Περίληψη:
Υπόθεση: Εργατική διαφορά μεταξύ μάγειρα εστιατορίου και εταιρίας για καταβολή δεδουλευμένων αποδοχών, υπερεργασίας και υπερωριών, προσαυξήσεων Κυριακών και νυχτερινής εργασίας, επιδόματος εορτών και αποζημίωσης μη ληφθείσας αδείας.
Πραγματικά Περιστατικά: Ο ενάγων προσλήφθηκε από την εναγόμενη εταιρία εστίασης ως Μάγειρας Α’. Συμφωνήθηκε εξαήμερη εργασία 8 ώρες ημερησίως, αλλά στα επίσημα έγγραφα καταχωρήθηκε πενθήμερη εργασία. Πραγματικά εργαζόταν 8,5 ώρες κατά μέσο όρο, συμπεριλαμβανομένων Κυριακών και νυχτερινής εργασίας μέχρι τις 23:00. Η εναγόμενη τον υπασφάλιζε. Αποχώρησε οικειοθελώς λόγω αντισυμβατικής συμπεριφοράς της εργοδότριας.
Ζητήματα: 1) Παραδεκτό προβολής ενστάσεων εξόφλησης και συμψηφισμού από την εναγόμενη, 2) Ύπαρξη και έκταση υπερεργασίας και υπερωριακής απασχόλησης, 3) Δικαίωμα προσαυξήσεων για εργασία Κυριακών και νυχτερινή εργασία, 4) Οφειλή επιδόματος εορτών Χριστουγέννων, 5) Αποζημίωση μη ληφθείσας αδείας.
Κυριότερες Διατάξεις που Εφαρμόστηκαν: Άρθρα 111 παρ. 1, 115 παρ. 1 και 3, 242, 256 παρ. 1 στοιχ.δ’, 591 παρ. 1 εδ.δ’, 614 παρ. 1 και 527 ΚΠολΔ για την ειδική διαδικασία εργατικών διαφορών. Άρθρα 340, 341, 345, 346, 361, 648, 649, 653, 655, 659 ΑΚ και άρθρα 1, 5, 7, 135, 136, 138, 140, 142, 143, 163, 167, 168, 169, 180, 182, 184, 193 παρ.1, 197, 200 παρ. 1 περ. στ’, 209, 211, 216 παρ. 1, 3 και 4 ΚΑΕΔ (π.δ. 80/2022) για την εργατική νομοθεσία.
Η κρίση του Δικαστηρίου: Το δικαστήριο έκρινε ότι οι ενστάσεις της εναγόμενης ήταν απαράδεκτες λόγω μη προφορικής προβολής τους. Αποδείχθηκε ότι ο ενάγων εργαζόταν πραγματικά εξαήμερο επί 8,5 ώρες κατά μέσο όρο, συμπεριλαμβανομένων Κυριακών και νυχτερινής εργασίας. Η μείωση του μισθού ήταν εικονική για εισφοροδιαφυγή και φοροδιαφυγή. Επιδίκασε συνολικά 19.395,84€ αναλυτικά: α) 14.860,18€ για υπερεργασία/υπερωρίες, β) 2.087,67€ για προσαυξήσεις Κυριακών, γ) 574,27€ για νυχτερινή εργασία, δ) 484,20€ για υπόλοιπο επιδόματος εορτών, ε) 1.389,52€ για μη ληφθείσα άδεια.
ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ
660/2025
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Συγκροτήθηκε νόμιμα από τη Δικαστή Ευανθία Μπενάκη, Πρωτοδίκη Αθηνών, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου Αθηνών και τη Γραμματέα Μαρία Γιαντσίδη.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 3 Φεβρουαρίου 2025, για να δικάσει την υπόθεση (πιν. ΚΑ με α/α ….):
ΤΟΥ ΕΝΑΓΟΝΤΟΣ: …………… του …………, κατοίκου ………. Αττικής, επί της οδού ………….. αρ. …., με Α.Φ.Μ. ……………, ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, μετά του πληρεξούσιου δικηγόρου του Δημητρίου Βλαχόπουλου (ΑΜ/ΔΣΑ 29922).
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΜΕΝΗΣ: εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «……………………. Ε.Π.Ε.» και τον διακριτικό τίτλο «………. Ε.Π.Ε.» που εδρεύει στον …………. Αττικής, επί της λεωφόρου …………. αρ. ……. και εκπροσωπείται νόμιμα, με Α.Φ.Μ. ………….., η οποία παραστάθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου δια των πληρεξούσιων δικηγόρων της Γεωργίου Λουκέρη (ΑΜ/ΔΣΑ 18103) και Δημητρίου Ιωαννίδη (ΑΜ/ΔΣΑ 18722).
Ο ενάγων ζητά να γίνει δεκτή η από 12.07.2024 αγωγή του κατά της εναγόμενης, ειδικής διαδικασίας περιουσιακών (εργατικών) διαφορών, η οποία κατατέθηκε στη γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου με αύξοντα ΓΑΚ και ΕΑΚ ……../………/12.07.2024, για τη συζήτηση της οποίας, ορίστηκε αρχικά η δικάσιμος της 12ης.12.2024 και κατόπιν αναβολής η δικάσιμος που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας.
Κατά την συζήτηση της υποθέσεως παραστάθηκαν οι διάδικοι όπως αναφέρεται παραπάνω και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, ανέπτυξαν και προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά δημόσιας συνεδριάσεως του παρόντος Δικαστηρίου και στις έγγραφες προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 111 παρ. 1,115 παρ. 1 και 3, 242, 256 παρ. 1 στοιχ. δ’ 591 παρ. 1 εδ. δ’, 614 παρ. 1. και 527 του Κ.Πολ.Δ. συνάγεται, ότι στις, υποθέσεις που δικάζονται κατά την ειδική διαδικασία των μισθωτικών διαφορών, όπου είναι πλέον υποχρεωτική η κατάθεση προτάσεων, και συνεπώς, η διαδικασία εκδίκασης της διαφοράς είναι προφορική και γραπτή, η προβολή των μέσων επίθεσης και άμυνας, για να είναι παραδεκτή, πρέπει να γίνεται, όχι μόνο με τις προτάσεις αλλά και προφορικά πριν από την έναρξη ιης συζήτησης στα ακροατήριο και να γίνεται σχετική αναφορά στα πρακτικά της δίκης για να παρέχεται η ευχέρεια στον καθ’ ου η ένσταση να αμυνθεί κατά τη διεξαγωγή της δίκης (βλ. ΑΠ 1253/2004 ΕλλΔνη 2005, 119, ΕφΘεσ 2517/2008 ΕπισκΕμπΔ 2009, 171, X. Απαλαγάκη, Συστηματική παρουσίαση των βασικών τροποποιήσεων του ΚΠολΔ από’ το Ν.4335/2015, εκδ. 2017, σελ. 19 επ.). Τα περιεχόμενα στις προτάσεις μέσα επίθεσης και άμυνας προτείνονται συνοπτικός και προφορικά και καταχωρίζονται στα πρακτικά της συζήτησης, διαφορετικά είναι απαράδεκτα (άρθρο 591 παρ. Τ εδ. δ’ ΚΠολΔ).. Ως μέσα, επίθεσης και άμυνας νοούνται οι πραγματικοί ισχυρισμοί που χαρακτηρίζονται από αυτοτέλεια και εισάγονται στη δίκη με τη μορφή, ένστασης, αντένστασης και επαντένστασης (ΑΠ 134/2001 ΕλλΔη 2001, 709), προβολή των πραγματικών αυτών ισχυρισμών δεν είναι παραδεκτή αν γίνει γραπτά μόνο με τις προτάσεις. Οι διάδικοι, δηλαδή, οφείλουν να προτείνουν όλα τα ανωτέρω μέσα επίθεσης και άμυνας προφορικά κατά τη συζήτησή στο ακροατήριο και, επιπλέον, οι ισχυρισμοί αυτοί καταχωρίζονται στα συντασσόμενα από το γραμματέα πρακτικά συνεδρίασης με σαφή (έστω και συνοπτική) έκθεση των γεγονότων που τους θεμελιώνουν (άρθρο 262 παρ. 1 ΚΠολΔ), και περιέχονται στις κατατιθέμενες στο ακροατήριο προτάσεις (ΕφΑΘ 95/2018 δημ. στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Απαιτείται, δηλαδή, σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν έχουν κατατεθεί προτάσεις στις οποίες περιέχονται οι εν λόγω ισχυρισμοί, προφορική πρόταση των ισχυρισμών αυτών, που, «ως γενόμενο κατά τη συζήτηση», σημειώνεται στα πρακτικά (ΑΠ 433/2017,72/2016, 409/2011, 1043/2010 δημ. στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1253/2004 ό.π.). Η σημείωση της προφορικής πρότασης του ισχυρισμού στα πρακτικά πρέπει να προκύπτει ευθέως από το περί των προτάσεων και δηλώσεων τμήμα αυτών και δεν επιτρέπεται έμμεση συναγωγή της πρότασης αυτών (ισχυρισμών) είτε από το περιεχόμενο των ακολούθως καταχωρούμενων μαρτυρικών καταθέσεων είτε από το περιεχόμενο των υποβαλλόμενων έγγραφων προτάσεων (ΟλΑΠ 2/2005 δημ. στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 1450/2013, 1043/2010, 1966/2008, 128/2008 δημ. στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΑΘ 95/2018 δημ. στη ΤΝΠ/ΝΟΜΟΣ, ΕφΑΘ. 6514/2009 ΕλλΔνη 2010, 513, 515, 543/ ΕφΘεσ 2517/2008 δημ. -στη ΤΝΠ – ΝΟΜΟΣ). Η προφορική πρόταση των ισχυρισμών είναι απαραίτητη για την προάσπιση του δικαιώματος ακρόασης του ενάγοντος, που αγνοεί το περιεχόμενο των προτάσεων του αντιδίκου του, καθώς αυτές κατατίθενται κατά τη συζήτηση στο ακροατήριο (ΟλΑΠ 2/2005 ό.π., ΑΠ 127/2016, 243/2005 δημ. στη ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, I. Βαλμαντώνης σε Νικολάου Λεοντή «Ειδικές Διαδικασίες κατά τον ΚΠολΔ», εκδ. 2017, σελ. 25-26).[§5].
