξί. Ακολούθως, όταν το όχημα σταμάτησε προ ερυθρού σηματοδότη, ο κατηγορούμενος είπε στην παθούσα ότι «…..» και ταυτόχρονα άρχισε να την χαϊδεύει στο αριστερό χέρι και στο αριστερό πόδι ψηλά, κατευθύνοντας το χέρι του προς το στήθος και τα γεννητικά της όργανα. Η παθούσα αιφνιδιασμένη και ενοχλημένη τραβήχτηκε προς την πόρτα και ζήτησε από τον κατηγορούμενο να μην την αγγίζει. Την ίδια συμπεριφορά, ωστόσο, ο κατηγορούμενος επανέλαβε και μετά, κατά τη διάρκεια της οδήγησης του οχήματος, καθώς προσπαθούσε να απλώσει το δεξί χέρι του προς την παθούσα και εκείνη απομακρυνόταν ακουμπώντας στην πόρτα. Λίγο πριν φτάσουν στην οικία της, η παθούσα, επειδή, όπως είπε στην κατάθεσή της, τα πράγματα είχαν φθάσει στο απροχώρητο, ζήτησε από τον κατηγορούμενο να την αφήσει εκεί, πλην όμως εκείνος δεν σταμάτησε, όταν δε έφτασαν στην οικία της και του είπε να σταματήσουν για να κατέβει και πάλι δεν σταμάτησε, αλλά προχώρησε δύο οικοδομικά τετράγωνα πιο πάνω, σε σημείο που δεν υπήρχε καθόλου φωτισμός και ο δρόμος ήταν αρκετά σκοτεινός και τότε ακινητοποίησε το όχημά του. Η παθούσα πλήρωσε το αντίτιμο της διαδρομής και μόλις πήγε να βγει από το ταξί, ο κατηγορούμενος άπλωσε προς το μέρος της και τα δύο του χέρια, την ακινητοποίησε στο κάθισμα του συνοδηγού και την αγκάλιασε σφικτά, ώστε να αποκλείσει κάθε πιθανότητα διαφυγής της, εκμεταλλευόμενος δε την υπέρτερη σωματική του δύναμη και υπεροχή, το φόβο και την αδυναμία της παθούσας, κράτησε αυτήν ακινητοποιημένη στο κάθισμά της και στην συνέχεια κρατώντας το αριστερό της χέρι από τον καρπό, άρχισε να τη φιλά στα μάγουλα και το λαιμό καθώς και να τη χαϊδεύει με το άλλο χέρι στο στήθος της, στα πόδια της ψηλά και στα γεννητικά της όργανα, λέγοντάς της ότι «…», ενώ κατόπιν ρίχνοντας ακόμη περισσότερο βάρος πάνω της, τη φίλησε και στο στόμα. Στην συνέχεια, η παθούσα, και ενώ ο κατηγορούμενος προσπαθούσε με το ένα χέρι του να ξεκουμπώσει το παντελόνι του, αφού με το άλλο συνέχιζε να την κρατάει στο κάθισμα, για να μη μπορεί να μετακινηθεί, χρησιμοποιώντας το δεξί της χέρι, τον έσπρωξε δυνατά και αμέσως μετά άνοιξε την πόρτα του οχήματος και βγήκε έξω, παίρνοντας και το χαρτί που είχε γράψει το τηλέφωνό του. Στην συνέχεια, η παθούσα σοκαρισμένη και σε πολύ άσχημη κατάσταση πήγε στην οικία της και αφού ανέφερε το σε βάρος της συμβάν στη μητέρα και την αδελφή της, μετέβησαν αμέσως με τη μητέρα της στο Α.Τ. ………., όπου το κατήγγειλαν και συνεργάστηκαν με την αστυνομία για τον εντοπισμό και τη σύλληψη του δράστη. Οι αστυνομικοί της είπαν να καλέσει τον κατηγορούμενο στον αριθμό που της έδωσε και να του πει ότι θέλει να συναντηθούν, οπότε η παθούσα τον κάλεσε στο κινητό του και ο κατηγορούμενος απάντησε. Στο διάλογο που ακολούθησε, τον οποίο άκουγαν και οι αστυνομικοί σε ανοικτή ακρόαση, ο κατηγορούμενος απηύθυνε στην παθούσα τις φράσεις «……» και κατόπιν, αφού η παθούσα προσποιήθηκε ότι θέλει να συναντηθούν, στην συνάντηση που προσχηματικά έκλεισαν με τον κατηγορούμενο, ο τελευταίος συνελήφθη από τους αστυνομικούς. Μετά την σύλληψή του, ασκήθηκε σε βάρος του ποινική δίωξη για αποπλάνηση παιδιού έχοντος συμπληρώσει τα δεκατρία έτη ,και για προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας (αρθρ. 339 εδ. γ και 337§1 ΠΚ). Για τα αδικήματα αυτά, ο κατηγορούμενος κρίθηκε ένοχος και καταδικάστηκε τελεσίδικα σε συνολική ποινή φυλάκισης δύο (2) ετών και έξι (6) μηνών (βλ. την υπ’ αριθ. AT 8441/29.11.2010 απόφαση του Α Τριμελούς Πλημ/κειου Πειραιώς). Ωστόσο, με αφορμή το ότι η μητέρα της παθούσας, με την από 14.03.2008 αίτησή της, ζήτησε τον ορθότερο χαρακτηρισμό των πλημμεληματικών κατηγοριών που του αποδόθηκαν, παραγγέλθηκε η εξαγωγή αντιγράφων της δικογραφίας προς αυτοτελή διερεύνηση του εγκλήματος του βιασμού, που αφορά η παρούσα δικογραφία. Με βάση την προπεριγραφείσα συμπεριφορά του κατηγορουμένου, στοιχειοθετείται το έγκλημα του βιασμού, αφού με την άσκηση σωματικής βίας σε βάρος της ανήλικης παθούσας, επί σκοπώ συνουσίας εξανάγκασε αυτήν σε ανοχή ασελγών πράξεων και δεν περιορίσθηκε μόνον σε άσεμνες χειρονομίες, που δεν αποτελούσαν ασελγείς πράξεις υπό την προαναφερθείσα έννοια και σε προτάσεις μόνο για τέλεση ασελγών πράξεων, ώστε να στοιχειοθετείται η από το άρθρο 337 παρ.1 του ΠΚ πλημμεληματική πράξη της προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας της εγκαλούσας (ΑΠ 169/2010 Νόμος), για την οποία ωστόσο, κατά τα ανωτέρω, του αποδόθηκε κατηγορία και καταδικάστηκε και για την πράξη αυτή. Κατά συνέπεια, ο σχετικός ισχυρισμός της υπεράσπισής του, ο οποίος καταχωρήθηκε στα πρακτικά, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Τα προεκτεθέντα σχετικά με την συμπεριφορά του κατηγορουμένου, επιβεβαιώθηκαν απολύτως αφενός από την χωρίς όρκο κατάθεση της ανήλικης παθούσας, ενώπιον του ακροατηρίου του παρόντος Δικαστηρίου, η οποία (παθούσα) επισήμανε στην κατάθεσή της ότι ο κατηγορούμενος κάνοντάς της ερωτήσεις προσπάθησε να δημιουργήσει φιλικό κλίμα, προοδευτικά όμως γινόταν επιθετικός και στο τέλος βίαιος εμμένοντας στον σκοπό του να ικανοποιήσει τη γενετήσια ορμή του, που ήταν προφανής, καθώς άρχισε να ξεκουμπώνει το παντελόνι του, αφετέρου από την κατάθεση της μητέρας της …………., η οποία επισήμανε τα σοβαρά προβλήματα της υγείας της που παρουσιάσθηκαν στη κόρη της από το σε βάρος της περιστατικό, οι συνέπειες των οποίων και ιδίως των ψυχολογικών ακόμη υπάρχουν, καθώς και από την κατάθεση του μάρτυρα αστυνομικού, ο οποίος αναφέρθηκε λεπτομερώς στις φράσεις που απηύθυνε μέσω τηλεφώνου ο κατηγορούμενος στην παθούσα, ενδεικτικές του τι προηγήθηκε μεταξύ τους κατά την σε ανοικτή ακρόαση τηλεφωνική επικοινωνία τους με προτροπές των αστυνομικών. Τα όσα, εξάλλου, ισχυρίσθηκε ο κατηγορούμενος στην απολογία του ενώπιον του ακροατηρίου και ιδίως το ότι έκανε δύο χειρονομίες που δεν έπρεπε να τις κάνει, ότι σταμάτησε λίγο πιο κάτω γιατί δεν ήθελε να δημιουργήσει πρόβλημα στην κυκλοφορία και ότι τέλος καθώς η παθούσα αποβιβαζόταν από το ταξί, της έδωσε ένα φιλί στο μάγουλο και την καληνύχτισε, δεν κρίνονται πειστικά, εκτός από το ότι παραδέχθηκε ότι έβαλε το χέρι του στα μπούτια της, καθώς δεν επιβεβαιώνονται από κανένα αποδεικτικό στοιχείο και έρχονται σε απόλυτη αντίθεση με την χωρίς όρκο κατάθεση της παθούσας, αλλά και τις υπόλοιπες καταθέσεις των μαρτύρων. Ενόψει των ανωτέρω, ο κατηγορούμενος, πρέπει να κηρυχθεί ένοχος της αξιόποινης πράξεως του βιασμού (άρθρο 336§1 ΠΚ), ενώ αναφορικά με τον αυτοτελή ισχυρισμό της υπεράσπισης περί αναγνωρίσεως στο πρόσωπό του των ελαφρυντικών περιστάσεων του άρθρου 84 περ. α και ε’ ΠΚ, με την καταχωρηθείσα στα πρακτικά διατύπωση «ζητώ ν’ αναγνωρισθούν υπέρ του κατηγορουμένου οι ελαφρυντικές περιπτώσεις α και ε” του άρθρου 84§2 ΠΚ», είναι απολύτως αόριστος και απορριπτέος για το λόγο αυτό, καθόσον απαιτείται επίκληση πραγματικών περιστατικών και δεν αρκεί απλώς η αναφορά της διάταξης (ΑΠ 205/2002 ΠΧρ ΝΒ,904) ή απλώς η επανάληψη της έκφρασης του νόμου (ΑΠ 628/89 ΠΧρ Μ,70).
ΤΟ ΜΙΚΤΟ ΟΡΚΩΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Για τους λόγους αυτούς
Δικάζοντας παρόντα τον κατηγορούμενο ………….. του …………
Κηρύσσει, ομόφωνα, ένοχο τον κατηγορούμενο του ότι στον κατωτέρω αναφερόμενο τόπο και χρόνο, τέλεσε με πρόθεση έγκλημα που προβλέπεται και τιμωρείται από το νόμο με στερητική της ελευθερίας ποινή και ειδικότερα: Στη ………, την 6-3-2008, με σωματική βία και απειλή σπουδαίου και άμεσου κινδύνου, εξανάγκασε άλλον σε ανοχή ασελγών πράξεων. Συγκεκριμένα, κατά τον ανωτέρω τόπο και χρόνο, ενώ ήταν οδηγός του με αρ. κυκλ. ……… αυτοκινήτου (ταξί) το οποίο μίσθωσε η ανήλικη ………… (γεν. …-….-……), όταν έφτασε έξω από την οικία της ανήλικης στην οδό …….., χρησιμοποιώντας τις υπέρτερες σωματικές του δυνάμεις κράτησε με δύναμη το χέρι της ανήλικης, η οποία προσπάθησε να εξέλθει από το ταξί και στη συνέχεια ακινητοποιώντας την στο κάθισμα άρχισε να τη φιλά στο λαιμό και τα μάγουλα και να τη χαϊδεύει στα χέρια, τα πόδια, στο στήθος και τα γεννητικά της όργανα και την εξανάγκασε με την υπεροχή των υπέρτερων σωματικών του δυνάμεων στην ανοχή των ανωτέρω ασελγών πράξεων, καίτοι αυτή του εκδήλωσε την άρνησή της προς τούτο.
Απορρίπτει, κατά πλειοψηφία (5-2), το αίτημα περί αναγνώρισης υπέρ του κατηγορουμένου, των ελαφρυντικών περιπτώσεων α’ και ε’ του αρθ. 84 παρ. 2 Π.Κ.
Καταρτίσθηκε και απαγγέλθηκε, αμέσως στο ακροατήριο, σε δημόσια συνεδρίαση.
Πειραιάς 18 Νοεμβρίου 2013
Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας
Μετά την απαγγελία της παραπάνω απόφασης, η Εισαγγελέας, αφού έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο, πρότεινε να επιβληθεί στον κατηγορούμενο ποινή κάθειρξης έξι (6) ετών.
Η συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορουμένου, αφού έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο, ζήτησε τα κατώτατα όρια της προβλεπόμενης από το νόμο ποινής.
Τα αυτά ζήτησε και ο ίδιος ο κατηγορούμενος, στον οποίο δόθηκε ο λόγος από τον Πρόεδρο.
Επειδή οι πράξεις για τις οποίες κηρύχθηκε ένοχος ο κατηγορούμενος, προβλέπονται και τιμωρούνται από τις διατάξεις των άρθρων 1, 14, 16, 17, 18, 26 παρ. 1 α’, 27 παρ. 1, 51, 53, 57, 79, 336 παρ. 1 ΠΚ.
Επειδή το Δικαστήριο, κατά πλειοψηφία, αφού έλαβε υπόψη του τη βαρύτητα των εγκλημάτων που έγιναν αφενός και την προσωπικότητα του κατηγορουμένου, που κηρύχθηκε ένοχος, αφετέρου, αποβλέποντας για μεν την εκτίμηση της βαρύτητας των εγκλημάτων, στη βλάβη που επήλθε και στον κίνδυνο που προκλήθηκε απ’ αυτά, στη φύση, στο είδος, στο αντικείμενο των εγκλημάτων, όπως επίσης και σε όλες τις περιστάσεις χρόνου, τόπου, μέσων και επίσης στον βαθμό του δόλου του κατηγορουμένου, για δε την εκτίμηση της προσωπικότητα του κατηγορουμένου, που κηρύχθηκε ένοχος, στο βαθμό που εκδηλώθηκε η διάθεση αυτού και προς διάγνωση τούτου, στο χαρακτήρα αυτού, στο βαθμό της αναπτύξεώς του, στις ατομικές και κοινωνικές περιστάσεις και στον προηγούμενο βίο αυτού και στη διαγωγή του κατά τη διάρκεια και μετά των πράξεων του ότι πρέπει να του επιβληθεί η ποινή που αναφέρεται στο διατακτικό της παρούσας. Δύο μέλη του Δικαστηρίου και συγκεκριμένα οι ένορκοι ………. και ……….. είχαν τη γνώμη ότι έπρεπε να επιβληθεί στον κατηγορούμενο ποινή κάθειρξης πέντε (5) ετών και ενός (1) μηνός. Τέλος, ένα μέλος του Δικαστηρίου και συγκεκριμένα η ένορκος ………., είχε τη γνώμη ότι έπρεπε να επιβληθεί στον κατηγορούμενο ποινή κάθειρξης έξι (6) ετών.
ΤΟ ΜΙΚΤΟ ΟΡΚΩΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Για τους λόγους αυτούς
Επιβάλλει, κατά πλειοψηφία (4-2-1), στον καταδικασθέντα ……………, ποινή κάθειρξης δέκα (10) ετών.
Καταρτίσθηκε και απαγγέλθηκε, αμέσως, στο ακροατήριο, σε δημόσια συνεδρίαση.
Πειραιάς 18 Νοεμβρίου 2013
Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας
Μετά την απαγγελία της παραπάνω απόφασης, η Εισαγγελέας, αφού έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο πρότεινε τα εξής: α) να αφαιρεθεί ο χρόνος προσωρινής κράτησης του καταδικασθέντος, β) η τυχόν ασκηθησομένη έφεση να έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα υπό τον όρο εμφάνισης του καταδικασθέντος, το πρώτο πενθήμερο κάθε μήνα, στο αστυνομικό τμήμα του τόπου κατοικίας του, γ) να καταγνωσθεί αποστέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για τρία (3) έτη και δ) να επιβληθούν σε βάρος του κατηγορουμένου τα δικαστικά έξοδα και τέλη της παρούσας από τριακόσια εξήντα (360) €.
Η συνήγορος υπεράσπισης, αφού έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο, δήλωσε ότι επαφίεται στην κρίση του Δικαστηρίου.
Ο κατηγορούμενος, ο οποίος ρωτήθηκε από τον Πρόεδρο, δήλωσε τα αυτά.
Έπειτα το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Πειραιά αποσύρθηκε στο καθορισμένο δωμάτιο του Καταστήματος, για να διασκεφθεί μυστικά, με την παρουσία και της Γραμματέα και να καταρτίσει την απόφασή του. Το Δικαστήριο, στη συνέχεια, αφού διασκέφθηκε, επέστρεψε στην έδρα του και αμέσως, με τον Πρόεδρο αυτού, δημοσίευσε σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, τη με τον ίδιο ως άνω αριθμό (304/18-11-2013) απόφασή του με το ακόλουθο περιεχόμενο:
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 87 του Ποινικού Κώδικα, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του Ν.Δ/τος 4090/1960 και άρθρο 371 παρ. 4 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, πρέπει να αφαιρεθεί ο χρόνο της προσωρινής κράτησης του καταδικασθέντος στη φυλακή και να καθοριστεί το υπόλοιπο της εκτιτέας από αυτόν ποινής φυλάκισης, όπως αναφέρεται στο διατακτικό της παρούσας.
Επειδή σύμφωνα με το άρθρο 497 παρ. 4 του Κ.Π.Δ. «αν με την καταδικαστική απόφαση επιβλήθηκε ποινή πρόσκαιρης κάθειρξης, η κρίση για το αν η έφεση έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα ανήκει στο δικαστήριο που δίκασε. Αυτό με ειδική αιτιολογία και εφαρμόζοντας τα κριτήρια της παραγράφου 8 του παρόντος άρθρου, αποφασίσει αμέσως μετά την απαγγελία της απόφασης, είτε αυτεπαγγέλτως, είτε ύστερα από δήλωση του κατηγορουμένου ότι θα ασκήσει έφεση.» Επίσης στην παράγραφο 8 του ίδιου άρθρου κατά την κατά την παράγραφο 4 του παρόντος «στην έφεση ή απορρίπτεται η αίτηση αναστολής εκτέλεσης της πρωτόδικης απόφασης, όταν κρίνεται αιτιολογημένα ότι οι περιοριστικοί όροι δεν αρκούν και ότι ο κατηγορούμενος δεν έχει γνωστή και μόνιμη διαμονή στη χώρα ή έχει κάνει προπαρασκευαστικές ενέργειες για να διευκολύνει τη φυγή του ή κατά το παρελθόν υπήρξε φυγόποινος ή φυγόδικος ή κρίθηκε ένοχος για απόδραση κρατουμένου ή παραβίασε περιορισμό διαμονής εφόσον από τη συνδρομή των παραπάνω στοιχείων προκύπτει σκοπός φυγής ή κρίνεται αιτιολογημένα ότι αν αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανό, όπως προκύπτει από προηγούμενες καταδίκες του για αξιόποινες πράξεις ή από τα συγκεκριμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξης, να διαπράξει και άλλα εγκλήματα. Το δικαστήριο σε κάθε περίπτωση χορηγεί ανασταλτικό αποτέλεσμα ή αναστολή εκτέλεσης, αν αιτιολογημένα κρίνει ότι η άμεση έκτιση ή συνέχιση έκτισης της ποινής θα έχει ως συνέπεια υπέρμετρη και ανεπανόρθωτη βλάβη για τον ίδιο ή για την οικογένειά του…». Στην προκειμένη περίπτωση, από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξεως του καταδικασθέντος (βιασμός) κρίνεται από το Δικαστήριο, – κατά πλειοψηφία, πολύ πιθανόν ότι αν αφεθεί ελεύθερος θα υποπέσει σε παρόμοιες ή άλλες αξιόποινες πράξεις, μέχρι να εκδικασθεί η υπόθεση στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο. Πρέπει λοιπόν η ασκηθησομένη έφεση του καταδικασθέντος να μην έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα. Τρία μέλη του Δικαστηρίου και συγκεκριμένα οι εκ των ενόρκων κ.κ. …….., ……… και ……… είχαν τη γνώμη ότι έπρεπε να δοθεί ανασταλτικό αποτέλεσμα στην έφεση που τυχόν θα ασκήσει ο κατηγορούμενος.
Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 60 του Ποινικού Κώδικα, συντρέχει λόγος αποστερήσεως των πολιτικών δικαιωμάτων του καταδικασθέντος για τρία (3) έτη.
Τέλος κατά τις διατάξεις των άρθρων 373, 582 του Κ.Ποιν.Δ. σε συνδυασμό με το άρθρο μόνο της ΚΥΑ 123827/23.12.2010 των Υπουργών Οικονομικών- Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του καταδικασθέντος τα δικαστικά έξοδα και τέλη της παρούσας από τριακόσια εξήντα (360) €.
ΤΟ ΜΙΚΤΟ ΟΡΚΩΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ
Για τους λόγους αυτούς
Αφαιρεί το χρόνο προσωρινής κράτησης του καταδικασθέντος από δύο (2) ημέρες, ήτοι το χρονικό διάστημα από 6-3-2008 (έκθεση σύλληψης) έως 8-3-2008 (αρ. απόφ. Α.Μ.-3835/8-3-2008 Α’ Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιά-αυτόφωρη διαδικασία).
