τροχαίο ατύχημαΜονομελές Εφετείο Αθηνών 5156/2021

Περίληψη: Τροχαίο ατύχημα μεταξύ μοτοσυκλέτας και αυτοκινήτου. Σωματικές βλάβες και υλικές ζημιές. Συμβιβασμός. Δεν καλύπτει πραγματικά περιστατικά τα οποία δεν μπορούσαν να προβλεφθούν και δεν ελήφθησαν υπόψη από τα μέρη κατά την σύναψη της σχετικής συμφωνίας και προέκυψαν μεταγενέστερα. Βασιμότητα αξίωσης παθόντος εκ τροχαίου ατυχήματος για περαιτέρω αποζημίωση λόγω απρόβλεπτης επιδείνωσης της υγείας του μετά τη συμβιβαστική επίλυση των διαφορών του με τον υπαίτιο του αυτοκινητικού ατυχήματος και υπόχρεο αποζημίωσης. Δεν αποκλείεται η συμφωνία των μερών περί συμβιβασμού να προβλέπει πως η καταβαλλόμενη προς τούτο αποζημίωση υπέρ του δικαιούχου καλύπτει και πιθανή ζημία που θα ανακύψει στο μέλλον. Προϋποθέσεις προς τούτο. Στοιχεία βασίμου αξίωσης αποζημίωσης λόγω πλασματικής πρόσληψης οικιακής βοηθού από τον παθόντα τροχαίου ατυχήματος. Δεν πλήττεται το κύρος του άνω κονδυλίου όταν τον παθόντα περιέθαλψαν εν τέλει οι οικείοι του. Απορρίπτει έφεση ασφαλιστικής εταιρίας. Δέχεται έφεση παθόντος. Επιδικάζει στον παθόντα το συνολικό ποσό των 13.389,62 Ευρώ.

πληρεξούσιος δικηγόρος παθόντος: Δημήτριος Βλαχόπουλος

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Φέρονται προς συζήτηση η από 21.1.2021 (ΓΑΚ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ……/2021 ΕΑΚ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ …./2021) έφεση της εναγόμενης της από 10.2.2020 αγωγής (ΓΑΚ ……/2020 ΕΑΚ …../2020) ασφαλιστικής εταιρίας με την επωνυμία «………..» κατά του ενάγοντος της ως άνω αγωγής ……….. καθώς και η από 28.2.2021 (ΓΑΚ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ……./2021 ΕΑΚ …../2021) αντίθετη έφεση του ……… κατά της εταιρίας με την επωνυμία «………..», κατά της με αριθμ. 2353/2020 απόφασης απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που εκδόθηκε αντιμωλία των διαδίκων, κατά την ειδική διαδικασία του άρθρου 614 περ.6 ΚΠολΔ, οι οποίες πρέπει να ενωθούν και να συνεκδικαστούν, κατά τις διατάξεις των άρθρων 246 και 524 ΚΠολΔ, ως συναφείς, διότι κατά τον τρόπο αυτό διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων. Έχουν δε αυτές ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, εντός της προβλεπόμενης από τη διάταξη του άρθρου 518 παρ.2 ΚΠολΔ, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 3 του ν. 4335/2015, προθεσμίας των δύο ετών από τη δημοσίευση της εκκαλούμενης 2353/2020 απόφασης του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου την 4.12.2020, αφού τα δικόγραφα αυτών κατατέθηκαν στη Γραμματεία του άνω Δικαστηρίου την 27.1.2021 και 1.3.2021 αντίστοιχα και οι διάδικοι δεν επικαλούνται ούτε προσκομίζουν αποδεικτικό επίδοσης της άνω απόφασης. Επομένως, οι συνεκδικαζόμενες εφέσεις, για το παραδεκτό των οποίων καταβλήθηκε το νόμιμο, κατ’ άρθρο 495 παρ.3 ΚΠολΔ, παράβολο (βλ. σχετ. τα υπ’ αριθ. ………/2021 e-παράβολο για την πρώτη έφεση και το υπ’ αριθ. ……./2021 e-παράβολο για τη δεύτερη έφεση) πρέπει, αφού γίνουν τυπικά δεκτές, να ερευνηθούν περαιτέρω κατά την ίδια ως άνω ειδική διαδικασία, για να κριθούν ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων τους (άρθρο 533 παρ.1 ΚΠολΔ).

Με την από 10.2.2020 (ΓΑΚ ……../2020 ΕΑΚ ……/2020) αγωγή του ο ………. εξέθεσε στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο ότι στον αναφερόμενο σ’ αυτήν τόπο και χρόνο η αρχικώς εναγομένη ………, οδηγώντας το προσδιορισμένο στο δικόγραφο ΙΧΕ αυτοκίνητο, ιδιοκτησίας της, το οποίο ήταν ασφαλισμένο για την πρόκληση ζημιών σε τρίτους από την κυκλοφορία του στη δεύτερη εναγόμενη ασφαλιστική εταιρία με την επωνυμία «…….» προκάλεσε από υπαιτιότητά της, που συνίσταται στην αμελή και χωρίς σύνεση οδήγησή του, αυτοκινητικό ατύχημα, που έγινε κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες που εκθέτει στην αγωγή, συνέπεια του οποίου ήταν να υποστεί αυτός (ενάγων) που οδηγούσε την με αριθμ. κυκλοφ. …….. δίκυκλη μοτοσικλέτα του ………., τις ειδικότερα αναφερόμενες εκτιθέμενες σωματικές κακώσεις. Ότι για την αποκατάσταση της περιουσιακής και μη περιουσιακής ζημίας του από το ατύχημα άσκησε την από 5.12.2016 αγωγή του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών από το δικόγραφο της οποίας και το δικαίωμά του παραιτήθηκε με δήλωσή του που συμπεριλήφθηκε στον από 18.1.2017 εξώδικο συμβιβασμό που σύναψε με τη δεύτερη των εναγομένων και με τον οποίο έλαβε το ποσό των 21.000 ευρώ ως αποζημίωση για τη ζημία που υπέστη από το ατύχημα. Ότι επτά μήνες μετά τον συμβιβασμό παρουσιάστηκαν οι ειδικότερα αναφερόμενες στην αγωγή σοβαρές επιπλοκές στην υγεία του, οι οποίες δεν ήταν προβλεπτές κατά το χρόνο του συμβιβασμού. Με βάση το ιστορικό αυτό και αφού μη δήλωση του πληρεξουσίου δικηγόρου που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη απόφαση πρακτικά δημοσίας συνεδρίασης η αγωγή δεν εισήχθη προς συζήτηση ως προς την πρώτη εναγομένη …….., ζήτησε να υποχρεωθεί η δεύτερη εναγόμενη ασφαλιστική εταιρία να του καταβάλει το συνολικό ποσό των 62.247,61 ευρώ ως αποζημίωση για την περιουσιακή και μη ζημία που υπέστη από τις απρόβλεπτες επιπλοκές στην αποκατάσταση της υγείας του εξαιτίας του επιδίκου ατυχήματος οι οποίες του παρουσιάστηκαν από τον Αυγουστο του 2017 και έπειτα με τον νόμιμο τόκο επιδικίας από την επομένη ημέρα της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινώς εκτελεστή και να καταδικαστεί η εναγόμενη στη δικαστική του δαπάνη.

Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλούμενη υπ’ αριθ. 2353/2020 απόφασή του έκανε δεκτή εν μέρει ως και ουσιαστικά βάσιμη την ως άνω αγωγή και υποχρέωσε την εναγόμενη ασφαλιστική εταιρία να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 12.689,62 ευρώ με τον τον νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επομένη της επίδοσης της αγωγής αυτής. Κατά της ανωτέρω απόφασης παραπονούνται οι διάδικοι με τις κρινόμενες εφέσεις τους για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και κακή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητούν με αυτές την εξαφάνισή τους προκειμένου, όσον αφορά την πρώτη έφεση, να απορριφθεί η ένδικη αγωγή ενώ όσο αφορά τη δεύτερη να γίνει δεκτή η ένδικη αγωγή στο σύνολό της.

Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος του ενάγοντος, που εξετάστηκε στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου, και η οποία περιέχεται στα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού και από όλα τα έγγραφα, που προσκομίζονται νόμιμα με επίκληση από τους διαδίκους, για μερικά των οποίων γίνεται ειδική αναφορά κατωτέρω, χωρίς όμως να παραλειφθεί κάποιο για την ουσιαστική διάγνωση της διαφοράς, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Στις 31-8-2015 και περί ώρα 8:15 ο ενάγων, οδηγώντας την υπ” αριθ. κυκλοφορίας ……. δίκυκλη μοτοσυκλέτα του, κινούνταν επί της οδού ……. στην περιοχή του ……. με κατεύθυνση από την οδό …….  προς την οδό …….  και πλησίαζε στη διασταύρωση της οδού ……. με την οδό …….. Κατά τον ίδιο χρόνο και τόπο η ………., οδηγώντας το υπ’ αριθ. κυκλοφορίας ……….. αυτοκίνητό της, το οποίο ήταν ασφαλισμένο για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη του στη δεύτερη των εναγομένων ανώνυμη ασφαλιστική εταιρεία, κινούνταν στην οδό ……., με κατεύθυνση από τον παράδρομο της Λεωφόρου ……. προς την οδό ……. και πλησίαζε στη διασταύρωση της οδού ……. με την οδό …….. Για τα οχήματα που κινούνται στην οδό ……., πριν τη διασταύρωσή της με αυτά που κινούνται στην οδό ……., υπάρχει πινακίδα υποχρεωτικής διακοπής πορείας (Ρ-2: SΤΟΡ). Η ……….. παραβίασε την πινακίδα αυτή και εισήλθε στη διασταύρωση, παρεμβαλλόμενη στην πορεία της μοτοσυκλέτας του ενάγοντος, με αποτέλεσμα η μοτοσυκλέτα αυτή να προσκρούσει με το εμπρόσθιο μέρος της στο μέσο της δεξιάς πλευράς του οχήματος της και να ανατραπεί. Αποκλειστικά υπαίτια του ατυχήματος είναι η ………., η οποία, από έλλειψη της προσοχής που όφειλε και μπορούσε να καταβάλει υπό τις συγκεκριμένες περιστάσεις ως μέση συνετή οδηγός, δεν οδηγούσε το όχημά της με σύνεση και διαρκώς τεταμένη την προσοχή της και εισήλθε στη διασταύρωση της οδού ……. με την οδό ……., χωρίς προηγουμένως να διακόψει, ως όφειλε, εν όψει της πινακίδας SΤ0Ρ που υπήρχε μπροστά της, την πορεία της και να παραχωρήσει προτεραιότητα στη δίκυκλη μοτοσυκλέτα που οδηγούσε ο ενάγων και κινούνταν στην οδό ……., παραβάσεις (άρθρα 4 παρ. 3 και 12 παρ. 1 του Κ.Ο.Κ.) οι οποίες προκάλεσαν το ανωτέρω τροχαίο ατύχημα. Εξαιτίας του ατυχήματος ο ενάγων υπέστη συντριπτικό κάταγμα πλατώ αριστερής κνήμης, το οποίο αντιμετωπίστηκε χειρουργικά στο Γενικό Νοσοκομείο «…….» στις 7-9-2015 με ανοικτή ανάταξη με μοσχεύματα και οστεοσύνθεση με πλάκα Optimum. Έλαβε αλλεπάλληλες αναρρωτικές άδειες μέχρι τις 20-4-2018, οπότε επανεισήχθη στο ίδιο Νοσοκομείο, όπου, λόγω μετατραυματικής αρθρίτιδας που του παρουσιάστηκε στο αριστερό γόνατο, του έγινε έγχυση χειραγωγημένων λιπο- κυπάρων- βλαστοκυττάρων. Εξακολούθησε να λαμβάνει αναρρωτικές άδειες και στις 26-8-2016 εισήχθη στο ανωτέρω Νοσοκομείο, όπου, στις 2-9-2016, υποβλήθηκε σε επέμβαση αφαίρεσης υλικών οστεοσύνθεσης και έλαβε νέες αναρρωτικές άδειες μέχρι τις 4-1-2017. Για την αποκατάσταση της περιουσιακής και μη περιουσιακής ζημίας του από το ατύχημα και τον προπεριγραφέντα τραυματισμό του ο ενάγων άσκησε την από 5-12-2016 αγωγή του ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, από το δικόγραφο της οποίας και τα δικαίωμά του παραιτήθηκε με δήλωσή του που συμπεριλήφθηκε στον από 18-1-2017 εξώδικο συμβιβασμό που σύναψε με τη δεύτερη των εναγομένων, δυνάμει ταυ οποίου έλαβε το ποσό των 21.000 ευρώ ως αποζημίωση για τη ζημία που είχε υποστεί από το ατύχημα. Με το συμβιβασμό αυτό ο ενάγων, μεταξύ των άλλων, δήλωσε ότι «ουδεμία άλλη αξίωση ή απαίτηση έχει ή διατηρεί, καθ’ οιουδήποτε, καθ’ οιονδήποτε τρόπο και αν προέρχεται από το ως άνω ατύχημα, καθώς και ότι παραιτείται ρητά από κάθε απαίτησή του για κάθε ζημία παρούσα, παρελθουσα ή μέλλουσα, προβλεπτή ή απρόβλεπτη, θετική ή αποθετική, απότοκο του παραπάνω συμβάντος, τελών σε πλήρη γνώση της κατάστασης της υγείας του, άλλως παρέχει άφεση χρέους για οποιαδήποτε σχετική απαίτησή του, τόσο προς την ασφαλιστική εταιρεία ………… όσο και προς την ιδιοκτήτρια και οδηγό του άνω Ε.Ι.Χ.».

Περαιτέρω αποδεικνύεται ότι στις 22-8-2017 ο ενάγων εισήχθη στο Ορθοπεδικό Τμήμα του Νοσοκομείου «…….», λόγω μετατραυματικής αρθροπάθειας και δυσκαμψίας του αριστερού γόνατος, υποβλήθηκε σε εργαστηριακό έλεγχο και εκτιμήθηκε από ενδοκρινολόγο για ρύθμιση σακχάρου και εξήλθε στις 30-8-2017 με οδηγίες για επανεξέταση, κινησιοθεραπεία, επανεκτίμηση από ενδοκρινολόγο σε εξωτερική βάση για ρύθμιση σακχάρου, ενώ του συστάθηκε αναρρωτική άδεια είκοσι (20) ημερών (βλ. το από 30-8-2017 πιστοποιητικό νοσηλείας που υπογράφεται από την ……., Διευθύντρια του Β’ Ορθοπεδικού Τμήματος του Νοσοκομείου «…….»). Στις 10-9-2017 επανεισήχθη στο ίδιο Τμήμα του Νοσοκομείου, λόγω ατελούς πώρωσης και καθίζησης του χειρουργηθέντος κατάγματος των κνημιαίων κονδύλων του αριστερού γόνατος και στις 14-9-2017 υποβλήθηκε σε επέμβαση ανοικτής ανάταξης – εσωτερικής οστεοσύνθεσης με ειδικά λαγόνια μοσχεύματα, καθώς και μεταμόσχευση χόνδρου (mosaic plasty). Εξήλθε δε από το Νοσοκομείο στις 13-10-2017, με σύσταση για βάδιση με βακτηρίες χωρίς φόρτιση, λαμβάνοντας αναρρωτική άδεια ενός μήνα, η οποία (όπως και η σύσταση για βάδιση με βακτηρίες) παρατεινόταν συνεχώς κάθε φορά για ένα μήνα μέχρι τις 9-3-2018, μετά την επανεξέτασή του κατά το πέρας καθεμίας από αυτές (βλ. τις από 14-11-2017, 12-12-2017, 19-1-2018, 6-2-2018 και 16-10-2019 ιατρικές βεβαιώσεις του ……., Διευθυντή του Β’ Ορθοπεδικού Τμήματος του Νοσοκομείου). Στις 6-12-2018 ο ενάγων εισήλθε στο Ορθοπεδικό Τμήμα του ίδιου Νοσοκομείου λόγω ρήξης έσω μηνίσκου αριστερά, υποβλήθηκε σε επέμβαση αρθροσκόπησης για λύση των συμφύσεων καί μερική έσω μηνισκεκτομή στις 12-12-2018 και εξήλθε από το Νοσοκομείο στις 18-12-2018 με οδηγίες για συνέχιση της αντιπηκτικής φαρμακευτικής αγωγής για τριάντα ημέρες μετά την επέμβαση, επανεξέταση στα τακτικά εξωτερικά ιατρεία του Τμήματος, κοπή ραμμάτων σε δεκαπέντε ημέρες μετά το χειρουργείο, βάδιση με μερική φόρτιση, ανάγκη χρήσης περιπατητήρα τύπου «π» ή ζεύγους βακτηριών και του χορηγήθηκε αναρρωτική άδεια τριάντα ημερών, η οποία παρατάθηκε μέχρι τις 18-2-2019, κατόπιν επανεξέτασής του στις 18-1-2019 (βλ. το από 18-12-2018 πιστοποιητικό νοσηλείας που υπογράφεται οπό τον ……., Διευθυντή του Β’ Ορθοπεδικού Τμήματος του Νοσοκομείου «…….» και τις από 18-1-2019 και 16-10- 2019 ιατρικές βεβαιώσεις του ιδίου). Στις 18-9-2019 ο ενάγων εισήχθη στην κλινική «……….», λόγω μετατραυματικής οστεοαρθρίτιδας αριστερού γόνατος και υποβλήθηκε στις 19-9-2019 σε επέμβαση αφαίρεσης υλικών οστεοσύνθεσης καί ολικής αρθροπλαστικής στο αριστερό γόνατο, οπότε και εξήλθε από την κλινική με αντιπηκτική, αναλγητική, αντιβιωτική αγωγή και αγωγή γαστροπροστασίας, οδηγίες για βάδιση με «π» ή βακτηρίες, ασκήσεις ενδυνάμωσης τετρακεφάλου και κάμψης – έκτασης αριστερού γόνατος, αφαίρεση ραμμάτων μετά από δεκαπέντε ημέρες, ακτινολογικό έλεγχο ύστερα από σαράντα ημέρες και αναρρωτική άδεια ενός μήνα (βλ. το από 19-9-2019 πρακτικό χειρουργικής επέμβασης και το εξιτήριο της κλινικής που υπογράφονται από το θεράποντα ιατρό του ενάγοντας, ………, Χειρουργό Ορθοπεδικό). Στις 19-11-2019 ο ενάγων εισήλθε και πάλι στην ως άνω κλινική, λόγω δυσκαμψίας του αριστερού του γόνατος επί της προηγηθείσας επέμβασης ολικής αρθροπλαστικής και υποβλήθηκε την ίδια ημέρα σε επέμβαση κινητοποίησης του αριστερού γόνατος και ακολούθως εξήλθε αυθημερόν από την κλινική (βλ. το προσκομιζόμενο παραπεμπτικό φιλοξενίας ασθενή της κλινικής, το οποίο υπογράφεται από το θεράποντα ιατρό του ενάγοντας, …….).

Ο ενάγων στο δικόγραφο της πρώτης από 5.12.2016 αγωγής του ανέφερε ότι είχαν παρουσιαστεί επιπλοκές και συγκεκριμένα μετεγχειρητική εκφυλιστική αρθρίτιδα, οι οποίες καθυστερούσαν τη διαδικασία της αποκατάστασής του (σελ. 6 της αγωγής του). Μάλιστα ισχυριζόταν ότι ο θεράπων ιατρός του τον είχε πληροφορήσει ότι εντός του επομένου εξαμήνου ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα απαιτείτο νέα, τέταρτη κατά σειρά χειρουργική επέμβαση στο γόνατο, είτε με εκ νέου έγχυση χειραγωγημένων λιποκυττάρων-βλαστοκυττάρων είτε με αρθροσκόπηση ανάλογα με την πορεία της αποκατάστασης. Επίσης ανέφερε ότι άμεση συνέπεια του σοβαρού τραυματισμού του ήταν, από την ημεροχρονολογία του ατυχήματος (και συνεπεία αυτού) και μέχρι το χρόνο άσκησης της αγωγής αυτής (δηλ. της από 5.12.2016 αγωγής) και μετά βεβαιότητας και στο μέλλον ενδεχομένως και δια βίου σύμφωνα με τον θεράποντα ιατρό του, να υποφέρει από συνεχείς πόνους στο αριστερό πόδι ενίοτε αφόρητους. Επιπλέον ανέφερε ότι έπασχε από ‘μεγάλη μετεγχειρητική δυσκαμψία’ έτσι ώστε να είναι υποχρεωμένος να απευθύνεται συχνά στον ιατρό του ο οποίος του συνιστά φαρμακευτική αγωγή (αντιφλεγμονώδη, αναλγητικά , αντιπηκτικά κλπ). (σελ. 6 της ως ανω αγωγής). Επίσης στην σελ. 12 της ιδίας ως άνω αγωγής ανέφερε και πάλι ότι είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα απαιτηθεί να υποβληθεί σε μία τουλάχιστον μία ακόμη, χειρουργική επέμβαση στο εγγύς μέλλον. Τα ίδια κατέθεσε ενόρκως εξεταζόμενη στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και η σύζυγος του ενάγοντος που ισχυρίστηκε ότι πριν το συμβιβασμό μίλησαν με τον θεράποντα ιατρό του ενάγοντος ο οποίος τους πληροφόρησε ότι ισως χρειαστεί και άλλη επέμβαση στο μέλλον. Ακολούθως από τις προσκομιζόμενες ιατρικές βεβαιώσεις που προσκομίζει ο ενάγων αποδεικνύεται ότι ήδη πριν τον κατά τα ανωτέρω συμβιβασμό έπασχε από μετατραυματική αρθρίτιδα (βλ από 12.4.2016, 20.5.2016,  21.6.2016, 19.7.2016, 19.8.2016 και 4.11.2016 ιατρικές βεβαιώσεις-γνωματεύσεις των ιατρών του ΓΝΑ ……. ……. οι δύο πρώτες, ……. οι τρίτη, πέμπτη, έκτη και έβδομη και ……. η τέταρτη από αυτές). Επίσης στην από 30.11.2015 ιατρική γνωμάτευση του ιατρού ορθοπαιδικού ……. αναφέρεται ότι ο ενάγων πάσχει από μεγάλη μετεγχειρητική δυσκαμψία αριστερού γόνατος ενώ στην με αριθμ. …./2016 γνωμάτευση της Πρωτοβάθμιας Υγειονομικής Επιτροπής της 1^ης ΔΥΠΕ ΠΕΔΥ Μονάδα Υγείας Αθήνας αναφέρεται ότι ο ενάγων διεγνωσθη με συντριπτικό κάταγμα κνημιαίου κονδύλου Αρ. γόνατος χειρουργηθέν, μετατραυματική αρθρίτιδα ενώ και στο από το 20.4.2016 πιστοποιητικό νοσηλείας του νοσοκομείου ……. πιστοποιείται ότι ο ενάγων διεγνώσθη με μετατραυματική αρθροπάθεια γόνατος. Επομένως ο ενάγων πριν τη κατάρτιση του από 18.1.2017 συμβιβασμού με την εναγόμενη ασφαλιστική εταιρία και την παραίτησή του από την από 5.12.2016 αγωγή του, γνώριζε την κατάσταση της υγείας του ότι δηλαδή εξακολουθούσε να πάσχει από μετατραυματική αρθροπάθεια, αρθρίτιδα και δυσκαμψία λόγω του τραυματισμού του στο επίδικο ατύχημα. Ετσι η νοσηλεία του στις 22.8.2017 στο ορθοπεδικό τμήμα του νοσοκομείου ……. λόγω μετατραυματικής αρθροπάθειας και δυσκαμψίας του αριστερού γόνατος καθώς και η εισαγωγή του στην κλινική του ………. στις 18.9.2019 λόγω μετατραυματικής οστεοαρθρίτιδας αριστερού γόνατος κατά την οποία υποβλήθηκε σε επέμβαση αφαίρεσης υλικών οστοσύνθεσης και ολικής αρθροπλαστικής στο αριστερό γόνατο και τέλος η εισαγωγή του στην ίδια ως άνω κλινική την 19.11.2019 λόγω δυσκαμψίας του αριστερού του γόνατος επί της προηγηθείσας επέμβασης ολικής αρθροπλαστικής και η νέα επέμβαση κινητοποίησης του αριστερού γόνατος, δεν αποτελούν δυσμενείς συνέπειες που βρίσκονται έξω από την κανονική ανθρώπινη πρόβλεψη αλλά αποτελούν μέρος της αβεβαιότητας, την οποία ήθελε να τερματίσει οριστικά ο ενάγων με τη σύναψη του συμβιβασμού. Επομένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την εκκαλουμένη απόφασή του δέχθηκε ως ουσιαστικά βάσιμη την ένσταση συμβιβασμού για τις ζημίες του ενάγοντος (νοσήλεια, ιατρικές εξετάσεις, φυσοθεραπείες,πλασματική αμοιβή οικιακής βοηθού, διαφυγόντα κέρδη εργασίας) που συνδέονται με τις ανωτέρω εισαγωγές και επεμβάσεις του ορθώς το νόμο εφάρμοσε και τις αποδείξεις εκτίμησε απορριπτομένου ως ουσιαστικά αβάσιμου των σχετικών πρώτου, τρίτου και τέταρτου λόγου της από 28.2.2021 έφεσης του ενάγοντος.

Αντίθετα κρίνεται ότι αποτελεί απρόβλεπτη εξέλιξη της κατάστασης της υγείας του η εισαγωγή του στις 10.9.2017 στο ορθοπεδικό τμήμα του νοσοκομείου ……., λόγω ατελούς πώρωσης και καθίζησης του χειρουργηθέντος κατάγματος την κνημιαίων κονδύλων καθώς και η εισαγωγή του στις 6.12.2018 στο ίδιο τμήμα του ανωτέρω νοσοκομείου λόγω ρήξης εσω μηνίσκου αριστερά αφού ο ενάγων δεν μπορούσε να γνωρίζει κατά το χρόνο σύναψης του συμβιβασμού οτι θα επακολουθήσουν αυτές οι βλάβες της υγείας του καθώς δεν αποτελούν τη συνήθη εξέλιξη ανάλογων περιστατικών ούτε υπάρχει κάποιο ιατρικό πιστοποιητικό ή βεβαίωση που να προβλέπει τέτοια εξέλιξη για τον ενάγοντα. Εξάλλου το καταβληθέν ποσό δυνάμει του συμβιβασμού είναι δυσανάλογο σε σχέση με την έκταση της ζημίας του ενάγοντος όπως αυτή διαμορφώθηκε λόγω των κατά τα ανωτέρω απρόβλεπτων εξελίξεων ετσι ώστε να αντίκειται στην καλή πίστη η εμμονή στο περιεχόμενο του συμβιβασμού (βλ. ΑΠ 164/2007, Κρητικός Αποζημίωση από αυτοκινητικά ατυχήματα, Πέμπτη έκδοση, τόμος II σελ. 498). Επομένως ορθώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο με την εκκαλουμένη απόφαση απέρριψε την ένσταση συμψηφισμού της εναγόμενης ασφαλιστικής εταιρίας λόγω του συμβιβασμού για τις ζημίες του ενάγοντος που συνδέονται με τις καταστάσεις αυτές απορριπτομένου ως αβασίμου του σχετικού πρώτου λόγου της έφεσης της ασφαλιστικής εταιρίας.

Εξάλλου αποδείχθηκε ότι ο ενάγων νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο …….  από 10.9.2017 έως 13.10.2017 με διάγνωση «ατελής πώρωση κατάγματος – καθίζηση» και από 6.12.2018 ως 18.12.2018 με διάγνωση «ρήξη έσω μηνίσκου αριστερά επί εδάφους ατελούς πώρωσης-καθίζησης κατάγματος» (βλ. από 16.1.2019 ιατρική βεβαίωση-γνωμάτευση του ιατρού του ΓΝΑ …….  …….). Μετά την έξοδό του από το νοσοκομείο και για χρονικό διάστημα από 13.10.2017 έως 9.3.2018 αδυνατούσε να αυτοεξυπηρετηθεί πλήρως και επομένως είχε ανάγκη τρίτου προσώπου (βλ. προσκομιζόμενο από 13.10.2017 πιστοποιητικό νοσηλείας του ορθοπαιδικού ιατρού του ΓΝΑ …….  ……. με το οποίο του χορηγείται αναρρωτική άδεια τριάντα ημερών καθώς και τις από 19.11.2017, 12.12.2017, 19.1.2018, 9.2.2018 ιατρικές βεβαιώσεις-γνωματεύσεις του ιδίου ως άνω ιατρού με τις οποίες χορηγούνται στον ενάγοντα αναρρωτικές άδειες ενός μηνός για καθεμία από αυτές). Επίσης αποδεικνύεται ότι αδυνατούσε να αυτοεξυπηρετηθεί πλήρως και για το χρονικό διάστημα από 18.12.2018 έως 18.2.2019 (βλ. από 18.12.2018 προσκομιζόμενο πιστοποιητικό νοσηλείας του ιατρού του ΓΝΑ …….  ……. με το οποίο χορηγείται αναρρωτική άδεια στον ενάγοντα τριάντα ημερών καθώς και την με αριθμ. πρωτ. ……./16.12.2019 βεβαίωση του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων που αναφέρει ότι ο ενάγων επιδοτήθηκε λόγω ασθενείας μέχρι 16.2.2019). Επομένως τα ανωτέρω χρονικά διαστήματα είχε ανάγκη για τρίτο πρόσωπο το οποίο εκτελούσε χρέη αποκλειστικής νοσοκόμου και οικιακής βοηθού για το σπίτι. Τις αναγκαίες αυτές πρόσθετες υπηρεσίες προσέφερε στον ενάγοντα η σύζυγός του ………. με εντατικοποίηση των προσωπικών της δυνάμεων χωρίς αμοιβή, όπως ενόρκως κατέθεσε στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου η μάρτυρας του ενάγοντος και σύζυγός του. Οι υπηρεσίες αυτές, που αναγκάστηκε να παράσχει η συζυγός του υπερβαίνουν σαφώς τις συνήθεις από νομική και ηθική υποχρέωση επιβεβλημένες υπηρεσίες που προσφέρουν οι συγγενείς. Συνεπώς ο ενάγων δικαιούται να αξιώσει από την υπόχρεη σε αποζημίωσή του εναγομένη ανώνυμη ασφαλιστική εταιρία, το ποσό που θα κατέβαλε σε τρίτο πρόσωπο κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα, για να τον φροντίζει και να τον περιποιείται, ανεξαρτήτως της αναπληρώσεως των εν λόγω υπηρεσιών από τη σύζυγό του χωρίς αμοιβή. Έτσι, αν είχε προσλάβει προς τούτο ο ενάγων τρίτο πρόσωπο, θα κατέβαλε για τις ανωτέρω υπηρεσίες, με βάση τις συνήθεις τιμές που είχαν διαμορφωθεί σύμφωνα και με τις κρατούσες οικονομικές και νομισματικές συνθήκες στο χρόνο παροχής τους, κατά το χρονικό διάστημα των επτά μηνών μετά το ατύχημα, το ποσό των 700 ευρώ μηνιαίως ήτοι συνολικά το ποσό των 4.900 ευρώ(7 μήνες X 700 ευρώ ) συνολικά. Το ποσό αυτό αναγκαστικά θα δαπανούσε ο ενάγων για την πρόσληψη τρίτου προσώπου με αμοιβή, αν δεν κάλυπτε τις σχετικές υπηρεσίες η συζυγός του, της καταβολής του οποίου (ποσού) δεν απαλλάσσεται η υπόχρεη προς αποζημίωση εναγομένη ασφαλιστική εταιρία, κατ’ άρθρο 930 παρ. 3 ΑΚ, αφού η οικειοθελής εκ μέρους των συγγενών του ενάγοντος προσφορά των υπηρεσιών αυτών δεν αποβαίνει προς όφελος της υπόχρεης εναγομένης ασφαλιστικής εταιρίας και στην αποφυγή εκ μέρους της τελευταίας της σχετικής αποζημιώσεως. Κατά συνέπεια , κατά το μέρος που το Πρωτοβάθμιο Δικαστήριο , με την εκκαλουμένη απόφασή του έκρινε ότι ο ενάγων δικαιούται για την ανωτέρω αιτία το ποσό των 4.200 ευρώ εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις και ο σχετικός δεύτερος λόγος της από 28.2.2021 έφεσης του ενάγοντος πρέπει να γίνει δεκτός ως και ουσιαστικά βάσιμος.

Τέλος αποδεικνύεται ότι ο ενάγων κατά το χρόνο του ατυχήματος ήταν 41 ετών υγιέστατος και δραστήριος. Λόγω της στεναχώριας που υπέστη με τις κατά τα ανωτέρω απρόβλεπτες εξελίξεις στην υγείας του υπέστη ηθική βλάβη για την οποία δικαιούται την ανάλογη χρηματική ικανοποίηση. Λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες του ατυχήματος, την αποκλειστική υπαιτιότητα της οδηγού του ζημιογόνου αυτοκινήτου στην πρόκληση του τροχαίου ατυχήματος, το είδος του τραυματισμού του, την ηλικία του κατά το χρόνο του τραυματισμού του, τη ψυχική και σωματική ταλαιπωρία που δοκίμασε και το διάστημα της ανικανότητάς του προς εργασία, τις απρόβλεπτες δυσμενείς εξελίξεις στην υγεία του καθώς και την κοινωνική και οικονομική κατάσταση του ενάγοντος, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η οικονομική κατάσταση της εναγόμενης ασφαλιστικής εταιρείας της οποίας η ευθύνη είναι εγγυητική (ΑΠ 1308/2015 ΝΟΜΟΣ), το Δικαστήριο αποφαίνεται ότι ο ενάγων δικαιούται χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ύψους 5.000 ευρώ, ποσό, που μετά στάθμιση των κατά νόμο στοιχείων, κρίνεται εύλογο. Επομένως το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που, με την εκκαλουμένη απόφαση, έκρινε ότι ο ενάγων δικαιούται χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ύψους 5.000 ευρώ, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και οι σχετικοί λόγοι έφεσης (δεύτερος της έφεσης της ασφαλιστικής εταιρίας και πέμπτος της έφεσης του ενάγοντος ) πρέπει να απορριφθούν ως κατ’ουσίαν αβάσιμοι.

Κατόπιν τούτων, μη υπάρχοντος άλλου λόγου έφεσης προς εξέταση, πρέπει η από 21.1.2021 έφεση της εναγόμενης ασφαλιστικής εταιρίας να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη, να επιβληθεί η δικαστική δαπάνη του εφεσιβλήτου σε βάρος της εκκαλούσας που χάνει τη δίκη (άρθρο 176 και 183 Κ.Πολ.Δ) κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσης και να διαταχθεί η εισαγωγή του παραβόλου της έφεσης στο Δημόσιο Ταμείο. Αντίθετα η από 22.2.2021 έφεση του ενάγοντος πρεπει να γίνει δεκτή ως τυπικά και ουσιαστικά βάσιμη και να εξαφανιστεί η εκκαλουμένη απόφαση στο σύνολό της για το ενιαίο της εκτέλεσης. Στη συνέχεια, πρέπει, αφού διακρατηθεί η υπόθεση από το Δικαστήριο τούτο (άρθρο 535 παρ.1 ΚΠολΔ) και δικαστεί εκ νέου στην ουσία της η από 10.2.2020 αγωγή και στη συνέχεια να γίνει αυτή εν μέρει δεκτή ως και ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί η εναγόμενη ασφαλιστική εταιρία να καταβάλει στον ενάγοντα το ποσό των 4.900 ευρώ ως πλασματική δαπάνη για οικιακή βοηθό, το ποσό των 3.489,62 ευρώ για διαφυγόντα κέρδη και το ποσό των 5.000 ευρώ για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ήτοι συνολικά το ποσό 13.389,62 ευρώ με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση.

Τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων πρέπει να συμψηφιστούν κατά ένα μέρος λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας αυτών και να επιβληθεί μέρος της δικαστικής δαπάνης του εκκαλούντος σε βάρος της εφεσίβλητης και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας (άρθρα 106, 178 παρ.1, 183 και 191 παρ.2 ΚΠολΔ), κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό. Τέλος, λόγω της αποδοχής της από 28.2.2021 έφεσης, πρέπει να διαταχθεί, κατ’ άρθρο 495 παρ.3 ΚΠολΔ, η επιστροφή του παραβόλου της έφεσης στον εκκαλούντα.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων την από 21.1.2021 (ΓΑΚ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ …../2021 ΕΑΚ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ……../2021) έφεση και την από 28.2.2021 (ΓΑΚ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ……/2021 ΕΑΚ ……/2021) αντίθετη έφεση.

Δέχεται τυπικά και απορρίπτει στην ουσία την από21.1.2021 έφεση.

Επιβάλλει σε βάρος της εκκαλούσας τη δικαστική δαπάνη του εφεσίβλητου για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας την οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.

Διατάσσει την εισαγωγή του παραβόλου της ανωτέρω έφεσης στο Δημόσιο Ταμείο.

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και ουσιαστικά την από 28.2.2021 έφεση.

Εξαφανίζει την εκκαλουμένη με αριθμ. 2353/2020 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών.

Κρατεί και δικάζει την από 10.2.2020 (ΓΑΚ …../2020 ΕΑΚ …./2020) αγωγή.

Δέχεται εν μέρει την αγωγή.

Υποχρεώνει την εναγόμενη ασφαλιστική εταιρία να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των δεκατριών χιλιάδων τριακοσίων ογδόντα εννέα ευρώ και εξήντα δύο λεπτών (13.389,62) νομιμοτόκως από την επίδοση της ένδικης αγωγής.

Επιβάλλει σε βάρος της εφεσίβλητης μέρος της δικαστικής δαπάνης του εκκαλούντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας την οποία ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων (400) ευρώ.

Διατάσσει την επιστροφή του παραβόλου της από 28.2.2021 έφεσης στον εκκαλούντα.

Κρίθηκε, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε στην Αθήνα στις 16 Δεκεμβρίου 2021 σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοί τους δικηγόροι.