Με την υπό κρίση αγωγή του, ο ενάγων, κατά τη δέουσα εκτίμηση του δικογράφου, ιστορεί ότι προσελήφθη από την εναγόμενη η οποία δραστηριοποιείται στον κλάδο του επισιτισμού, στις 10.10.2020, με έγκυρη σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου, προκειμένου να απασχοληθεί στο εστιατόριο που διατηρεί η εναγόμενη στον …………. ως Μάγειρας Α’, επί εξαήμερο εβδομαδιαίως και οκτάωρο ημερησίως έναντι αρχικά μηνιαίων (μικτών) αποδοχών ύψους 1.465,35 ευρώ, που αναπροσαρμόσθηκαν από 1η Οκτωβρίου 2021, στο ποσό των 1.579 ευρώ (μικτά), κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στην αγωγή, απασχολήθηκε δε σε αυτή έως την 17.09.2023, οπόταν και αποχώρησε οικειοθελώς λόγω της αντισυμβατικής συμπεριφοράς της, ενώ προσέφυγε και στην αρμόδια επιθεώρηση εργασίας. Ό,τι από την έναρξη της εργασίας του παρείχε ανελλιπώς και προσηκόντως την εργασία του στην εναγόμενη, πλην όμως η τελευταία τον ασφάλιζε πλημμελώς, ενώ, καθ’ όλο το διάστημα εργασίας του, κατά παρέκκλιση της συμβάσεώς του, απασχολούνταν επί 8 ½ ώρες κατά μέσο όρο ημερησίως, χωρίς η εναγόμενη να του καταβάλει τις νόμιμες αμοιβές και αποζημιώσεις για την υπερεργασία και την υπερωριακή του αυτή απασχόληση, έτι περαιτέρω ουδέποτε του καταβλήθηκαν οι νόμιμες προσαυξήσεις για την απασχόληση του κατά τις Κυριακές και για τη νυχτερινή του εργασία κατά τα λεπτομερώς αναφερόμενα στην κρινόμενη χρονικά διαστήματα. Περαιτέρω η εναγόμενη ουδέποτε του κατέβαλε την οφειλόμενη αποζημίωση για τη μη ληφθείσα άδεια των ετών 2022-2023, καίτοι αιτήθηκε αυτή (άδεια) επανειλημμένως, ουδέ την αναλογία του επιδόματος εορτών Χριστουγέννων 2023. Για την παραπάνω δε απασχόλησή του η εναγόμενη εξακολουθεί και του οφείλει α) ποσό 14.860,18 ευρώ για αμοιβή και αποζημίωση για υπερεργασία και παράνομη υπερωριακή απασχόληση β) ποσό 2.9087,67 ευρώ για προσαύξηση απασχόλησης κατά τις Κυριακές, γ) ποσό 574,27 ευρώ για προσαύξηση απασχόλησης του, κατά τις νύχτες, δ) ποσό 969,76 ευρώ για επίδομα (αναλογία) Χριστουγέννων 2023 και ε) ποσό 1.667,42 ευρώ για αποδοχές μη ληφθείσας αδείας ετών 2022 και 2023, ήτοι συνολικά ποσό 20.159,30€, το οποίο αρνείται έως και σήμερα να του καταβάλλει παρά τη νόμιμη υποχρέωση της και τις επανειλημμένες οχλήσεις του.
Με βάση αυτό το ιστορικό, ο ενάγων, επικαλούμενος κυρίως τη σύμβαση εργασίας του και την εργατική νομοθεσία και επικουρικά σε περίπτωση που ήθελε κριθεί η σύμβαση εργασίας του άκυρη, τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού των άρθρων 904 επ Α.Κ. ζητά, να υποχρεωθεί η εναγόμενη για τις ανωτέρω αιτίες να του καταβάλει το συνολικό ποσό των 20.159,30 ευρώ, ως αυτό αναλυτικά επιμερίζεται στην κρινόμενη ανά χρονικό διάστημα και αιτία, με το νόμιμο τόκο από τότε που έκαστη επιμέρους αξίωση του κατέστη απαιτητή, άλλως από την επίδοση της κρινόμενης αγωγής, να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή και να καταδικασθεί η εναγόμενη στην καταβολή της δικαστικής του δαπάνης.
Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα η κρισιολογούμενη αγωγή, παραδεκτά κατά τα άρθρα 7, 9, 13, 14, 16, 25 ΚΠολΔ, εισάγεται να συζητηθεί στο παρόν Δικαστήριο, το οποίο είναι καθ’ ύλην και κατά τόπο αρμόδιο, ως περιουσιακή – εργατική διαφορά των αρ. 614 παρ. 3, 621 ΚΠολΔ, είναι δε και αυτεπαγγέλτως ερευνώμενη κατ’ άρθρο 216 ΚΠολΔ αρκούντος ορισμένη, αφού περιέχει σαφή έκθεση των γεγονότων που τη θεμελιώνουν σύμφωνα με τον νόμο και δικαιολογούν την άσκησή της από τον ενάγοντα κατά της εναγομένης, ακριβή περιγραφή του αντικειμένου της διαφοράς και ορισμένο αίτημα, ιδίως δε εκτίθενται σ’ αυτήν η υφιστάμενη μεταξύ των διαδίκων εργασιακή σύμβαση, το επάγγελμα του ενάγοντος, η επιχείρηση την οποία ασκούσε η εναγόμενη εργοδότρια επιχείρηση, οι συμβατικές καταβαλλόμενες μηνιαίως αποδοχές (επί των οποίων υπολογίζεται η πρόσθετη αμοιβή της παρασχεθείσας υπερεργασίας και υπερωρίας, χωρίς όμως να απαιτείται και ανάλυση των επιμέρους κονδυλίων των εν λόγω αποδοχών, ιδέτε και ΑΠ 1409/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), ενώ εκτίθεται επίσης η ημερήσια και η εβδομαδιαία απασχόληση του ενάγοντος, κατά μέσο όρο (καθόσον είναι επιτρεπτό να προσδιορίζονται οι ώρες εργασίας εκτός ωραρίου ακόμη και κατά μέσο όρο την εβδομάδα ή τον μήνα (ad hoc ΑΡ 2088/2007 ΔΕΝ 64.287, ΑΠ 1409/2014 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), καθώς και οι ώρες παροχής της εργασίας του, ενώ δεν απαιτείται ειδικότερα η αναφορά του χρόνου έναρξης και λήξης της παρεχόμενης υπερωριακής εργασίας και γενικότερα του χρόνου έναρξης και λήξης της ημερήσιας εργασίας ανά ημέρα απασχόλησης (βλ. ΑΠ 414/2017, ΑΠ 1977/2013, ΑΠ 2168/2007 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), απορριπτόμενου του, σχετικού περί αοριστίας της κρινόμενης, προβληθέντος ισχυρισμού της εναγόμενης (βλ. ενδεικτικά, για τα στοιχεία ορισμένου αγωγής με την οποία ζητούνται δεδουλευμένες αποδοχές ή άλλες οφειλόμενες από την εργασιακή σύμβαση αμοιβές ή προσαυξήσεις, ΑΠ 1561/2011, ΑΠ 874/2018 ΝΟΜΟΣ). Περαιτέρω η κρινόμενη είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 340, 341, 345, 346, 361, 648, 649, 653, 655, 659, 904 επ. ΑΚ, σε συνδυασμό με τα άρθρα 1, 5, 7, 135, 136, 138, 140, 142, 143, 163, 167, 168, 169, 180, 182, 184, 193 παρ. 1, 197, 200 παρ. 1 περ. στ’, 209, 211, 216 παρ. 1, 3 και 4 ΚΑΕΔ ως ισχύει (π.δ. 80/2022, Α’ 222), και τα άρθρα 68, 176, 191 παρ. 2, 218, 221 παρ. 1 γ’, 907, 908 ΚΠολΔ και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα, μετά την καταβολή των νομίμων τελών συζητήσεως της και της δικηγορικής αμοιβής (βλ. το με No Π………./03.02.2025 γραμμάτιο προκαταβολής εισφορών & ενσήμων του ΔΣΑ), μη υποκείμενη, για το παραδεκτό της, σε τέλος δικαστικού ενσήμου, δοθέντος ότι το ύψος του αιτούμενου ποσού δεν υπερβαίνει το όριο των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ [άρθρο 71 ΕισΝΚΠολΔ, ως ισχύει] και εφόσον για το παραδεκτό της συζήτησής της, δεν απαιτείται η προσκόμιση του ενημερωτικού εντύπου εκούσιας διαμεσολάβησης του αρ. 3 παρ. 2 ν. 4640/2019, δεδομένου ότι η ένδικη αγωγή αφορά σε αστική διαφορά το αντικείμενο της οποίας, ως εργατικής, δεν υπόκειται στην εξουσία ελεύθερης διάθεσης των μερών της (έτσι και η ΜΠρΡοδ 66/2022 ΕΠολΔ 2021.586, Γιαννόπουλος Π., Διαμεσολάβηση και Πολιτική Δίκη, Σάκκουλας, Αθήνα – Θεσσαλονίκη, 2020, σ. 203, Ορφανίδης/Γιαννόπουλος/Καστανίδης, Το ενημερωτικό έντυπο του αρ. 3 ν. 4640/2019 – δικονομικά ζητήματα, ΕΠολΔ 2020.551 επ). Σε κάθε περίπτωση σημειώνεται εν προκειμένω ότι προσκομίζεται.
Η εναγόμενη αρνείται την αγωγή και με τις προτάσεις της προβάλλει τον ισχυρισμό ότι στις 27.01.2025 κατέβαλε δια κατάθεσης σε τραπεζικό λογαριασμό του ενάγοντος ποσό 485,43 ευρώ (μικτά) προς εξόφληση του επιδόματος εορτών Χριστουγέννων έτους 2023, (αναλογία επιδόματος για 139 ημέρες απασχόλησής με μηνιαίο μισθό το ένδικο χρονικό διάστημα ύψους 796,25 ευρώ), έτι περαιτέρω ισχυρίζεται ότι είχε συμφωνηθεί μεταξύ των διαδίκων ο συμβατικός μισθός του ενάγοντος ανερχόμενος αρχικά στο ύψος των ευρώ να καλύπτει τις όποιες μελλοντικές οφειλές της εργοδότριας εταιρίας προς αυτόν για εργασία την Κυριακή και νυχτερινή εργασία. Οι εν θέματι ισχυρισμοί αποτελούν ο μεν πρώτος ένσταση εξόφλησης του άρθρου 416 Α.Κ. ο δε δεύτερος, ένσταση καταλογισμού των τυχόν καταβαλλόμενων, υπέρτερων των νομίμων, αποδοχών, προς τις οφειλόμενες προσαυξήσεις από την παρασχεθείσα εργασία κατά τις Κυριακές και τις νύκτες, [άλλως συμβατικού συμψηφισμού των ένδικων αξιώσεων του ενάγοντος για παροχή εργασίας την Κυριακή και κατά τη νύχτα, με τις υπέρτερες των νόμιμων αποδοχές], πλην όμως αμφότεροι, τυγχάνουν απορριπτέοι ως απαράδεκτοι, καθόσον, ως μέσα άμυνας και επίθεσης, δεν έχουν, από δικονομικής τάξεως, προβληθεί παραδεκτώς, ήτοι, όπως και στη μείζονα σκέψη της παρούσας εκτίθεται, με προφορική δήλωση του πληρεξουσίων δικηγόρων της εναγόμενης στο ακροατήριο και καταχώριση αυτής συνοπτικά στα οικεία απομαγνητοφωνημένα πρακτικά της δημόσιας συνεδρίασης του δικαστηρίου, αφού κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από τα πρακτικά της παρούσας δίκης, η δε πρότασή τους μόνο με τις έγγραφες προτάσεις της εναγόμενης ουδόλως αρκεί για την παραδεκτή προβολή τους.