Αποφαίνεται, κατά πλειοψηφία (4-3) η έφεση που τυχόν αυτός θα ασκήσει, να μην έχει αναστέλλουσα δύναμη.
Καταγιγνώσκει στο πρόσωπο του κατηγορουμένου, αποστέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων για τρία (3) έτη.
Επιβάλλει σε βάρος αυτού τα έξοδα της δίκης ύψους 360 ευρώ.
Καταρτίσθηκε και απαγγέλθηκε αμέσως στο ακροατήριο σε δημόσια συνεδρίαση.
Πειραιάς 18 Νοεμβρίου 2013
Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας
Μετά την απαγγελία της παραπάνω απόφασης, η Εισαγγελέας, αφού έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο, πρότεινε, το από τους Τακτικούς Δικαστές Δικαστήριο του Μ.Ο.Δ. Πειραιά, σαν αρμόδιο να επιδικάσει στην παθούσα- πολιτικώς ενάγουσα ……………. του ……., που παραστάθηκε νόμιμα, τη χρηματική ικανοποίηση των σαράντα τεσσάρων (44,00) ευρώ, που ζήτησε, με επιφύλαξη του δικαιώματος της .
Η συνήγορος του καταδικασθέντος, αφού έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο, δήλωσε ότι επαφίεται στην κρίση του Δικαστηρίου.
Τα αυτά δήλωσε και ο κατηγορούμενος στον οποίο δόθηκε ο λόγος.
Ο πληρεξούσιος δικηγόρος της πολιτικής αγωγής, αφού έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο, δήλωσε ότι συντάσσεται με την εισαγγελική πρόταση.
Κατόπιν, το από τους Τακτικούς Δικαστές Δικαστήριο του Μ.Ο.Δ Πειραιά, αφού διασκέφθηκε μυστικά στην έδρα του, με την παρουσία και της Γραμματέα, κατάρτισε και αμέσως με τον Πρόεδρο αυτού δημοσίευσε σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, τη με αριθμό 305/18-11-2013 απόφασή του που έχει ως εξής:
Επειδή η αίτησης της πολιτικώς ενάγουσας ……. του ……, είναι παραδεκτή και νόμιμη, σύμφωνα με το άρθρ. 63 του Κ.Π.Δ. σε συνδυασμό με το άρθρο 932 εδ. γ’ Α.Κ., πρέπει για το λόγο αυτό να γίνει δεκτή για ολόκληρο το ποσό που ζήτησε, δηλαδή σαράντα τέσσερα (44,00) ευρώ, με επιφύλαξη του δικαιώματος της, ποσό που το Δικαστήριο κρίνει ανάλογο της ηθικής βλάβης που έχει υποστεί, από την άδικη σε βάρος της αξιόποινη πράξη του κατηγορουμένου.
ΤΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΤΑΚΤΙΚΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ Μ.Ο.Δ. ΠΕΙΡΑΙΑ
Δέχεται την αίτηση για χρηματική ικανοποίηση της πολιτικώς ενάγουσας …………. του ……. κατά του κατηγορουμένου.
Υποχρεώνει τον καταδικασθέντα ……., να καταβάλει στην ……. του ….., που παραστάθηκε ως πολιτικώς ενάγουσα χρηματική ικανοποίηση σαράντα τεσσάρων (44,00) ευρώ, με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος της, για την ηθική βλάβη που έχει υποστεί, από την άδικη σε βάρος της αξιόποινη πράξη του καταδικασθέντος, ήτοι του βιασμού.
Καταρτίσθηκε και απαγγέλθηκε αμέσως στο ακροατήριό, σε δημόσια συνεδρίαση.
Πειραιάς 18 Νοεμβρίου 2013
Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας
Μετά την απαγγελία της παραπάνω απόφασης, ο Πρόεδρος ανακοίνωσε στον κατηγορούμενο ότι έχει το δικαίωμα ν’ ασκήσει έφεση κατά της παραπάνω καταδικαστικής απόφασης, μέσα στην προθεσμία που ορίζει ο Νόμος και εξήγησε συγχρόνως σ’ αυτόν με λίγα λόγια όσα από το Νόμο χρειάζονται για να είναι έγκυρο και τυπικά δεκτό το ένδικο αυτό μέσο.
Μετά απ’ αυτά και περί ώρα 16.00 της 18ης Νοεμβρίου 2013, ο Πρόεδρος έλυσε τη συνεδρίαση.
Πειραιάς 18 Νοεμβρίου 2013
Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας