Τελευταία ενημέρωση: 13 Μαΐου 2022
Περίληψη: Τροχαίο ατύχημα. Σωματικές βλάβες και υλικές ζημιές. Αποκλειστικά υπαίτιος ο πρώτος εναγόμενος της α’ αγωγής, ο οποίος δεν οδηγούσε με σύνεση και προσοχή και κινούμενος με ανώτερη του επιτρεπόμενου ορίου ταχύτητα, απώλεσε τον έλεγχο του οχήματος του και εισήλθε παραβιάζοντας τη διπλή συνεχή διαχωριστική γραμμή σε οδόστρωμα που προορίζεται για την αντίθετη προς την κατεύθυνσή του κυκλοφορία, προσκρούοντας στο διερχόμενο όχημα του πρώτου ενάγοντος της α’ αγωγής. Απορριπτέα ως αβάσιμη η ένσταση των εναγομένων της α’ αγωγής περί συνυπαιτιότητας του ενάγοντος ως προς την πρόκληση του ατυχήματος. Υλικές ζημίες. Οι προσφορές που προσκομίζουν οι εναγόμενοι της α’ αγωγής ως προς την αξία των υπολειμμάτων του οχήματος του πρώτου ενάγοντος της α’ αγωγής δεν παρέχουν εχέγγυα αξιοπιστίας, καθόσον όχι μόνον έχουν προφανώς συνταχθεί κατ’ εντολή τους, αλλά και η μεν πρώτη είναι ανυπόγραφη και αχρονολόγητη, η δε δεύτερη και τρίτη εξ αυτών έχουν συνταχθεί σε όμοιο υπόδειγμα εγγράφου και φέρουν όμοια υπογραφή, αν και φέρεται να έχουν υπογραφεί από διαφορετικά φυσικά πρόσωπα. Επιδίκαση χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης τόσο των εναγόντων της α’ αγωγής όσο και των ανήλικων τέκνων τους. Επιδίκαση στη δεύτερη ενάγουσα της α’ αγωγής των κονδυλίων για ιατρικές δαπάνες, βελτιωμένη τροφή και πρόσληψη οικιακής βοηθού. Η επιλογή θεράποντος ιατρού, νοσοκομείου και θεραπευτικής μεθόδου ανήκει στον ζημιούμενη δεύτερη ενάγουσα της α’ αγωγής, η οποία είναι εμμέσως ασφαλισμένη στο ΙΚΑ. Η παθούσα ορθώς επέλεξε ιδιωτική κλινική και όχι ένα κρατικό νοσοκομείο, αφού δεν ήταν υποχρεωμένη, για να μην επιβαρύνει τους εναγόμενους, να αρκεσθεί να δεχθεί τις υπηρεσίες τις οποίες της προσέφερε το ασφαλιστικό της ταμείο (ΙΚΑ) από πλευράς διαθεσίμων ιατρών και θεραπευτικών κλινικών. Δέχεται εν μέρει την α’ αγωγή. Επιδικάζει στους παθόντες το συνολικό ποσό των 50.023,00 Ευρώ.
Δημοσιευμένη σε: Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών NOMOS
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΤΜΗΜΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ
Αριθμός απόφασης 5713/2008
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Αποτελούμενο από τον Δικαστή Ηλία Ξηροτύρη , Πρωτοδίκη , τον οποίο όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διεύθυνσης του Πρωτοδικείου και τη Γραμματέα Ευαγγελία Πολάτογλου .
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 6 Νοεμβρίου 2008 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ :
Α) Ως προς την από 11-1-2008 αγωγή .
Των εναγόντων : 1) ……………. , 2) ………….. , συζ. …………… , αμφοτέρων κατοίκων ……….. , για τον εαυτό τους ατομικά και για λογαριασμό των ανηλίκων θυγατέρων τους ………. , …………. και ……………. , οι οποίοι παραστάθηκαν δια του πληρεξουσίου τους δικηγόρου Δημητρίου Βλαχόπουλου .
Των εναγόμενων : 1) ……………… , κατοίκου ……. , 2) της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «…………», που εδρεύει στην ……… και εκπροσωπείται νόμιμα , οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από την πληρεξούσια δικηγόρο τους Ιωάννα Γιαγκούλη .
Β) Ως προς την από 21-4-2008 αγωγή .
Των εναγόντων : 1) …………… , 2) ……………….. , αμφοτέρων κατοίκων ……….. , ο 1ος για τον εαυτό του ατομικά και αμφότεροι (1ος και 2η) για λογαριασμό της ανήλικης θυγατέρας τους ……….. , εκ των οποίων ο 1ος παραστάθηκε μετά και η 2η δια του πληρεξουσίου τους δικηγόρου Γεωργίου Κοπακάκη .
Των εναγομένων : 1) ………….. , κατοίκου ………….. , που παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου Δημητρίου Βλαχόπουλου , 2) της ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «………….», η οποία μετέβαλε την επωνυμία της σε «………….», που εδρεύει στο ………. και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Νικόλαο Οικονόμου .
Οι ενάγοντες ζητούν να γίνει δεκτή η αγωγή τους , που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου με αριθμό …../2008, προσδιορίστηκε δικάσιμος η 5-5-2008 και γράφτηκε στο πινάκιο . Κατά τη δικάσιμο εκείνη η συζήτηση της υπόθεσης αναβλήθηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης .
Οι ενάγοντες ζητούν να γίνει δεκτή η αγωγή τους , που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου με αριθμό ……./2008, προσδιορίστηκε δικάσιμος η αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας και γράφτηκε στο πινάκιο ,
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις τους .
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗΝ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι ο πρώτος εναγόμενος οδηγώντας το υπ’ αρ. κυκλοφορίας ………. Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο ιδιοκτησίας του , το οποίο κατά το χρόνο εκείνο ήταν ασφαλισμένο για τις προς τρίτους ζημίες στη δεύτερη εναγόμενη , προκάλεσε από υπαιτιότητά του ατύχημα υπό τις ειδικότερες συνθήκες που περιγράφονται στην αγωγή , με αποτέλεσμα , μεταξύ άλλων , τον σοβαρό τραυματισμό της δεύτερης από αυτούς και την ολοσχερή καταστροφή του υπ’ αρ. κυκλοφορίας …….. Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου ιδιοκτησίας του πρώτου εξ αυτών . Ζητούν δε να υποχρεωθούν οι εναγόμενοι , με απόφαση που θα κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή , να καταβάλουν εις ολόκληρο έκαστος στον πρώτο από αυτούς το ποσό των 27.756 ευρώ , στη δεύτερη το ποσό των 40.323,96 ευρώ , στους πρώτο και δεύτερη εξ αυτών για λογαριασμό κάθε μιας από τις ανήλικες θυγατέρες τους ……… και ……….. το ποσό των 2.456 ευρώ , για λογαριασμό δε της ανήλικης θυγατέρας τους ……… το ποσό των 14.806 ευρώ , με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής . Τέλος ζητούν να απαγγελθεί σε βάρος του πρώτου εναγομένου λόγω της αδικοπραξίας του προσωπική κράτηση διάρκειας έξι (6) μηνών ως μέσο αναγκαστικής εκτέλεσης της απόφασης που θα εκδοθεί .
Η αγωγή αρμοδίως εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου κατά την ειδική διαδικασία που προβλέπουν οι διατάξεις των άρθρων 666, 667, 670 έως 676 και 681 A’ ΚΠολΔ (άρθρα 9, 10, 14 παρ. 2, 16 αρ. 12, 25 παρ. 2, 37 παρ. 1 ΚΠολΔ). Είναι ορισμένη και νόμιμη , στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 297, 299, 330 εδ. β’, 346, 481 επ., 914, 926, 929, 932 ΑΚ , 2, 4, 9, 10 του Ν. ΓπΝ/1911, 10 παρ. 1 του ν. 489/1976, 907, 908 παρ. 1δ, 1047 παρ. 1 ΚΠολΔ , πλην της αξίωσης της δεύτερης ενάγουσας για την αγορά φαρμάκων ποσού 150 ευρώ , που είναι απορριπτέα ως αόριστη , καθόσον δεν εξειδικεύεται στην αγωγή η δαπάνη που αφορά στην αξία των επιμέρους φαρμακευτικών σκευασμάτων που φέρεται να αγοράσθηκαν από την παθούσα κατά σύσταση του θεράποντος ιατρού της ……….. (βλ . Αθ. Κρητικού , Αποζημίωση , εκδ. 1992, παρ. 218 επ.), των κονδυλίων για τη δαπάνη μίσθωσης ταξί εκ μέρους των πρώτου και δεύτερης των εναγόντων , ύψους 460 και 340 ευρώ αντιστοίχως , που πρέπει να απορριφθούν ως αόριστα , αφού δεν αναφέρονται στην αγωγή αναλυτικώς οι διαδρομές και οι χιλιομετρικές αποστάσεις που διανύθηκαν (βλ . σελ . 17 και 23 αγωγής , «… σε διάφορους τόπους προορισμού εντός Λεκανοπεδίου Αττικής ….») και της αξίωσής του πρώτου ενάγοντος για την στέρηση των υπηρεσιών της συζύγου του ποσού 1.935 ευρώ , που τυγχάνει απορριπτέα ως αόριστη , διότι δεν αναφέρονται στην αγωγή περιστατικά αναφορικά με τον συσχετισμό των δυνάμεων των συζύγων σε τρόπο ώστε να προκύπτει η υποχρέωση , το είδος και το μέγεθος συνεισφοράς της παθούσης συζύγου (2ης ενάγουσας) με την παροχή προσωπικών υπηρεσιών της για την αντιμετώπιση των οικογενειακών αναγκών (ΟλΑΠ 39/1997 ΝοΒ 46. 625, ΑΠ 461/91 ΕλλΔνη 33. 79, ΑΠ 412/86 ΕλλΔνη 28. 440, βλ . Β. Βαθρακοκοίλη , ΕΡΝΟΜΑΚ , Τόμος Γ’, εκδ. 2006, άρθρο 929, αρ. 7, σελ . 1044 και Τόμος Ε’, εκδ. 2004, άρθρο 1389, αρ. 19, σελ . 230, 231), μη δυναμένης της αοριστίας να θεραπευθεί με τις προτάσεις ή με την παραπομπή στα αποδεικτικά μέσα (ΑΠ 1056/2002 ΕλλΔνη 45. 84). Πρέπει επομένως η αγωγή να ερευνηθεί κατά τα λοιπά περαιτέρω κατ’ ουσίαν , δεδομένου ότι καταβλήθηκε το απαιτούμενο τέλος δικαστικού ενσήμου με τα ανάλογα ποσοστά υπέρ τρίτων (βλ . τα υπ’ αρ. ………, ………., ………., ………., ……….., σειράς Α’, αγωγόσημα με τα όπισθεν αυτών επικολλημένα ένσημα του ΤΠΔΑ , ως και το υπ’ αρ. …………./6-11-2008 γραμμάτιο είσπραξης του ΤΝ).
Οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι ο πρώτος εναγόμενος οδηγώντας το υπ’ αρ. κυκλοφορίας …….. Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο ιδιοκτησίας του , το οποίο κατά το χρόνο εκείνο ήταν ασφαλισμένο για τις προς τρίτους ζημίες στη δεύτερη εναγόμενη , προκάλεσε από υπαιτιότητά του ατύχημα υπό τις ειδικότερες συνθήκες που περιγράφονται στην αγωγή , με αποτέλεσμα , μεταξύ άλλων , την ολοσχερή καταστροφή του υπ’ αρ. κυκλοφορίας ……… Ι.Χ.Ε. αυτοκινήτου ιδιοκτησίας του πρώτου εξ αυτών . Ζητούν δε , περιορίζοντας τα καταψηφιστικά αιτήματα της αγωγής τους σε αναγνωριστικά (άρθρα 223, 294, 295 παρ. 1, 297, 591 παρ. 1 ΚΠολΔ), να αναγνωρισθεί ότι οι εναγόμενοι οφείλουν να καταβάλουν εις ολόκληρο έκαστος στον πρώτο από αυτούς το ποσό των 8.785 ευρώ και στους πρώτο και δεύτερη εξ αυτών για λογαριασμό της ανήλικης θυγατέρας τους …….. το ποσό των 1.000 ευρώ , με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής .
Η αγωγή αρμοδίως εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου κατά την ειδική διαδικασία που προβλέπουν οι διατάξεις των άρθρων 666, 667, 670 έως 676 και 681 Α’ ΚΠολΔ , πρέπει δε να διαταχθεί η ένωση και συνεκδίκασή της με την από 11-1-2008 αγωγή λόγω της μεταξύ τους συνάφειας (άρθρα 31 παρ. 2, 3, 246, 591 παρ. 1 ΚΠολΔ). Είναι ορισμένη και νόμιμη , στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 297, 299, 330 εδ. β’, 340, 345, 481 επ.,.914, 926, 932 ΑΚ , 2, 4, 9, 10 του Ν. ΓπΝ/1911, 10 παρ. 1 του ν. 489/1976, 70 ΚΠολΔ . Πρέπει επομένως να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν , δεδομένου ότι λόγω του αναγνωριστικού της χαρακτήρα δεν υπόκειται σε τέλος δικαστικού ενσήμου .
Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης της μάρτυρος απόδειξης ………… και της χωρίς όρκο εξέτασης του πρώτου εναγομένου – ενάγοντος ……….. , που περιέχονται στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά συνεδρίασης αυτού του Δικαστηρίου , των συναγομένων από το σύνολο των ισχυρισμών των διαδίκων ομολογιών τους (άρθρα 261, 591 παρ. 1 ΚΠολΔ), των υπ’ αρ. …….. και ……../15-4-2008 ενόρκων βεβαιώσεων της ……….. και ……… αντιστοίχως ενώπιον της Ειρηνοδίκου Αθηνών, που δόθηκαν ύστερα από νομότυπη και εμπρόθεσμη κλήτευση των εναγομένων (……….. και εταιρείας «…………..», άρθρα 681Α , 671 παρ. 1 ΚΠολΔ , βλ . τις υπ’ αρ. ……. και ……./11-4-2008 εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών Αθανασίου Λυκιαρδόπουλου), και των εγγράφων που επικαλούνται και προσκομίζουν οι διάδικοι , είτε προς άμεση απόδειξη είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων , αποδεικνύονται τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : Στις 28-4-2006 και περί ώρα 19:10 ο πρώτος ενάγων (………), έχοντας συνεπιβάτες τη σύζυγό του και δεύτερη ενάγουσα (συνοδηγός) και τις ανήλικες θυγατέρες του ……. , ……….. και …………. , που κάθονταν στο πίσω κάθισμα , οδηγούσε το υπ’ αρ. κυκλοφορίας, ……… Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο ιδιοκτησίας του και εκινείτο με κανονική ταχύτητα επί της Εθνικής Οδού Πατρών – Τρίπολης , με κατεύθυνση από Πάτρα προς Τρίπολη . Σημειωτέον ότι έβαινε στο δεξιό άκρο της λωρίδας κυκλοφορίας του και με ταχύτητα που δεν υπερέβαινε στα 65 χλμ/ώρα , διότι είχε βρέξει και το οδόστρωμα ήταν ολισθηρό . Την ίδια ώρα ο πρώτος εναγόμενος (………..) οδηγώντας το υπ’ αρ. κυκλοφορίας …….. Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο ιδιοκτησίας του , το οποίο κατά το χρόνο εκείνο ήταν ασφαλισμένο για τις προς τρίτους ζημίες στη δεύτερη εναγόμενη , κινούμενος δε στο 131,2 χιλιόμετρο της ως άνω εθνικής οδού με κατεύθυνση αντίθετη σε σχέση με αυτή του οχήματος του ενάγοντος , δηλαδή από Τρίπολη προς Πάτρα και με ανώτερη του επιτρεπομένου ορίου ταχύτητα (90 χλμ/ώρα), ήτοι με ταχύτητα μεγαλύτερη των 100 χλμ/ώρα , σε μια δεξιά ως προς την πορεία του στροφή και σε απόσταση περίπου 50 μέτρων από το αυτοκίνητο του ενάγοντος , απώλεσε τον έλεγχο του οχήματος του και εισήλθε , παραβιάζοντας τη διπλή συνεχή διαχωριστική γραμμή , στο αντίθετο ρεύμα κυκλοφορίας με ανεξέλεγκτους και συνεχείς αμφίπλευρους ελιγμούς (ζιγκ – ζαγκ), με αποτέλεσμα να επιπέσει με σφοδρότητα με το εμπρόσθιο αριστερό τμήμα του στο εμπρόσθιο και πλάγιο αριστερό μέρος του κανονικώς κινούμενου αυτοκινήτου του ενάγοντος , το οποίο εξετράπη της πορείας του και προσέκρουσε στο τσιμεντένιο ρείθρο που βρίσκεται στο δεξιό άκρο της οδού , όπου και ακινητοποιήθηκε . Συνεπώς αποκλειστικά υπαίτιος του ατυχήματος και των συνεπειών του είναι ο πρώτος εναγόμενος (……..), ο οποίος από αμέλεια , δηλαδή από έλλειψη προσοχής την οποία όφειλε και μπορούσε να επιδείξει υπό τις αυτές περιστάσεις ο μέσος συνετός οδηγός , δεν οδηγούσε με σύνεση και με διαρκώς τεταμένη την προσοχή του , δεν είχε τον πλήρη έλεγχο του οχήματος του ώστε να μπορεί σε κάθε στιγμή να εκτελεί τους απαιτούμενους χειρισμούς , δεν είχε ρυθμίσει και συγκεκριμένα μειώσει την ταχύτητα του οχήματος του λαμβάνοντας συνεχώς υπόψη του τις επικρατούσες συνθήκες κυκλοφορίας (στροφή , ολισθηρότητα οδοστρώματος), αλλά κινούμενος με ανώτερη του επιτρεπομένου ορίου ταχύτητα , απώλεσε τον έλεγχο του οχήματος του και εισήλθε παραβιάζοντας τη διπλή συνεχή διαχωριστική γραμμή σε οδόστρωμα που προορίζεται για την αντίθετη προς την κατεύθυνσή του κυκλοφορία (άρθρα 5 παρ. 3α , 12 παρ. 1, 16 παρ. 1, 4, 19 παρ. 1, 2, 3, 20 ΚΟΚ), υφισταμένης αιτιώδους συνάφειας μεταξύ των παραπάνω παραβάσεων του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας και του επελθόντος βλαπτικού αποτελέσματος (ΟλΑΠ 23/88 ΕλλΔνη 30. 1161, ΑΠ 893/2004 ΕλλΔνη 45. 1599). Αντιθέτως ο ενάγων δεν βαρύνεται με αμέλεια περί την οδήγηση , διότι οδηγούσε με σύνεση και με διαρκώς τεταμένη την προσοχή του , είχε τον πλήρη έλεγχο του οχήματος του ώστε να μπορεί σε κάθε στιγμή να εκτελεί τους απαιτούμενους χειρισμούς , εκινείτο με ταχύτητα που δεν υπερέβαινε τα 65 χλμ/ώρα , ενόψει και του ότι το οδόστρωμα ήταν ανωφερές ως προς την πορεία του και ολισθηρό εξαιτίας βροχόπτωσης που είχε προηγηθεί, ενώ παρά το ότι προέβη σε άμεση πέδηση του οχήματος του δεν κατέφερε να αποφύγει τη σύγκρουση με το αυτοκίνητο του πρώτου εναγομένου λόγω της υπερβολικής ταχύτητας που αυτό είχε αναπτύξει και των συνεχών αμφίπλευρων ελιγμών (ζιγκ – ζαγκ) που επιχειρούσε ο οδηγός του στην προσπάθειά του να ανακτήσει τον έλεγχό του . Συνεπώς η ένσταση των εναγομένων περί συνυπαιτιότητας του ενάγοντος ως προς την πρόκληση του ατυχήματος πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη στην ουσία της . Τα παραπάνω προκύπτουν εναργώς από το περιεχόμενο των δημοσίων εγγράφων που συνέταξαν οι αρμόδιοι ανακριτικοί υπάλληλοι. Αντιθέτως τα όσα κατέθεσε χωρίς όρκο ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου ο πρώτος εναγόμενος (……….) δεν είναι πειστικά . Άλλωστε είναι χαρακτηριστικό ότι η τελική θέση του οχήματος του πρώτου εναγομένου αλλά και όλα τα σχετικά με το ατύχημα ευρήματα (κηλίδες λαδιού , θραύσματα γυαλιού κ.λπ.) βρέθηκαν στο ρεύμα πορείας όπου εκινείτο κανονικώς το αυτοκίνητο του ενάγοντος (βλ , το πρόχειρο σχεδιάγραμμα που συνοδεύει την από 28-4-2006 έκθεση αυτοψίας). Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω η από 21-4-2008 αγωγή πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη από ουσιαστική άποψη . Τέλος τα δικαστικά έξοδα των εναγομένων , κατά παραδοχή του σχετικού τους αιτήματος , πρέπει να επιβληθούν σε βάρος των εναγόντων λόγω της ήττας τους στη δίκη (άρθρα 176, 191 παρ. 2, 591 παρ. 1 ΚΠολΔ). Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι το υπ’ αρ. κυκλοφορίας ……… Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο του πρώτου ενάγοντος καταστράφηκε ολοσχερώς από οικονομική άποψη , λαμβανομένης υπόψη της απαιτούμενης δαπάνης για την αποκατάσταση των βλαβών του , που ανέρχεται στο ποσό των 18.950,75 ευρώ (βλ . την προσφορά της …………….), με συνυπολογισμό και της μείωσης της εμπορικής του αξίας (βλ . Αθ. Κρητικού, Αποζημίωση , εκδ. 1992, παρ. 734). Εξάλλου περί αυτού συνάγεται ομολογία και από το σύνολο των ισχυρισμών των εναγομένων (βλ . έγγραφες προτάσεις τους), οι οποίοι απλώς ισχυρίζονται πως η εμπορική του αξία κατά το χρόνο του ατυχήματος ανερχόταν στο ποσό των 22.500 ευρώ (βλ . την από 5-6-2006 έκθεση εξώδικης πραγματογνωμοσύνης ……..). Οι εκτιμήσεις όμως του πραγματογνώμονα ………. ως προς το ζήτημα αυτό βασίστηκαν σε φειδωλούς υπολογισμούς και δεν ανταποκρίνονται στα πράγματα . Το ως άνω αυτοκίνητο , εργοστασίου κατασκευής ……….. , τύπου ………., κυλινδρισμού 2.000 κ.ε., με ημερομηνία πρώτης αδείας ….-….-2005, ήταν διατηρημένο σε αρίστη κατάσταση και η εμπορική του αξία κατά το χρόνο του ατυχήματος ανερχόταν στο ποσό των 25.500 ευρώ . Σημειωτέον ότι ο πρώτος ενάγων το είχε αγοράσει μόλις εννέα μήνες πριν από το ατύχημα έναντι του ποσού των 26.905 ευρώ (βλ προσκομιζόμενο παραστατικό της …………). Από την εμπορική του όμως αξία πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των 1.500 ευρώ , που αφορά στην αξία των υπολειμμάτων του (σώστρα). Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι ο ανωτέρω πώλησε και παρέδωσε στις 11-10-2006 το κατεστραμμένο αυτοκίνητό του στον έμπορο παλαιών ανταλλακτικών αυτοκινήτων ………. έναντι του ποσού των 1.500 ευρώ , αφού είχε πρώτα προβεί σε σχετική έρευνα αγοράς και διαπιστώσει πως το ως άνω τίμημα ήταν το υψηλότερο που μπορούσε να επιτύχει . Οι προσφορές που προσκομίζουν οι εναγόμενοι ως προς την αξία των υπολειμμάτων του οχήματος του ενάγοντος δεν παρέχουν εχέγγυα αξιοπιστίας , καθόσον όχι μόνον έχουν προφανώς συνταχθεί κατ’ εντολή τους , αλλά και η μεν πρώτη (βλ . σχετ . με αρ. 4) είναι ανυπόγραφη και αχρονολόγητη , η δε δεύτερη και τρίτη εξ αυτών (βλ . σχετ . με αρ. 5 και 6) έχουν συνταχθεί σε όμοιο υπόδειγμα εγγράφου και φέρουν όμοια υπογραφή , αν και φέρεται να έχουν υπογραφεί από διαφορετικά φυσικά πρόσωπα . Πρέπει επομένως η ένσταση των εναγομένων περί συντρέχοντος πταίσματος του πρώτου ενάγοντος ως προς την έκταση της ζημίας του (άρθρο 300 ΑΚ, σώστρα) να απορριφθεί ως αβάσιμη στην ουσία της . Συνεπώς ο τελευταίος ζημιώθηκε από την αιτία αυτή το ποσό των 24.000 ευρώ (25.500 – 1.500). Τέλος είναι βέβαιο πως ο πρώτος ενάγων στενοχωρήθηκε στη θέα του ολοσχερώς κατεστραμμένου αυτοκινήτου του . Ενόψει λοιπόν των συνθηκών υπό τις οποίες έλαβε χώρα το ατύχημα , του είδους των ζημιών , του βαθμού του πταίσματος του πρώτου εναγομένου , της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των μερών , πλην της δεύτερης εναγόμενης , της οποίας η ευθύνη είναι εγγυητική , το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να επιδικασθεί στον πρώτο ενάγοντα ως χρηματική του ικανοποίηση το ποσό των 600 ευρώ , το οποίο κρίνεται εύλογο και δίκαιο για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη . Κατά συνέπεια η συνολική του ζημία ανέρχεται στο ποσό των 24.600 ευρώ (24.000 + 600). Ακόμη αποδείχθηκε ότι η δεύτερη ενάγουσα ‘ διακομίσθηκε στο Γενικό ………. Νοσοκομείο ………. , όπου διαγνώσθηκε ότι συνεπεία του ατυχήματος είχε υποστεί κάταγμα Colies αριστερής πηχεοκαρπικής και ελαφρά θλάση αυχενικής μοίρας σπονδυλικής στήλης (ΑΜΣΣ). Της τοποθετήθηκε νάρθηκας και της συνέστησαν παρακολούθηση από ορθοπεδικό . Η παθούσα στις 21-5-2006 επισκέφθηκε το Νοσοκομείο «……….», όπου διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί τις παραπάνω σωματικές κακώσεις . Κρίθηκε μάλιστα επιβεβλημένο να υποβληθεί άμεσα σε χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση του κατάγματος στο αριστερό της χέρι . Έτσι στις 22-5-2006 η δεύτερη ενάγουσα χειρουργήθηκε στο ως άνω ιδιωτικό νοσοκομείο και της έγινε ανάταξη των οστών και εξωτερική οστεοσύνθεση . Εξήλθε από το νοσοκομείο στις 23-5-2006 και της χορηγήθηκε αναρρωτική άδεια δύο (2) μηνών . Η τελευταία ανέρρωνε οίκοι έως την 3-7-2006, οπότε εισήχθη εκ νέου στο ίδιο νοσοκομείο και υποβλήθηκε σε εγχείρηση για την αφαίρεση της εξωτερικής οστεοσύνθεσης . Εξήλθε την επόμενη ημέρα , ήτοι στις 4-7-2006 με τις δέουσες οδηγίες (βλ . την από 14-12-2007 ιατρική γνωμάτευση του ορθοπεδικού – χειρουργού ………….). Η δεύτερη ενάγουσα κατέβαλε στο ως άνω νοσοκομείο στις 27-7-2006 το ποσό των 1.827,96 ευρώ για νοσήλια (βλ . τα προσκομιζόμενα παραστατικά του νοσοκομείου «…….»). Δαπάνησε επίσης το ποσό των 1.170 ευρώ για αμοιβή του ορθοπεδικού χειρουργού ……….. για την πρώτη επέμβαση στην οποία υποβλήθηκε στις 22-5-2006 και το ποσό των 350 ευρώ για αμοιβή του ίδιου ιατρού για τη δεύτερη εγχείρηση στην οποία υποβλήθηκε στις 3-7-2006 (βλ . προσκομιζόμενες αποδείξεις παροχής υπηρεσιών του ως άνω ιατρού). Ακόμη αποδείχθηκε ότι κατέβαλε στην αναισθησιολόγο ……… έναντι αμοιβής της για τις υπηρεσίες που της προσέφερε κατά τη διάρκεια των προαναφερομένων επεμβάσεων τα ποσά των 390 και 200 ευρώ αντιστοίχως (βλ . τις αποδείξεις παροχής υπηρεσιών της ανωτέρω ιατρού). Η παθούσα δαπάνησε επίσης για δύο ακτινογραφίες πηχεοκαρπικής στις 21-5-2006 και 28-6-2006 το συνολικό ποσό των 100 ευρώ (βλ . τα προσκομιζόμενα παραστατικά). Συνεπώς η ζημία της από τις αιτίες αυτές ανέρχεται στο ποσό των 4.037,96 ευρώ . Στο σημείο αυτό πρέπει να επισημανθεί ότι η επιλογή θεράποντος ιατρού , νοσοκομείου και θεραπευτικής μεθόδου ανήκει στον ζημιούμενο , ήτοι εν προκειμένω στη δεύτερη ενάγουσα , η οποία είναι εμμέσως ασφαλισμένη στο ΙΚΑ . Η παθούσα επομένως ορθώς επέλεξε την ως άνω ιδιωτική κλινική και όχι ένα κρατικό νοσοκομείο , αφού δεν ήταν υποχρεωμένη , για να μην επιβαρύνει τους εναγόμενους , να αρκεσθεί να δεχθεί τις υπηρεσίες τις οποίες της προσέφερε το ασφαλιστικό της ταμείο (ΙΚΑ) από πλευράς διαθεσίμων ιατρών και θεραπευτικών κλινικών (βλ . Αθ. Κρητικού, Αποζημίωση , εκδ. 1992, παρ. 228). Ενόψει λοιπόν του ότι το ΙΚΑ δεν καλύπτει τις ιατρικές δαπάνες που γίνονται σε ιδιωτικά νοσοκομεία , δεν τίθεται θέμα υποκατάστασής του αναφορικά με τις ιατρικές δαπάνες της δεύτερης ενάγουσας , που άλλωστε καλύφθηκαν εξ ολοκλήρου από αυτήν χωρίς τη συμμετοχή του ασφαλιστικού της ταμείου , και συνεπώς η περί του αντιθέτου ένσταση των εναγομένων τυγχάνει απορριπτέα ως αβάσιμη στην ουσία της . Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι η δεύτερη ενάγουσα κατά σύσταση των θεραπόντων ιατρών της και για την ταχύτερη πώρωση του κατάγματος στο αριστερό της χέρι υποχρεώθηκε στη λήψη βελτιωμένης τροφής , πλούσιας σε ασβέστιο , πρωτεΐνες και βιταμίνες , για το χρονικό διάστημα από 23-5-2006 (χρονολογία πρώτης εγχείρησης) έως και την 4-7-2006 (χρονολογία εξόδου από το νοσοκομείο μετά τη δεύτερη επέμβαση), ήτοι για σαράντα τρεις (43) ημέρες . Για τον σκοπό αυτό κατέβαλλε το ποσό των πέντε (5) ευρώ ημερησίως επιπλέον του ποσού που δαπανούσε για τη συνήθη προ του ατυχήματος διατροφή της . Ζημιώθηκε επομένως από την αιτία αυτή το ποσό των 215 ευρώ (5 ευρώ X 43 ημέρες = 215 ευρώ). Η παθούσα εξαιτίας της σοβαρότητας του τραυματισμού της (κάταγμα) αδυνατούσε να αυτοεξυπηρετηθεί και είχε την ανάγκη υπηρεσιών τρίτου προσώπου για το χρονικό διάστημα από 28-4-2006 (χρόνος ατυχήματος) έως την 4-7-2006 (68 ημέρες). Για το σκοπό αυτό προσέλαβε ως οικιακή βοηθό την ……… , η οποία απασχολήθηκε το παραπάνω διάστημα επί οκταώρου βάσεως ημερησίως προσφέρουσα στη δεύτερη ενάγουσα τις υπηρεσίες της (ατομική καθαριότητα , καθαριότητα σπιτιού , μαγείρεμα κ.λπ.) έναντι του ποσού των 40 ευρώ την ημέρα . Συνεπώς η παθούσα ζημιώθηκε από την αιτία αυτή το ποσό των 2.720 ευρώ (40 ευρώ X 68 ημέρες = 2.720 ευρώ) και το σχετικό κονδύλιο πρέπει να γίνει κατά ένα μέρος δεκτό ως βάσιμο και στην ουσία του . Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι η πώρωση του κατάγματος της δεύτερης ενάγουσας είχε ολοκληρωθεί στις 3-7-2006, οπότε και αφαιρέθηκε κατά τα προαναφερόμενα η εξωτερική οστεοσύνθεση . Η τελευταία επομένως μετά την έξοδό της από το ως άνω ιδιωτικό νοσοκομείο στις 4-7-2006 μπορούσε να εξυπηρετήσει τον εαυτό της χωρίς τη βοήθεια τρίτου προσώπου . Όσα δε αντίθετα κατέθεσε περί αυτού κατέθεσε η ………… (βλ . την υπ’ αρ. ……../2008 ένορκη βεβαίωση) και η μάρτυρας απόδειξης …………… (βλ . τα πρακτικά συνεδρίασης), δηλαδή ως προς την ανικανότητα της παθούσας να αυτοεξυπηρετηθεί για το μεταγενέστερο της 4-7-2006 χρονικό διάστημα , κατά την κρίση του Δικαστηρίου δεν είναι πειστικά . Τέλος είναι βέβαιο πως η δεύτερη ενάγουσα στενοχωρήθηκε λόγω της προσβολής της υγείας της . Ενόψει δε των συνθηκών υπό τις οποίες έγινε το ατύχημα , του είδους των ζημιών , του βαθμού του πταίσματος του πρώτου εναγομένου , της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των μερών , πλην της δεύτερης εναγόμενης , της οποίας η ευθύνη είναι εγγυητική , το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να επιδικασθεί στη δεύτερη ενάγουσα ως χρηματική της ικανοποίηση το ποσό των 12.000 ευρώ , το οποίο κρίνεται εύλογο και δίκαιο για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστη . Κατά συνέπεια η συνολική της ζημία ανέρχεται στο ποσό των 18.972,96 ευρώ (4.037,96 + 215 + 2.720 + 12.000). Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι οι τρίδυμες ανήλικες θυγατέρες του πρώτου και της δεύτερης των εναγόντων ……. , ……….. και ……….. δοκιμάστηκαν ψυχολογικά εξαιτίας του ένδικου ατυχήματος . Ενόψει λοιπόν των συνθηκών υπό τις οποίες έγινε το ατύχημα , του είδους των ζημιών , του βαθμού του πταίσματος του πρώτου εναγομένου , της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης των μερών , πλην της δεύτερης εναγόμενης , της οποίας η ευθύνη είναι εγγυητική , το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να επιδικασθεί στους πρώτο και δεύτερη των εναγόντων για λογαριασμό των ως άνω ανηλίκων θυγατέρων τους ως χρηματική τους ικανοποίηση τα ποσά των 1.000, 1.000 και 2.000 ευρώ αντιστοίχως , τα οποία κρίνονται εύλογα και δίκαια για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστησαν . Πρέπει επίσης να αναφερθεί ότι ο πρώτος και η δεύτερη των εναγόντων κατέβαλαν, για λογαριασμό της ανήλικης θυγατέρας τους ……… στην κλινική ψυχολόγο ………… το συνολικό ποσό των 2.450 