Από την εκτίμηση της ένορκης κατάθεσης του μάρτυρα απόδειξης και της χωρίς όρκο κατάθεσης του ενάγοντος, που εξετάστηκαν νόμιμα στο ακροατήριο του Δικαστηρίου και περιέχονται στα οικεία απομαγνητοφωνημένα πρακτικά, οι οποίες εκτιμώνται χωριστά αλλά και σε συνδυασμό με τα λοιπά αποδεικτικά μέσα, από τις υπ’ αριθμ. πρωτ. …………./31.01.2025, ……../31.01.2025, ………./31.01.2025 και …………/07.02.2025, ένορκες βεβαιώσεις των ………………., ……………., ……………… και ………………, ενώπιον της Δικηγόρου Αθηνών Μαρίας Τριανταφύλλου του Δημητρίου (ΑΜ/ΔΣΑ 39511), τις οποίες επικαλείται και προσκομίζει η εναγόμενη, με επιμέλεια της οποίας ελήφθησαν, κατόπιν νόμιμης και εμπρόθεσμης κλήτευσης του ενάγοντος κατ’ άρθρο 422 ΚΠολΔ, δια της από 27.01.2025 εξωδίκου κλήσης – γνωστοποίησης εξέτασης μαρτύρων, (βλ. τη με αριθμό ………../28.01.2025 έκθεση επίδοσης της Δικαστικής Επιμελήτριας της περιφέρειας του Εφετείου Αθηνών, με έδρα το Πρωτοδικείο Αθηνών, Ουρανίας Μπαϊράμη), και δια της προφορικής δήλωσης των πληρεξούσιων δικηγόρων της εναγόμενης κατά τη συζήτηση της κρινόμενης αγωγής στις 03.02.2025 καταχωρηθείσας στα οικεία απομαγνητοφωνημένα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασής του παρόντος δικαστηρίου, του περιεχομένου όλων ανεξαιρέτως των νομίμως μετ’ επικλήσεως προσκομιζόμενων εγγράφων, για κάποια από τα οποία γίνεται ιδιαίτερη μνεία κατωτέρω, χωρίς όμως κάποιο από αυτά να παραληφθεί για την κατ’ ουσία διάγνωση της διαφοράς, τα οποία λαμβάνονται υπόψη είτε για άμεση απόδειξη είτε για τη συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων [ΚΠολΔ 336 παρ.3, 339, 395, ΕφΔωδ 105/2019 Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ], λαμβανομένων υπόψη και των προσκομιζόμενων ψηφιακών φωτογραφιών οθόνης κινητού που απεικονίζουν ηλεκτρονικά μηνύματα μέσω SMS, καθώς πρόκειται για ηλεκτρονική αλληλογραφία μέσω sms μεταξύ των διαδίκων – συνομιλούντων, ήτοι μεταξύ των οργάνων της εναγόμενης (της νόμιμού εκπροσώπου της και του αντιπροσώπου της -υπευθύνου της επιχείρησής της) και του ενάγοντος που παραδεκτώς προσκομίζεται στο πλαίσιο δικαστικής μεταξύ τους διένεξης και μη συνιστούσα παράνομο αποδεικτικό μέσο κατ’ άρθρο 3 ΠΔ 47/2005, αφού δεν πρόκειται για συνομιλία με τρίτους που καλύπτεται με το απόρρητο επικοινωνίας, όπως αντιστοίχως επί παραδοσιακών επιστολών (ΜΠρΗρ 1085/2018, δημ. ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), τις φωτογραφίες (από μέσα κοινωνικής δικτύωσης κοινοποιηθείσες στο σύνολο των χρηστών), των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 §1περ.γ, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 40§1 του ν.3994/ 2011, 448§2 και 457 § 4 ΚΠολΔ), τα όσα ρητά ή έμμεσα συνομολογούν οι διάδικοι με τις έγγραφες προτάσεις τους (άρθρα 261 και 352 ΚΠολΔ), όπως εξειδικεύονται κατωτέρω, καθώς και από τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, που λαμβάνονται υπόψη από το δικαστήριο και αυτεπαγγέλτως και χωρίς απόδειξη κατά το αρ. 336 παρ. 4 και 591 παρ. 1 (βλ. ΚΠολΔ, Α.Π. 1456/1996, Αρχ. Νομ. 48, 311), αποδεικνύονται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά που ασκούν ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης:
Η εναγόμενη, η οποία διατηρεί επιχείρηση εστίασης στο …………… (εστιατόριο), προσέλαβε τον ενάγοντα, στις 10.10.2020, με έγκυρη σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου (ιδέτε το νομίμως προσκομιζόμενο από τον ενάγοντα από 22.2.2018 πιστοποιητικό υγείας εργαζόμενου σε καταστήματα, εργαστήρια ή επιχειρήσεις υγειονομικού ενδιαφέροντος), έναντι μηνιαίων (μικτών) τακτικών αποδοχών ύψους αρχικά 1.465,35 ευρώ (ιδέτε ενιαίο έντυπο αναγγελίας πρόσληψης), οι οποίες αναπροσαρμόσθηκαν από 1.10.2022 στο ποσό των 1.579,00 ευρώ (μικτά), προκειμένου να εργασθεί στην κουζίνα του εστιατορίου ως ο βασικός Μάγειρας που θα απασχολείτο στη ζεστή κουζίνα, με καθεστώς πλήρους εργασίας και συγκεκριμένα επί εξαήμερο εβδομαδιαίως και δη από Τρίτη έως και Κυριακή και επί οκτάωρο ημερησίως, από τις 14:30 έως τις 22:30, με ημέρα ανάπαυσης την Δευτέρα, οπόταν και το εστιατόριο ήταν κλειστό. Απασχολήθηκε δε έως την 27.09.2023, οπόταν και λόγω της ακολούθως περιγραφόμενης αντισυμβατικής συμπεριφοράς της εναγόμενης, αποχώρησε οικειοθελώς. Ειδικότερα προέκυψε ότι παρά τη σχετική συμφωνία μεταξύ των διαδίκων περί εξαήμερης εργασίας, στο ενιαίο έντυπο αναγγελίας πρόσληψης του ενάγοντος, αποτυπώθηκε ανακριβώς, ως καθεστώς εργασίας του, η πενθήμερη εβδομαδιαία απασχόληση του, το αυτό άλλωστε αναγράφηκε και στο έντυπο γνωστοποίησης των ατομικών όρων εργασίας του, γεγονός, το οποίο αναγκάστηκε να αποδεχθεί ο ενάγων για λόγους βιοποριστικούς, δοθέντος ότι είχε ανάγκη την εργασία του. Καίτοι δε, από την έναρξη της απασχόλησης του στην επιχείρηση της εναγόμενης, παρείχε προσηκόντως την εργασία του σε αυτή, η τελευταία κατά παράβαση των εργοδοτικών της υποχρεώσεων, τον υπασφάλιζε, καθώς στο πληροφοριακό σύστημα ΕΡΓΑΝΗ, αφενός τον εμφάνιζε, ως απασχολούμενο με πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία αφετέρου τον ασφάλιζε, από 1.10.2021 με μηνιαίο μισθό 1.465,35 ευρώ και από 01.10.2022 με μηνιαίο μισθό 796,25 ευρώ, πρακτική συνήθης, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, για τέτοιου είδους επιχειρήσεις, καθόσον τοιουτοτρόπως επιτυγχάνεται η εξοικονόμηση σημαντικών χρηματικών ποσών από τις εργοδοτικές και εργατικές ασφαλιστικές εισφορές αλλά και από το φόρο μισθωτών υπηρεσιών. Προέκυψε περαιτέρω ότι, καθ’ όλο το διάστημα της εργασίας του στην εναγόμενη, πλην των διαστημάτων κατά τα οποία το εστιατόριο ήταν κλειστό λόγω της πανδημίας, ήτοι από 31.01.2020 έως και 30.06.2021 και από 14.01.2022 έως και 31.01.2022, ο ενάγων πραγματοποιούσε υπερεργασία και κατ’ εξαίρεση υπερωρίες, δεδομένου ότι για την απασχόλησή του αυτή δεν είχαν τηρηθεί οι προβλεπόμενες νόμιμες διατυπώσεις και συγκεκριμένα εργαζόταν ημερησίως κατά μέσο όρο περί των 8 ½ ωρών (πλην των Κυριακών). Επιπροσθέτως, αποδείχθηκε ότι παρείχε οκτάωρη εργασία και κατά τις Κυριακές καθώς και νυχτερινή εργασία δοθέντος ότι απασχολούνταν καθημερινά μετά τις 22:00 και μέχρι τις 23:00, πλην των Κυριακών που εργαζόταν έως τις 22:30. Πλην όμως για την παραπάνω εργασία του, η εναγόμενη δεν του κατέβαλε τις νόμιμες αμοιβές και προσαυξήσεις, ενώ, καίτοι αιτήθηκε να του χορηγηθεί η κανονική του άδειά των ετών 2022 και 2023 αυτή δεν του καταβλήθηκε ολόκληρη, ουδέποτε δε του καταβλήθηκε η σχετική αποζημίωση μη ληφθείσας αδείας των παραπάνω ετών, ενώ κατά την αποχώρησή του του οφείλονταν και η αναλογία του επιδόματος εορτών Χριστουγέννων 2023. Για τις σχετικές δε αξιώσεις του ο ενάγων προσέφυγε στην αρμόδια επιθεώρηση εργασίας, η οποία παρέπεμψε την επίλυση της διαφοράς στα αρμόδια δικαστήρια. Τα ανωτέρω και δη η ειδικότητα με την οποία προσλήφθηκε ο ενάγων, η θέση του στην επιχείρηση της εναγόμενης και ιδίως το χρονικό πλαίσιο της εργασίας του επιβεβαιώνονται από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρος του στο ακροατήριο, ο οποίος εργαζόταν στην εναγόμενη έως τον Ιούλιο του έτους 2022), ως λαντζέρης, για την κατάθεση του οποίου το Δικαστήριο δεν έχει λόγο να αμφιβάλλει, ο οποίος καταθέτει ότι ο ενάγων αφενός ήταν το αφεντικό στην κουζίνα και από αυτόν έπαιρνε ο ίδιος εντολές, αφετέρου ότι εργαζόταν καθημερινώς τουλάχιστον έως τις 23:00, ήτοι πέραν του νόμιμού και συμβατικού του ωραρίου. Τα περί συμφερόντων του εν λόγω μάρτυρα από την έκβαση της δίκης και περί προηγούμενων συγκρούσεων του με την εναγόμενη εταιρία δεν αποδεικνύονται. Ο δε ισχυρισμός της εναγόμενής ότι δεν απαιτούνταν η παρουσία του ενάγοντος μετά το κλείσιμο της κουζίνας, καθόσον αφενός ο ίδιος δεν είχε προσληφθεί ως μάγειρας, αλλά ως βοηθός μάγειρα, χρέη δε μάγειρα Α’ εκτελούσε η ……………….., κόρη της αρχικής ιδιοκτήτριας της επιχείρησης, τυγχάνει απορριπτέος ως αβάσιμος, καθόσον προέκυψε ότι ο ενάγων είχε προσληφθεί ως μάγειρας για τη διαχείριση της ζεστής κουζίνας, ενώ η προαναφερθείσα διαχειριζόταν την κρύα κουζίνα, μάλιστα ο ίδιος της έδινε συμβουλές, όπως προκύπτει από τα μεταξύ τους μηνύματα στην πλατφόρμα viber για τη εκτέλεση διαφόρων μαγειρικών συνταγών, λόγω δε της θέσης του αυτής, μετά την τελευταία παραγγελία και το κλείσιμο της κουζίνας παρέμενε στο εστιατόριο καθώς έπρεπε να προβεί σε κάποιες δευτερεύουσες αλλά και προπαρασκευαστικές της επόμενης ημέρας εργασίας, όπως η επίβλεψη του καθαρισμού, ο έλεγχος των προμηθειών η ασφάλιση των συσκευών που λειτουργούσαν με φυσικό αέριο, ο έλεγχος σωστής λειτουργίας των ψυγείων εργασίες απαραίτητες και αρκετά χρονοβόρες. Στην κρίση αυτή του δικαστηρίου ότι ο ενάγων ήταν ο βασικός μάγειρας της ζεστής κουζίνας, άγεται και από την ένορκη βεβαίωση του μάρτυρα της εναγόμενης ………….., ο οποίος τυγχάνει εργαζόμενος της, ο οποίος βεβαιώνει ότι ο ενάγων κατείχε θέση ευθύνης στην κουζίνα, τέτοια εξάλλου θέση ευθύνης δεν θα μπορούσε να κατέχει ο βοηθός μάγειρα, ως διατείνονται ότι αποτελούσε ο ενάγων. Εξάλλου η προσκόμιση από την εναγόμενη με επίκληση του κλεισίματος του ταμείου του εστιατορίου, σε ενδεικτικές ημερομηνίες κατά το χρονικό διάστημα εργασίας του ενάγοντος, προς απόδειξη των ισχυρισμών της, ότι η ταμειακή μηχανή έκλεινε μεταξύ 22:30 και 23:30, συνεπώς δεν ήταν απαραίτητη η παραμονή του στο εστιατόριο μετά το κλείσιμο αυτής, αφενός δεν αναιρεί το πραγματικό γεγονός της εργασίας του, ενάγοντος μετά το κλείσιμο της ταμειακής μηχανής, δεδομένου ότι απαιτούνταν ανελλιπώς η εκτέλεση εργασιών εκ μέρους του έστω και δευτερουσών και μετά το κλείσιμο της ταμειακής και την τελευταία παραγγελία κατά τα προμνησθέντα, αφετέρου από τα παραπάνω νομίμως προσκομιζόμενα σχετικά αποδεικνύεται ότι η ταμειακή μηχανή του εστιατορίου έκλεινε το αργότερο περί ώρα 23:30, ήτοι εντός του χρονικού πλαισίου κατά το οποίο πραγματοποιούσε ο ενάγων εκτός του νομίμου και συμβατικού του ωραρίου, εργασία και για το οποίο αιτείται αμοιβή / αποζημίωση. Οι δε σχετικοί πίνακες προσωπικού που προσκομίζει με επίκληση η εναγόμενη, στους οποίους εμφαίνεται διαφορετικό το ωράριο, οι μέρες απασχόλησης αλλά και οι αποδοχές του ενάγοντος, δεν οδηγούν σε ασφαλές συμπέρασμα περί της πραγματικής εβδομαδιαίας και ημερήσιας απασχόλησης του τελευταίου, καθόσον αποτελούν έντυπα τα οποία συμπληρώνονται μονομερώς από την εναγόμενη. Αποδεικνύεται άλλωστε κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής ότι οι υπερβάσεις ωραρίου σε τέτοιου είδους επιχειρήσεις είναι αναμενόμενες και συνήθεις, λόγω της φύσεως της εργασίας. Το γεγονός δε ότι ο ενάγων αμειβόταν αρχικά με μηνιαίο μισθό ύψους 1.465,35 ευρώ, ο οποίος δυνάμει σχετικής συμφωνίας με την εναγόμενη αναπροσαρμόσθηκε τον Οκτώβριο του έτους 2021 στο ποσό των 1.579,00, προκύπτει από το έντυπο της αναγγελίας πρόσληψης του, όσο και από τον από Οκτωβρίου 2021 πίνακα αναλυτικών αμοιβών που νομίμως προσκομίσθηκε από αμφότερους τους διαδίκους, τον οποίο εξάλλου προσκόμισε η εναγόμενη στην αρμόδια επιθεώρηση εργασίας, σε συνδυασμό όμως με την κατάθεση του …………………., συζύγου της νόμιμου εκπροσώπου της εναγόμενης και πληρεξουσίου της κατά την διενέργεια της σχετικής εργατικής διαφοράς, ο οποίος ομολογεί ότι ο μηνιαίος τακτικός μισθός του ενάγοντος ήταν αρχικά 1.100 ευρώ (καθαρά) και εν συνεχεία 1.200 ευρώ (καθαρά), πλην όμως διατείνεται ότι είχε συμφωνηθεί ο μισθός του ενάγοντος να καλύπτει τις προσαυξήσεις για παροχή της εργασίας του την Κυριακή και κατά τη νύχτα εξ ου και ανερχόταν σε αυτό το ύψος, πλην όμως τέτοια συμφωνία δεν αποδείχθηκε, σε κάθε περίπτωση ο εδώ προβαλλόμενος σχετικός ισχυρισμός περί συμφωνίας καταλογισμού στις υπέρτερες αποδοχές, απαραδέκτως προτείνεται κατά τα προαναφερόμενα. Άλλωστε το ύψος του μισθού του ενάγοντος προκύπτει σαφώς και από το περιεχόμενο των από 10, 20 και 29 Αυγούστου 2022, μηνυμάτων που αντάλλαξε ο ίδιος στην πλατφόρμα viber με τη νόμιμη εκπρόσωπο της εναγόμενης εταιρίας, …………………. . Στις συνομιλίες αυτές, ο ενάγων αιτείται επιτακτικά την καταβολή του επιδόματος αδείας του έτους 2022, η δε …………… τον ενημερώνει ότι του καταβλήθηκε τραπεζικά το ποσό των 550 ευρώ και ότι το υπόλοιπο ποσό των 50 ευρώ θα το λάβει «στο χέρι», γεγονός που καταδεικνύει αφενός ότι του καταβλήθηκε συνολικά ποσό 600 ευρώ για επίδομα αδείας που αντιστοιχεί στο ήμισυ του ποσού των 1.200 ευρώ, ήτοι στις πραγματικά καταβαλλόμενες στον ενάγοντα μηνιαίες (καθαρές) αποδοχές το επίδικο διάστημα, αφετέρου στο ότι υπήρχαν και καταβολές μαύρων χρημάτων. Προσέτι η κρίση του Δικαστηρίου ότι ο ενάγων εργαζόταν και Κυριακές επιρρωνύεται από τα προσκομιζόμενα με επίκληση από τον ενάγοντα μηνύματα στην πλατφόρμα viber που έχει ανταλλάξει με τη νόμιμη εκπρόσωπο της εναγόμενης …………….. αλλά και τον σύζυγό της …………….., υπό την ιδιότητά του ως υπεύθυνο του εστιατορίου, εκ των οποίων αποδεικνύεται ότι οι συνομιλίες τους που αφορούν σε θέματα του εστιατορίου, (παραγγελίες, ωράριο κλπ) έχουν λάβει χώρα ημέρες Κυριακών κατά τις οποίες ο ενάγων εργαζόταν στην επιχείρηση, έτι περαιτέρω την απασχόληση του ενάγοντος κατά τις Κυριακές ομολογεί και ο προαναφερόμενος …………… στην αρμόδια επιθεώρηση εργασίας (βλ. νομίμως προσκομιζόμενο υπ’αρίθμ. ……./25.01.2024 δελτίο εργατικής διαφοράς). Ουδόλως άλλωστε η εναγόμενη αρνείται ότι ο ενάγων απασχολούνταν και Κυριακές, αλλά προβάλλει τον ισχυρισμό περί εργασίας του μίας Κυριακής τον μήνα και εν γένει πενθήμερης εργασίας του, πλην όμως προέκυψε κατά τα προμνησθέντα ότι το προδιατυπωμένο έντυπο αναγγελίας πρόσληψης δεν αποτυπώνει την πραγματική συμφωνία μεταξύ των διαδίκων σε ότι αφορά το εβδομαδιαίο και ημερήσιο ωράριο του ενάγοντος. Επιπροσθέτως στις προσκομιζόμενες από την ίδια αποδείξεις πληρωμών προκύπτει ότι αυτές αφορούν περισσότερες της μίας Κυριακής τον μήνα, γεγονός που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο ενάγων παρείχε τακτικώς και αδιαλείπτως και τις Κυριακές εκάστου μήνα οκτάωρη εργασία. Τα ανωτέρω δεν παραλλάσσουν από τις ένορκες βεβαιώσεις των μαρτύρων της εναγόμενης, οι οποίοι ουδέν συγκεκριμένο περί του συμφωνηθέντος και καταβαλλομένου μισθού του ενάγοντος καταθέτουν, ειμή μόνο γενικά ότι η εναγόμενη ήταν συνεπής στις οικονομικές υποχρεώσεις απέναντι τους, ενώ τηρούσε το ωράριο και τις μέρες εργασίας τους, ισχυρισμοί ωστόσο, που αναφορικά και μόνο με τον ενάγοντα, καταρρίπτονται από το συμπλεκτικά ελεγχόμενο αποδεικτικό υλικό. Ειδικότερα εκ της μαρτυρικής καταθέσεως του ………….., ουδέν εισφέρεται στη παρούσα δίκη, διότι πρόκειται για υπάλληλο της εναγόμενης που ξεκίνησε να εργάζεται την 20.05.2024, ήτοι μετά την αποχώρηση του ενάγοντος, ως εκ τούτου δεν δύναται να γνωρίζει τις ειδικότερες συνθήκες απασχόλησης του τελευταίου στην εναγόμενη, ουδέ την ειδικότερη συμφωνία τους περί των ημερών και ωρών εργασίας του ενάγοντος στο εστιατόριο ή περί του ύψους των τακτικών αποδοχών του. Ο μάρτυρας δε της εναγόμενης ………………, ο οποίος εργάζεται στην εναγόμενη, στην ένορκη κατάθεση του επιβεβαιώνει ότι, όταν ο ίδιος προσλήφθηκε στην εναγόμενη, ο ενάγων απασχολούνταν κάθε Κυριακή. Μάλιστα επιβεβαιώνει τις αρχικές μηνιαίες υψηλές τακτικές αποδοχές του ενάγοντος αλλά και το γεγονός πως ήταν ο μόνος που μπορούσε να αντικαταστήσει τη ……………… στην κουζίνα και ότι κατείχε θέση ευθύνης, μολονότι κατά τους ισχυρισμούς του είχε προσληφθεί ως μάγειρας β ’. Σε άλλο δε σημείο της κατάθεσης του ομολογεί ότι ο ενάγων είχε προσληφθεί ως μάγειρας, ουχί δε ως βοηθός, η δε ……………. προκειμένου να τον αντικαταστήσει προσέλαβε έτερο μάγειρα. Ομοίως και εκ των διαλαμβανόμενων στην ένορκη βεβαίωση της μάρτυρος της εναγόμενης ………………, η οποία επίσης εργάζεται ως σερβιτόρα στην επιχείρησή της, και ενόρκως καταθέτει ότι η εναγόμενη θέλησε να αποδεσμευτεί από τον ενάγοντα και προσέλαβε στη θέση του έτερο μάγειρα, τον ………………. συνάγεται ότι ο ενάγων είχε προσληφθεί στην εναγόμενη ως μάγειρας και όχι ως βοηθός. Σημειωτέον εν προκειμένω ότι άπαντες οι προαναφερθέντες μάρτυρες είναι οικονομικά εξαρτώμενοι από την εναγόμενη, εφόσον είναι εν ενεργεία υπάλληλοί της, ως εκ τούτου η κατάθεση τους σταθμίζεται. Η εναγόμενη ισχυρίζεται περαιτέρω ότι από τον Οκτώβριο του έτους 2022 προσέλαβε στην επιχείρησή της δύο νέους εργαζόμενους, επομένως δεν παρίστατο πλέον ανάγκη εργασίας του ενάγοντος μία Κυριακή το μήνα, ουδέ τετράωρης νυχτερινής εργασίας του εβδομαδιαίως, όπως δηλαδή κατά τους ισχυρισμούς της εργαζόταν έως τότε, ως εκ τούτου, προέβη τον ένδικο χρόνο σε μείωση του μισθού του ενάγοντος κατά το ήμισυ αυτού και 6η στο ποσό των 796,25 ευρώ. Μολαταύτα δεν αντέχει στη βάσανο της λογικής ότι η εναγόμενη με την παραπάνω αιτιολογία προέβη τον Οκτώβριο του έτους 2022 σε μείωση του μισθού του ενάγοντος στο ποσό των 796,25 ευρώ, αφού κατά νόμο η αμοιβή για εργασία μία Κυριακή και 4 ωρών τη νύχτα, μηνιαίως είναι κατά πολύ μικρότερη από το παραπάνω ποσό, κατά συνέπεια η μείωση του μισθού του ενάγοντος, γι’ αυτή την αιτία θα έπρεπε να ανέρχεται σε ποσοστό πολύ μικρότερο του 50%. Ενισχυτικό της κρίσης αυτής του Δικαστηρίου ότι ο μισθός του ενάγοντος ανερχόταν στο ποσό των 1.579 ευρώ μικτών από 1.10.2021, η δε μείωση του στο ποσό των 796,25 ευρώ ήταν εικονική, αποτελεί το γεγονός ότι την ίδια ως άνω χρονική περίοδο (Οκτώβριος 2022) η εναγόμενη προβαίνει σε οριζόντια μείωση των τακτικών μηνιαίων αποδοχών όλου του προσωπικού της, ανεξαρτήτως θέσεως, ειδικότητας αλλά και αρχαιότητας, οι οποίες, όπως προκύπτει από τον προσκομιζόμενο με επίκληση από 26.10.2022 πίνακα προσωπικού ανέρχονται εφεξής άπασες στο ποσό των 796,25 ευρώ μηνιαίως, γεγονός που άγει στο παράδοξο αποτέλεσμα να λαμβάνει τον ίδιο μισθό ο ενάγων ως μάγειρας και υπεύθυνος της ζεστής κουζίνας, με τη νόμιμη εκπρόσωπο της εναγόμενης, ………………., αλλά και με τον υπεύθυνο του εστιατορίου και σύζυγό της ……………….., καθώς και με τους σερβιτόρους και τον λαντζέρη του εστιατορίου. Ακόμη δε και αν ήθελε υποτεθεί αληθές ότι το ένδικο χρονικό διάστημα η επιχείρηση αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα, η μείωση των αποδοχών του προσωπικού θα ήταν ποσοστιαία και ανάλογη με το μισθό που έκαστος λάμβανε προηγουμένως. Η πρόσληψη δε του ……………… ως νέου μάγειρα στο εστιατόριο της εναγόμενης ουδόλως αναιρεί τα παραπάνω, περί της ειδικότητας του ενάγοντος, αλλά και περί του πλαισίου εν γένει της απασχόλησης του στην εναγόμενη. Από την προσκομιζόμενη δε γνωστοποίηση των όρων εργασίας προς τον ανωτέρω μάγειρα, αληθούς έστω αυτής, προκύπτει ότι οι προσαυξήσεις για την εργασία του κατά τις Κυριακές και νύχτα καλύπτονται από το συμβατικό ποσό των 166,12 ευρώ, ποσό πολύ μικρότερο των αντίστοιχων αποδοχών που λάμβανε ο ενάγων για την ίδια αιτία, σύμφωνα με όσα διατείνεται η εναγόμενη. Εκ των παραπάνω αποδειχθέντων πραγματικών περιστατικών συνάγεται σαφώς, ότι, καίτοι η εναγόμενη διατηρεί μία οικογενειακή επιχείρηση, με καλό όνομα στο χώρο της εστίασης, στην οποία απασχολούνταν αρχικά η ………….. ως ιδιοκτήτρια, εν συνεχεία δε η κόρη της …………., με τον σύζυγό της, η οποία φροντίζει εν γένει για το εστιατόριο, δεν υπήρξε συνεπής στις υποχρεώσεις της, ειδικώς απέναντι στον ενάγοντα. Ήδη, παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις του ενάγοντος, η εναγόμενη εξακολουθεί και του οφείλει και δεν του έχει μέχρι σήμερα καταβάλει: Α. Για υπερεργασία του, κατά το χρονικό διάστημα από 10/10/2020 έως 30/9/2021, ότε και απασχολήθηκε πέραν των 40 ωρών εβδομαδιαίως και μέχρι τη συμπλήρωση των 48 ωρών, συνολικά επί 104 ώρες (13 εβδομάδες x 8 ώρες), αφαιρουμένων εν προκειμένω 4 εβδομάδων τον μήνα Αύγουστο του έτους 2021, κατά τις οποίες ο ενάγων απουσίαζε με κανονική άδεια καθώς και 34 εβδομάδων κατά το χρονικό διάστημα από 3/11/2020 έως 30/6/2021, κατά τις οποίες η σύμβαση εργασίας του είχε τεθεί σε αναστολή, βάσει των μέτρων αντιμετώπισης της μετάδοσης του κορονοϊού, το ποσό των 1.096,99 Ευρώ (104 ώρες x 8,79 Ευρώ ωρομίσθιο [1.465,35 Ευρώ μηνιαίος μισθός : 25 x 6 : 40 = 8,79 x 104 + 20% προσαύξηση) και κατά το χρονικό διάστημα από 1/10/2021 έως 17/9/2023, οπότε και απασχολήθηκε πέραν των 40 ωρών εβδομαδιαίως και μέχρι τη συμπλήρωση των 48 ωρών, συνολικά επί 688 ώρες (86 εβδομάδες x 8 ώρες), αφαιρουμένων 3 εβδομάδων τον μήνα Αύγουστο του έτους 2022 και 4 εβδομάδων τον μήνα Αύγουστο του έτους 2023, κατά τις οποίες απουσίαζε με κανονική άδεια, 3 εβδομάδων κατά το χρονικό διάστημα από 14/1/2022 έως 31/1/2022, κατά τις οποίες η σύμβαση εργασίας του είχε τεθεί σε αναστολή, κατά τα προμνησθέντα, 5 εβδομάδων κατά το χρονικό διάστημα από 13/9/2022 έως 17/10/2022, κατά τις οποίες ο ενάγων ως ομολογεί δεν εργάστηκε καθ’ υπέρβαση του ωραρίου του και 1 εβδομάδα τον μήνα Ιανουάριο 2023, κατά την οποία έλειπε με αναρρωτική άδεια, το ποσό των 7.818,43 Ευρώ (1.579,00€ μηνιαίος μισθός : 25 x 6 : 40 = 9,47 ωρομίσθιο x 688 ώρες + 20% προσαύξηση). β) Για κατ’ εξαίρεση / παράνομη υπερωριακή απασχόληση κατά το χρονικό διάστημα από 10/10/2020 έως 18/6/2021, ότε και απασχολήθηκε πέραν των 8 ωρών ημερησίως (και 48 ωρών εβδομαδιαίως), συνολικά επί 9 ώρες (3 εβδομάδες x 3 ώρες), αφαιρουμένων 33 εβδομάδων κατά το χρονικό διάστημα από 3/11 /2020 έως 18/6/2021, κατά τις οποίες η σύμβαση του τελούσε σε αναστολή, κατά τα παραπάνω, το ποσό των 142,40€ (9 ώρες x 8,79€ ωρομίσθιο + 80% προσαύξηση) και κατά το χρονικό διάστημα από 19/6/2021 έως 30/9/2021, ότε και απασχολήθηκε πέραν των 8 ωρών ημερησίως (και 48 ωρών εβδομαδιαίως) συνολικά επί 27 ώρες (9 εβδομάδες x 3 ώρες), αφαιρουμένων 2 εβδομάδων κατά το χρονικό διάστημα από 19/6/2021 έως 30/6/2021, (αναστολή συμβάσεως) και 4 εβδομάδων τον μήνα Αύγουστο του έτους 2021, κατά τις οποίες τελούσε σε άδεια αναψυχής, το ποσό των 522,12€ (27 ώρες x 8,79€ ωρομίσθιο + 120% προσαύξηση) πλην όμως κατ’εφαρμογή της αρχής του άρθρου 106 ΚΠολΔ σύμφωνα με την οποία το δικαστήριο δεν δύναται να επιδικάσει πέραν του αιτηθέντος, θα επιδικαστεί στον ενάγοντα το ποσό των 427,19€ και κατά το χρονικό διάστημα από 1/10/2021 έως 17/9/2023, ότε και απασχολήθηκε πέραν των 8 ωρών ημερησίως (και 48 ωρών εβδομαδιαίως) συνολικά επί 258 ώρες (86 εβδ. x 3 ώρες), αφαιρουμένων 3 εβδομάδων τον μήνα Αύγουστο του έτους 2022 και 4 εβδομάδων τον μήνα Αύγουστο του έτους 2023, κατά τις οποίες είχε λάβει την κανονική του άδεια, 3 εβδομάδων κατά το χρονικό διάστημα από 14/1/2022 έως 31/1/2022, κατά τις οποίες η σύμβαση του τελούσε σε αναστολή, 5 εβδομάδων κατά το χρονικό διάστημα από 13/9/2022 έως 17/10/2022, κατά τις οποίες ο ενάγων δεν εργάστηκε καθ’ υπέρβαση του ωραρίου του και 1 εβδομάδα τον μήνα Ιανουάριο 2023, κατά την οποία απουσίαζε με αναρρωτική άδεια, το ποσό των 5.375,17€ (258 ώρες x 9,47€ ωρομίσθιο + 120% προσαύξηση). Συνολικά για τις παραπάνω αιτίες του οφείλεται το ποσό των 14.860,186. Β. Για οκτάωρη εργασία του κατά τις Κυριακές κατά το χρονικό διάστημα από 10/10/2020 έως 31/12/2021 ότε και απασχολήθηκε επί 26 Κυριακές, αφαιρουμένων 4 Κυριακών τον μήνα Αύγουστο του έτους 2021, κατά τις οποίες έλειπε με κανονική άδεια καθώς και 34 Κυριακών κατά το χρονικό διάστημα από 3/11/2020 έως 30/6/ 2021, κατά τις οποίες η σύμβαση τελούσε σε αναστολή, προσαύξηση ύψους 507€ (26 x 26 x 75%), κατά το χρονικό διάστημα από 1/1/2022 έως 30/4/2022, ότε και απασχολήθηκε επί 14 Κυριακές, αφαιρουμένων 3 Κυριακών κατά το χρονικό διάστημα από 14/1/2022 έως 31/1/2022, λόγω αναστολής της συμβάσεως του κατά τα παραπάνω, προσαύξηση ύψους 278,46€ (14 x 26,52€ x 75%), κατά το χρονικό διάστημα από 1/5/2022 έως 31/3/2023, ότε και απασχολήθηκε επί 39 Κυριακές, αφαιρουμένων 3 Κυριακών τον μήνα Αύγουστο του έτους 2022, κατά τις οποίες έλειπε με κανονική άδεια, 5 Κυριακών κατά το χρονικό διάστημα από 13/9/2022 έως 17/10/2022, κατά τις οποίες ο ενάγων δεν εργάστηκε καθ’ υπέρβαση του ωραρίου του και 1 Κυριακή τον μήνα Ιανουάριο 2023, κατά την οποία έλειπε με αναρρωτική άδεια, προσαύξηση ύψους 834,21€ (39 x 28,52€ x 75%) και κατά το χρονικό διάστημα από 1/4/2023 έως 17/9/2023, ότε και απασχολήθηκε επί 20 Κυριακές, αφαιρουμένων 4 Κυριακών τον μήνα Αύγουστο του έτους 2023, κατά τις οποίες έλειπε με κανονική άδεια, προσαύξηση ύψους 468€ (20 x 31,20€/νόμιμο ημερομίσθιο υπαλλήλου x 75%). Συνολικά για την παραπάνω αιτία του οφείλεται, το συνολικό ποσό των 2.087,67€. Για νυχτερινή εργασία κατά το χρονικό διάστημα από 10/10/2020 έως 31/12/2021, ότε και απασχολήθηκε τη νύχτα συνολικά επί 143 ώρες (26 εβδομάδες x 5,5 ώρες), αφαιρουμένων 4 εβδομάδων τον μήνα Αύγουστο του έτους 2021, κατά τις οποίες απουσίαζε με κανονική άδεια καθώς και 34 εβδομάδες κατά το χρονικό διάστημα από 3/11/2020 έως 30/6/2021, κατά τις οποίες τελούσε σε αναστολή εργασίας, προσαύξηση ύψους 139,43€ (143 ώρες x 3,90€ νόμιμο ωρομίσθιο υπαλλήλου x 25%), κατά το χρονικό διάστημα από 1/1/2022 έως 30/4/2022, ότε και απασχολήθηκε τη νύχτα συνολικά επί 77 ώρες (14 εβδομάδες x 5,5 ώρες), αφαιρουμένων 3 εβδομάδων κατά το χρονικό διάστημα από 14/1/2022 έως 31/1/2022, κατά τις οποίες η σύμβαση του τελούσε αναστολή, προσαύξηση ύψους 76,62€ (77 x 3,98€ νόμιμο ωρομίσθιο υπαλλήλου x 25%), κατά το χρονικό διάστημα από 1/5/2022 έως 31/3/2023, ότε και απασχολήθηκε τη νύχτα συνολικά επί 214,50 ώρες (39 εβδομάδες x 5,5 ώρες), αφαιρουμένων 3 εβδομάδων τον μήνα Αύγουστο του έτους 2022, κατά τα ανωτέρω, κατά τις οποίες έλειπε με κανονική άδεια, 5 εβδομάδες κατά το χρονικό διάστημα από 13/9/2022 έως 17/10/2022, κατά τις οποίες δεν παρείχε νυχτερινή εργασία και 1 εβδομάδα τον μήνα Ιανουάριο 2023, κατά την οποία έλειπε με αναρρωτική άδεια, προσαύξηση ύψους 229,52€ (214,50 ώρες x 4,28€ νόμιμο ωρομίσθιο υπαλλήλου x 25%) και κατά το χρονικό διάστημα από 1/4/2023 έως 17/9/2023, ότε και απασχολήθηκε κατά τη νύχτα συνολικά επί 110 ώρες (20 εβδομάδες x 5,50 ώρες), αφαιρουμένων 4 εβδομάδων τον μήνα Αύγουστο του έτους 2023, κατά τις οποίες έλειπε με κανονική άδεια, προσαύξηση ύψους 128,70€ (110 ώρες x 4,68€ νόμιμο ωρομίσθιο υπαλλήλου x 25%). Συνολικά για την ανωτέρω αιτία του οφείλεται το ποσό των 1.574,27€. Προσέτι κατά την αποχώρηση του ο ενάγων δικαιούνταν την αναλογία επιδόματος εορτών Χριστουγέννων έτους 2023, ύψους 969,63€ (ήτοι 1.579€ x 0,5895 συντ. μισθού για 140 ημερολογιακές ημέρες εργασία κατά το χρονικό διάστημα από 01.05.2023 έως και 17.09.2023 = 930,82€ x 0,041666 συντ. αδείας = 38,78€ άρα 930,82€ + 34,08€), έλαβε δε στις 27.01.2025, καθ’ομολογίαν του (κατ’ εκτίμηση ως τέτοιας του περιεχόμενου στις προτάσεις του, σχετικού ισχυρισμού του), 485,43 ευρώ (μικτά), δια κατάθεσης σε τραπεζικό του λογαριασμό, από την εναγόμενη, κατά συνέπεια η εναγόμενη οφείλει να του καταβάλει για την παραπάνω αιτία το υπολειπόμενο ποσό των 484,20 ευρώ. Ωσαύτως αποδείχθηκε ότι ο ενάγων αιτήθηκε προφορικά τη χορήγηση της κανονικής του άδειας κατά τα έτη 2022 και 2023, πλην όμως λόγω φόρτου εργασίας και δυσχέρειας αντικατάστασης του, έλαβε μέρος μόνο αυτής, υπολειπόμενων 8 ημερών αδείας από το έτος 2022 και 3 ημερών από το έτος 2023. Ο ισχυρισμός δε της εναγόμενης ότι ο ενάγων έλαβε πλήρη την άδεια του τα επίδικα έτη δεν κρίνεται βάσιμος αφενός διότι ερείδεται επί της εσφαλμένης προϋπόθεσης ότι ο ενάγων απασχολούνταν με καθεστώς πενθήμερης εβδομαδιαίας εργασίας, αφετέρου θεμελιώνεται σε εσφαλμένο υπολογισμό των ημερών ληφθείσας εκ μέρους του ενάγοντος αδείας, στον οποίο (υπολογισμό) συμπεριλαμβάνονται και εξαιρέσιμες ημέρες. Ως εκ τούτου συντρέχει υπαιτιότητα της εναγόμενης στη μη χορήγηση των ως άνω ημερών αδείας συνεπώς, η εναγόμενη οφείλει να του καταβάλει τις αντίστοιχες, με τις ημέρες της άδειας, αποδοχές προσαυξημένες κατά ποσοστό 100%, και συγκεκριμένα για το έτος 2022, το ποσό των 1.010,56 Ευρώ (8 ημέρες x 63,16 Ευρώ ημερομίσθιο [1.579,00/25] + 100% προσαύξηση) και για το έτος 2023, το ποσό των 378,966 (3 ημέρες x 63,16€ ημερομίσθιο [1.579,00/25] + 100% προσαύξηση), ήτοι συνολικά το ποσό των 1.389,52€. Συνολικά, η εναγόμενη, για τις παραπάνω αιτίες, οφείλει στον ενάγοντα το ποσό των 19.395,846. Υπό τα δεδομένα αυτά, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η κρινόμενη αγωγή και να υποχρεωθεί η εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το παραπάνω χρηματικό ποσό νομιμοτόκως, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στο διατακτικό της παρούσας. Το παρεπόμενο αίτημα για την κήρυξη της απόφασης προσωρινά εκτελεστής, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτό αφού η περαιτέρω επιβράδυνση της εκτελέσεως θα επιφέρει σημαντική ζημία στον ενάγοντα, δοθέντος ότι ο μισθός του αποτελεί τη μοναδική πηγή βιοπορισμού του, ενόψει εξάλλου του ότι πρόκειται για απαίτηση που πηγάζει από εργατική διαφορά (907, 908, 910 εδ. 4 ΚΠολΔ), ενώ τα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος, κατά παραδοχή ως ουσιαστικά βάσιμου του νόμιμου προβληθέντος αιτήματος του, πρέπει να επιβληθούν σε βάρος της εναγόμενης, λόγω της ήττας της τελευταίας στην παρούσα δίκη, κατά τα ειδικότερα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας (άρθρα 176 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την κρινόμενη αγωγή.
ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγόμενη να καταβάλει στον ενάγοντα το συνολικό ποσό των δέκα εννέα χιλιάδων τριακοσίων ενενήντα πέντε ευρώ και ογδόντα τεσσάρων λεπτών (19.395,84), νομιμοτόκως από τότε που έκαστη επιμέρους αξίωση κατέστη απαιτητή.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ την παρούσα απόφαση εν μέρει προσωρινώς εκτελεστή και δη κατά το ποσό των πέντε χιλιάδων (5.000) ευρώ.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της εναγόμενης τα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος, τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων πενήντα (550,00) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στην Αθήνα Αττικής, σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριο του, στις 1 Ιουλίου 2025.