ευρώ έναντι αμοιβής της τελευταίας για την συστηματική παρακολούθηση της κόρης τους (4 συνεδρίες ψυχοθεραπείας μηνιαίως X 50 ευρώ η κάθε συνεδρία , βλ . τις προσκομιζόμενες αποδείξεις παροχής υπηρεσιών της ως άνω ψυχολόγου). Ως προς το ποσό αυτό δεν υποκαθίσταται το ΙΚΑ , το οποίο κατά τα προαναφερόμενα δεν καλύπτει δαπάνες που γίνονται σε ιδιωτικά θεραπευτικά κέντρα ή σε ιδιώτες ιατρούς ή ψυχοθεραπευτές . Συνεπώς η σχετική ένσταση των εναγομένων τυγχάνει απορριπτέα ως αβάσιμη στην ουσία της . Τέλος δεν αποδείχθηκε η ανάγκη συνέχισης της ψυχοθεραπείας της ως άνω θυγατέρας των εναγόντων για το μεταγενέστερο της 31-12-2007 χρονικό διάστημα και μάλιστα για έναν ακόμη χρόνο . Εξάλλου οι ενάγοντες δεν προσκομίζουν γνωμάτευση της ανωτέρω κλινικής ψυχολόγου περί αυτής της αναγκαιότητας , ενώ οι σχετικές αποδείξεις παροχής υπηρεσιών της ως άνω ψυχολόγου εξικνούνται μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2007. Όσα δε αντίθετα περί αυτού κατέθεσαν οι μάρτυρες απόδειξης ………… , ………… και …………. κατά την κρίση του Δικαστηρίου δεν είναι πειστικά . Συνεπώς η ζημία των ως άνω ανηλίκων θυγατέρων των εναγόντων ανέρχεται στα ποσά των 1.000, 1.000 και 4.450 ευρώ αντιστοίχως . Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω η από 11-1-2008 αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή ως και κατ’ ουσίαν βάσιμη κατά τα ειδικότερα στο διατακτικό οριζόμενα . Όσον αφορά στο αίτημα για την κήρυξη της απόφασης προσωρινά εκτελεστής , το Δικαστήριο κρίνει ότι η καθυστέρηση στην εκτέλεση θα προκαλέσει σημαντική ζημία στους ενάγοντες . Γι’ αυτό το σχετικό αίτημα πρέπει να γίνει κατά ένα μέρος δεκτό ως βάσιμο και στην ουσία του κατά τα ειδικότερα στο διατακτικό οριζόμενα . Αντιθέτως το αίτημα περί απαγγελίας προσωπικής κράτησης σε βάρος του πρώτου εναγομένου λόγω της αδικοπραξίας του πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο στην ουσία του , καθόσον υπάρχει η ασφαλιστική κάλυψη της δεύτερης εναγόμενης , η οικονομική φερεγγυότητα της οποίας δεν αμφισβητείται (βλ . Αθ. Κρητικού , Αποζημίωση , εκδ. 1992, παρ. 1440). Τέλος τα δικαστικά έξοδα των διαδίκων θα κατανεμηθούν ανάλογα με την έκταση της νίκης ή της ήττας εκάστου (άρθρα 178, 591 παρ. 1 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει τις από 11-1-2008 και 21-4-2008 αγωγές κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει την από 21-4-2008 αγωγή καθώς και κάθε τι που κρίθηκε απορριπτέο .
Επιβάλλει σε βάρος των εναγόντων τα δικαστικά έξοδα των εναγομένων , το ύψος των οποίων ορίζει στο ποσό των διακοσίων (200) ευρώ .
Δέχεται εν μέρει την από 11-1-2008 αγωγή .
Υποχρεώνει τους εναγόμενους να καταβάλουν εις ολόκληρο έκαστος στον πρώτο ενάγοντα το ποσό των είκοσι τεσσάρων χιλιάδων εξακοσίων (24.600) ευρώ , στη δεύτερη ενάγουσα το ποσό των δέκα οκτώ χιλιάδων εννιακοσίων εβδομήντα δύο ευρώ και ενενήντα έξι λεπτών (18.972,96) και στους πρώτο και δεύτερη των εναγόντων για λογαριασμό των ανηλίκων θυγατέρων τους ……. , ………….. και ………… τα ποσά των χιλίων (1.000) ευρώ και τεσσάρων χιλιάδων τετρακοσίων πενήντα (4.450) ευρώ αντιστοίχως , με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση .
Κηρύσσει την απόφαση προσωρινώς εκτελεστή δια το ήμισυ ως άνω χρηματικών ποσών .
Επιβάλλει σε βάρος των εναγομένων ένα μέρος των δικαστικών εξόδων των εναγόντων , το ύψος των οποίων ορίζει στο ποσό των χιλίων εννιακοσίων πενήντα (1.950) ευρώ .
Κρίθηκε , αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στην Αθήνα στις 22-12-2008, χωρίς να παρευρίσκονται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους.