Τελευταία ενημέρωση: 13 Μαΐου 2022
Περίληψη: Αίτηση εργαζόμενων να κηρυχθεί ο εργοδότης σε κατάσταση πτώχευσης. Ως παύση πληρωμών νοείται ο κλονισμός της εμπορικής πίστης του εμπόρου που επήλθε από τη μη πληρωμή των ληξιπροθέσμων εμπορικών του χρεών, δηλαδή των εκκαθαρισμένων και άμεσα απαιτητών εμπορικών του χρεών, η οποία (μη πληρωμή) προδίδει μόνιμη πραγματική αδυναμία για τη συνέχιση της εμπορίας του. Η αδυναμία του εμπόρου μπορεί να συνίσταται, κατά τις περιστάσεις και από τη μη πληρωμή ενός μόνο χρέους, τέτοιας όμως σημασίας και σπουδαιότητας ώστε να εμφανίζει τα πιο πάνω στοιχεία της μονιμότητας και γενικότητας. Η κατ’ αρέσκεια του οφειλέτη εμπόρου πληρωμή μερικών μόνο χρεών του δεν εμποδίζει την πτώχευση του, διότι τούτο αντίκειται σε έναν από τους σκοπούς της πτώχευσης, ήτοι τη σύμμετρη και ίση ικανοποίηση των δανειστών του. Η παύση των πληρωμών πρέπει να υφίσταται κατά το χρόνο που κηρύσσεται η πτώχευση. Απόρριψη της αίτησης εάν η άμεσα ρευστοποιήσιμη περιουσία του οφειλέτη δεν επαρκεί για την κάλυψη των εξόδων της πτωχευτικής διαδικασίας. Δέχεται ότι ότι η μη πληρωμή των χρεών δεν οφείλεται σε πρόσκαιρη ταμειακή δυσχέρεια ή σε παροδική διαταραχή του ρυθμού των πληρωμών της καθ’ ης η αίτηση, αλλά στο γεγονός ότι αυτή ήδη από την έναρξη λειτουργίας της συσσωρεύει χρέη και κατά συνέπεια έχει περιέλθει σε μόνιμη και γενική αδυναμία να αντιμετωπίσει τα ληξιπρόθεσμα και απαιτητά εμπορικά της χρέη, με αποτέλεσμα να κλονιστεί ανεπανόρθωτα η εμπορική της πίστη και να υφίσταται πραγματική αδυναμία της για τη συνέχιση της εμπορίας της. Η αίτηση δεν χρησίμευσε ως υποκατάστατο της διαδικασίας ατομικής ικανοποίησης ούτε ασκήθηκε προς επιδίωξη σκοπών άσχετων με την πτώχευση ως θεσμό συλλογικής εκτέλεσης. Η αίτηση δεν είναι καταχρηστική, δεδομένου ότι οι αιτούντες έχουν ασκήσει αγωγές κατά τη διαδικασία των εργατικών διαφορών και τους έχουν επιδικασθεί οι δεδουλευμένες αποδοχές. Δέχεται την αίτηση. Κηρύσσει την καθ’ ης σε κατάσταση πτώχευσης.
Δημοσιευμένη σε: Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών NOMOS
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΕΚΟΥΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Αριθμός Αποφάσεως
450/2016
ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές Κωνσταντίνο Βελισσάρη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Ιωάννη Ναυπλιώτη Πρωτοδίκη, Νικόλαο Πολυζωγόπουλο, Πρωτοδίκη Εισηγητή και τη Γραμματέα Βασιλική Αναγνωστοπούλου.
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στις 25.11.2015 για να «δικάσει την αίτηση:
ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ: 1) ………….., κατοίκου …………, 2) ………….., κατοίκου ……….., 3) ……………, κατοίκου …………….. και 4) ………….., κατοίκου …………, εκ των οποίων ο δεύτερος παραστάθηκε δια ενώ οι λοιποί μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Δημήτριου Βλαχόπουλου.
ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ: Εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «……………» και με διακριτικό τίτλο «……………», που εδρεύει στο Πειραιά και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Βασιλείου Κατσούλη.
Οι αιτούντες ζήτησαν να γίνει δεκτή η από 30.7.2015 και με γενικό αριθμό κατάθεσης δικογράφου ……./2015 αίτησή τους που απευθύνεται στο Δικαστήριο αυτό, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο της 7ης/10-2015 και κατόπιν αναβολής για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας και γράφθηκε στο πινάκιο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι διάδικοι, αφού ανέπτυξαν και προφορικά τους ισχυρισμούς τους, ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά συνεδρίασης και στις έγγραφες προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις των αρ. 2, 3 και 5 του ν. 3588/2007 (ΠτωχΚ), προκύπτει ότι για την κήρυξη της πτώχευσης απαιτούνται δυο κυρίως ουσιαστικές προϋποθέσεις· (α) η πτωχευτική ικανότητα εκείνου, του οποίου ζητείται η πτώχευση και (β) η παύση των πληρωμών των ληξιπρόθεσμων χρεών κατά τρόπο γενικό και μόνιμο. Ως παύση πληρωμών νοείται ο κλονισμός της εμπορικής πίστης του εμπόρου, που επήλθε από τη μη εκπλήρωση ληξιπροθέσμων υποχρεώσεων του, δηλαδή των εκκαθαρισμένων και άμεσα απαιτητών εμπορικών ή μη χρεών, η οποία (μη πληρωμή) προδίδει μόνιμη πραγματική αδυναμία για τη συνέχιση της εμπορίας του, μπορεί δε να συναχθεί, κατά τις περιστάσεις και από τη μη πληρωμή ενός μόνο χρέους, τέτοιας όμως σημασίας και σπουδαιότητας ώστε να εμφανίζει τα πιο πάνω στοιχεία της μονιμότητας και γενικότητας. Η κατ’ αρέσκεια του οφειλέτη εμπόρου πληρωμή μερικών μόνο χρεών του δεν εμποδίζει την πτώχευση του, διότι τούτο αντίκειται σε έναν από τους σκοπούς της πτώχευσης, ήτοι τη σύμμετρη και ίση ικανοποίηση των δανειστών του (ΑΠ 829/2003 ΕλλΔνη 2004.171, ΕφΛαρ 726/2008 ΕπισκΕΔ 2008.1113, ΕφΑΘ 2407/2006 ΕλλΔνη 2006.1114, ΕφΙωαν 294/2005 Αρμ 2005.260). Η παύση των πληρωμών πρέπει να υφίσταται κατά το χρόνο που κηρύσσεται η πτώχευση. Ως τέτοιος χρόνος πρέπει να θεωρείται αυτός της συζήτησης στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, σε κάθε δε περίπτωση ο χρόνος της δημοσίευσης της πρωτόδικης απόφασης. Εξάλλου, η διάταξη του αρ. 5 παρ. 2 του ΠτωχΚ, όπως τροποποιήθηκε με το ν. 4013/2011, επιβάλλει υποχρέωση στον οφειλέτη έμπορο να υποβάλλει σε περίπτωση παύσης πληρωμών αίτηση για την κήρυξή του σε πτώχευση μέσα σε προθεσμία 30 ημερών, ενώ η διάταξη του αρ. 96 παρ. 2 του ίδιου νόμου επιβάλλει όπως επί νομικών προσώπων η άνω αίτηση υποβάλλεται από το όργανο της διοίκησης και στη σχετική δίκη να καλούνται όλα τα μέλη της. Περαιτέρω, με την παρ. 2 του αρ. 6 ΠτωχΚ, στην οποία ορίζεται ότι η αίτηση πτώχευσης απορρίπτεται, έστω και αν συντρέχουν σι υποκειμενικές και αντικειμενικές προϋποθέσεις για την κήρυξή της, εφόσον αποδεικνύεται ότι η περιουσία του οφειλέτη δεν θα επαρκέσει για την κάλυψη των εξόδων της διαδικασίας, τέθηκε μία νέα, ουσιαστικά αρνητική, προϋπόθεση για την κήρυξη της πτώχευσης, που δεν υπήρχε στο προηγούμενο πτωχευτικό δίκαιο. Η έλλειψη περιουσίας ικανής να εξασφαλίσει την πρόοδο των εργασιών, της πτώχευσης καθιερώνεται ως λόγος απόρριψης της αίτησης από οποιονδήποτε και αν υποβλήθηκε. Η ανεπάρκεια αφορά την περιουσία του οφειλέτη ως σύνολο των υπαρχόντων και μελλοντικά ρευστοποιήσιμων περιουσιακών αξιών (ενεργητικό). Για την εφαρμογή της διάταξης σημασία έχει το ρευστοποιήσιμο των περιουσιακών στοιχείων του οφειλέτη άμεσα και χωρίς μακροχρόνιες διαδικασίες ή άδειες. Τα διαθέσιμα περιουσιακά στοιχεία πρέπει να έχουν άμεσα επιτυγχανόμενη αξία εκκαθάρισης με βάση όχι την ονομαστική, αλλά την αξία που θα μπορούσαν να πετύχουν στην αγορά για την εξυπηρέτηση του σκοπού της πτώχευσης. Η απόρριψη δικαιολογείται μόνον εάν η άμεσα ρευστοποιήσιμη περιουσία του οφειλέτη δεν επαρκεί για την κάλυψη των εξόδων της διαδικασίας. Ως έξοδα διαδικασίας θεωρούνται τα πάσης φύσεως δικαστικά έξοδα για την όλη πτωχευτική διαδικασία και όχι για ορισμένο τμήμα αυτής, αμοιβές συνδίκου, πραγματογνωμόνων, δαπάνες για τα μέλη της επιτροπής πιστωτών, έξοδα προσκλήσεων, δημοσιεύσεων κ.λπ. Εάν υπάρχει περιουσία για τη διαδικασία και κηρυχθεί η πτώχευση αλλά τελικά δεν επαρκεί για τη συνέχιση των εργασιών της, θα τύχουν εφαρμογής οι διατάξεις του αρ. 166 ΠτωχΚ για την παύση των εργασιών της πτώχευσης (ΕφΠειρ 206/2013 ΔΕΕ 2013/787, ΕφΠειρ467/2010 ΔΕΕ 2010, 915, ΕφΑΘ 4514/2010 ΔΕΕ 2010, 195). Στη προκείμενη περίπτωση, στην υπό κρίση αίτησή τους, οι αιτούντες εκθέτουν ότι είναι εργαζόμενοι της καθ’ ης η αίτηση εταιρίας, σε βάρος της οποίας διατηρούν ληξιπρόθεσμες απαιτήσεις από δεδουλευμένες αποδοχές που αναφέρονται στην αίτηση, η μη εξόφληση των οποίων οφείλεται στο ότι η καθ’ ης έχει περιέλθει σε μόνιμη και γενική αδυναμία να πληρώσει τα ληξιπρόθεσμα και απαιτητά εμπορικά της χρέη. Για τους λόγους αυτούς ζητούν να κηρυχθεί η καθ’ ης σε κατάσταση πτώχευσης, να ορισθεί ως ημέρα παύσης των πληρωμών της η 1η/3/2015, να οριστεί Εισηγητής Δικαστής και σύνδικος, να διαταχθούν όσες ενέργειες ο νόμος ορίζει ότι πρέπει να διαταχθούν από το Δικαστήριο συνεπεία της κήρυξης του οφειλέτη σε κατάσταση πτώχευσης σύμφωνα με το άρθρο 7 του ΠτΚ, καθώς επίσης και να επιβληθούν τα δικαστικά τους έξοδα εις βάρος της πτωχευτικής περιουσίας. Με αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η αίτηση παραδεκτώς εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, το οποίο είναι καθ’ ύλην και κατά τόπον αρμόδιο να την εκδικάσει κατά την προκειμένη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρα 4 και 5 §§ 2 και 3 ν. 3588/2007 Πτωχευτικού Κώδικος και 741 επ. ΚΠολΔ), δεδομένου ότι αφενός επισυνάπτεται σε αυτήν, όπως απαιτεί η διάταξη του άρθρου 5 § 4 ν. 3588/2007, το υπ’ αριθ. …………./30-7-2015 γραμμάτιο κατάθεσης στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων του ποσού των 500 € για την πτώχευση των πρώτων εξόδων της πτώχευσης, αφετέρου δε αναγράφονται στην αίτηση τα στοιχεία που προβλέπονται στη διάταξη του άρθρου 5 § 3 ν. 3588/2007. Η κρινόμενη αίτηση τυγχάνει περαιτέρω νόμω βάσιμη, καθώς στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 1, 2 § 1, 3 § 1, 5 §§ 2 και 3, 7 §§ 1 και 2 και 13 ν. 3588/2007 («Πτωχευτικού Κώδικα»). Συνεπώς, πρέπει η αίτηση να ερευνηθεί και ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
Από την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα ανταπόδειξης που περιέχεται στα ταυτάριθμα με τη παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης καθώς και από τα έγγραφα που μετ’ επικλήσεως προσκομίζουν οι διάδικοι αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η καθ’ ης η αίτηση εταιρία περιορισμένης ευθύνης, συσταθείσα στις 30-11-2010, είναι εμπορική εταιρία κατά το άρθρο 3 του ν. 3190/1955, έχουσα συνακόλουθα την κατά νόμο πτωχευτική ικανότητα. Εδρεύει στο ……… και ως αντικείμενο των εργασιών της έχει την επισκευή και συντήρηση αυτοκινήτων. Η οικονομική πορεία της επιχείρησης αποτυπώνεται στους προσκομισθέντες από τους ενάγοντςο ισολογισμούς ως ακολούθως: α) σύμφωνα με το δημοσιευμένο ισολογισμό της 31ης Δεκεμβρίου 2011 (εταιρική χρήση από 1ης Δεκεμβρίου 2010 μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2011), η καθ’ ης εμφάνισε ζημίες χρήσεως ύψους 169.919,59 ευρώ και οι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις ανέρχονταν συνολικά σε 309.542,74 ευρώ, εκ των οποίων οφείλονταν 39.418,23 ευρώ σε προμηθευτές, 18.037,73 ευρώ στο Ελληνικό Δημόσιο, 98.976,96 ευρώ σε ασφαλιστικούς οργανισμούς και 153.109,82 ευρώ σε πιστωτές, β) σύμφωνα με το δημοσιευμένο ισολογισμό της 31ης Δεκεμβρίου 2012 (εταιρική περίοδος από 1η Δεκεμβρίου 2012 έως 31 Δεκεμβρίου 2012) η καθ’ ης εμφάνισε ζημίες χρήσεως ύψους 200.149,45 ευρώ και οι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις της ανέρχονταν συνολικά σε 370.069,04 ευρώ, εκ των οποίων οφείλονταν σε προμηθευτές 65.176,38 ευρώ, στο Ελληνικό Δημόσιο 65.357,12 ευρώ, σε ασφαλιστικούς οργανισμούς 214.425,45 ευρώ και σε πιστωτές 182.475,45 ευρώ, γ) σύμφωνα με το δημοσιευμένο ισολογισμό της 31ης Δεκεμβρίου 2013 (εταιρική χρήση από 1η Ιανουαρίου μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2013) η καθ’ ης εμφάνισε ζημίες χρήσεως ύψους 225.619,15 ευρώ, ενώ οι βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις της ανήλθαν συνολικά σε 595.688,19 ευρώ, εκ των οποίων οφείλονταν 244.034,57 ευρώ σε πιστωτές, 331,673,96 ευρώ σε ασφαλιστικούς οργανισμούς, 123.580,54 ευρώ στο Ελληνικό Δημόσιο και 72.249,41 ευρώ σε προμηθευτές, δ) σύμφωνα με το δημοσιευμένο ισολογισμό της 31ης Δεκεμβρίου 2014 (εταιρική χρήση από 1η Ιανουαρίου έως 31 Δεκεμβρίου 2014) η καθ’ ης εμφάνισε ζημίες χρήσεως ύψους 146.148,32 ευρώ με αποτέλεσμα το σύνολο των υποχρεώσεων να ανέλθει σε 741.836,51 ευρώ εκ των οποίων οφείλονταν συνολικά 411.500,23 σε ασφαλιστικούς οργανισμούς, 176.743,14 ευρώ στο Ελληνικό Δημόσιο, 101.105,91 ευρώ σε προμηθευτές της εταιρείας και 262.323,78 ευρώ σε πιστωτές. Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι η καθ’ ης από της συστάσεως της και καθ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας της εμφάνιζε ζημίες, ωστόσο, η πραγματική εικόνα της πορείας των εταιρικών υποθέσεων αποτυπώνεται στις βραχυπρόθεσμες υποχρεώσεις της, οι οποίες με τη πάροδο των ετών διογκώθηκαν με αποτέλεσμα οι οφειλές να αυξηθούν από την έναρξη λειτουργίας της κατά τα ακόλουθα ποσά: κατά 60.000 για τις οφειλές προς προμηθευτές, κατά 148.000 ευρώ για χρέη προς το Ελληνικό Δημόσιο, κατά 300.000 για εισφορές προς τα ασφαλιστικά ταμεία και κατά 110.000 ευρώ για οφειλές σε πιστωτές. Αποδείχθηκε, περαιτέρω, ότι η κακή οικονομική κατάσταση της εταιρείας δεν οφείλεται στο περιορισμό κεφαλαίων που επιβλήθηκε το έτος 2015, δεδομένου ότι οι οφειλές της προς τρίτους προϋπήρχαν από το έτος συστάσεως της και έβαιναν διαρκώς διογκούμενες. Περαιτέρω, όπως προκύπτει από τα έγγραφα που προσκομίζει με επίκληση η καθ’ ης, κατά το χρονικό διάστημα Ιανουαρίου — Νοεμβρίου 2015, κατέβαλε σε προμηθευτές της επιχείρησης τα ακόλουθα ποσά: 270.407,99 ευρώ για αγορές ανταλλακτικών, τα οποία κατέβαλε τμηματικά κάθε μήνα στην εταιρεία που φέρει την επωνυμία «…………..», για αγορές λιπαντικών 36.180 ευρώ στην εταιρεία που φέρει την επωνυμία «…………..», για τη μίσθωση αυτοκινήτων εξυπηρέτησης κατά το χρόνο επισκευής των αυτοκινήτων των πελατών 3.088,00 ευρώ στην εταιρεία που φέρει την επωνυμία «………..», για την αγορά ανταλλακτικών από τρίτους προμηθευτές 20.950,44 ευρώ, για τη μισθοδοσία του προσωπικού της επιχείρησης που αποτελείται από 6 εργαζομένους 90.095,50 ευρώ, καθώς επίσης και τα δεδουλευμένα ύψους 3.550 ευρώ στην ………. και 2.273,21 ευρώ στον ………… που επιδικάσθηκαν στους τελευταίους με δικαστική απόφαση. Ωτόσο, η καθ’ ης εταιρεία δεν δύναται να ανταποκριθεί στις οφειλές της έναντι του Ελληνικού Δημοσίου για μη καταβληθέντες φόρους και για το λόγο αυτό η συνολική της οφειλή στις 27-2-2015 ανήλθε σύμφωνα με το υπ’ αριθ. 308 σχετικό που προσκομίζει με επίκληση η καθ’ ης στο ποσό των 236.851,34 ευρώ, έχοντας καταβάλει έναντι της οφειλής το συνολικό ποσό των 21.055,42 ευρώ, ενώ έχει εκπέσει της ρυθμίσεως όπως εμφαίνεται από τα σχετικά 308-318, όπου αναγράφεται ότι τα αναφερόμενα σ’ αυτά ποσά καταβλήθηκαν εκπρόθεσμα και επιβλήθηκαν για το λόγο αυτό προσαυξήσεις. Αντίστοιχα, παρά το γεγονός ότι οι οφειλόμενες εισφορές προς το ΙΚΑ — ΕΤΑΜ ανήλθαν σε 411.500,23, η καθ’ ης έχει καταβάλει συνολικά από το μήνα Μάρτιο μέχρι και το Νοέμβριο 2015 το ποσό των 38.027,84 ευρώ, γεγονός που καταδεικνύει την αδυναμία της να ανταποκριθεί και στη καταβολή των εισφορών. Επίσης, η καθ’ ης για λειτουργικά έξοδα της επιχείρησης κατέβαλε εντός του έτους 2015 τα ακόλουθα ποσά: α) 742,30 ευρώ στην εταιρεία τηλεφωνίας που φέρει την επωνυμία «……..», β) 5.276,98 ευρώ στην εταιρεία κινητής τηλεφωνίας «………», γ) 9.104,71 ευρώ στη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, δ) 36.730,00 ευρώ για μισθώματα που όφειλε στην εκμισθώτρια εταιρεία, χωρίς να αποδεικνύεται ότι δεν είναι πλέον υπερήμερη, δεδομένου ότι σε πλειάδα των σχετικών που φέρουν τον αριθμό 363 έως 382 αποτυπώνεται χειρόγραφα η καταβολή ποσών για την εξόφληση παλαιών μισθωμάτων που αφορούν τη χρήση του 2014 χωρίς, ωστόσο, να διευκρινίζεται έαν τα μισθώματα του τρέχοντος έτους καταβάλλονται. Περαιτέρω, σύμφωνα με την υπ’ αριθ. πρωτ. ……../17-4-2015 απόφαση του ασφαλιστικού φορέα Ι.ΚΑ.-Ε.Τ.Α.Μ. ρυθμίσθηκε η οφειλή της καθ’ ης ύψους 352.614,38 ευρώ, πλέον τελών ύψους 28.067,66 και τόκων ύψους 46.387,81 ευρώ, προκειμένου να καταβάλει το ως άνω ποσό τμηματικά σε 100 μηνιαίες δόσεις, αρχής γενομένης από 30-4-2015 και μηνιαίο ύψος δόσης 4.270,00 ευρώ. Όπως εμφαίνεται στα υπ’ αριθ. 319-327 σχετικά η καθ’ ης κατέβαλε μέχρι και το μήνα Ιούλιο τις συμφωνηθείσες δόσεις καθώς και μέρος των εισφορών που αφορούσαν την εταιρική χρήση 2015, ωστόσο στη συνέχεια καταβάλλονταν ποσά που υπολείπονταν της μηνιαίας δόσης, γεγονός που καταδεικνύει αδυναμία τήρησης της ως άνω ρύθμισης. Επίσης, σύμφωνα με την από 23-6-2015 απόφαση της … Δ.Ο.Υ. ….. ρυθμίσθηκαν οι οφειλές της καθ’ ης ύψους 250.857,34 ευρώ προκειμένου να καταβληθούν σε 100 μηνιαίες δόσεις με μηνιαίο ύψος δόσης ανερχόμενο σε 2.358,00 ευρώ, την οποία, ωστόσο, από το μήνα Σεπτέμβριο και εφεξής αδυνατεί να τηρήσει, δεδομένου ότι κατέβαλε ποσά που υπολείπονταν της μηνιαίας δόσης. Τέλος, από την ανάλυση των στατιστικών διελεύσεων του συστήματος μηχανογράφησης που τηρεί η καθ’ ης αποδεικνύεται ότι κατά το χρονικό διάστημα από 1-9-2015 έως και 30-11-2015 η εταιρεία εκτελεί κατά μέσο όρο μηνιαίως 150 εντολές, χωρίς, ωστόσο, να προκύπτει το ύψος των εσόδων της επιχείρησης. Επιπλέον, στις από 23-9-2014 προτάσεις που κατέθεσε η καθ’ ης κατά τη συζήτηση της υπ’ αριθ. εκθέσεως καταθέσεως ……/2014 αγωγής ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς κατά τη διαδικασία των εργατικών διαφορών για τη μη καταβολή δεδουλευμένων, αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι η επιχείρηση «έχει πληγεί βαρύτατα από την οικονομική κρίση και ακολουθεί σαφώς καθοδική πορεία, παρουσιάζοντας μεγάλη μείωση του τζίρου της και ζημιογόνα αποτελέσματα…συνεπεία των οποίων (προβλημάτων) έχει καταστεί εξαιρετικά δυσχερής ακόμη και η επιβίωση της επιχείρησης». Προς επίρρωση των ισχυρισμών που περιλαμβάνονται στις ανωτέρω προτάσεις της η καθ’ ης μνημονεύει την από 28-2-2013 απόφαση ρύθμισης ληξιπρόθεσμων χρεών στη Δ.Ο.Υ. ……. ύψους 126.471,57 ευρώ, καθώς και την από 4-4-2014 ατομική ειδοποίηση ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το ΙΚΑ ύψους 294.646,10 ευρώ, ενώ επισημαίνει ότι το Ι.Κ.Α. προέβη σε αναγκαστική κατάσχεση δύο ανυψωτικών ηλεκτροκίνητων μηχανημάτων της επιχείρησης. Αναφέρει, επίσης, ότι λόγω των οικονομικών προβλημάτων έχει προβεί σε μείωση του προσωπικού της και εφαρμόζει την εκ περιτροπής εργασία με μείωση των εργασίμων ημερών σε τέσσερις, με αποτέλεσμα την αδυναμία ομαλής λειτουργίας της επιχείρησης και την επιδείνωση της οικονομικής της πορείας. Η μη πληρωμή των ανωτέρω χρεών αποδείχθηκε ότι δεν οφείλεται σε πρόσκαιρη ταμειακή δυσχέρεια ή σε παροδική διαταραχή του ρυθμού των πληρωμών της καθ’ ης η αίτηση, αλλά στο γεγονός ότι αυτή ήδη από την έναρξη λειτουργίας της συσσωρεύει χρέη και κατά συνέπεια έχει περιέλθει σε μόνιμη και γενική αδυναμία να αντιμετωπίσει τα ληξιπρόθεσμα και απαιτητά εμπορικά της χρέη, με αποτέλεσμα να κλονιστεί ανεπανόρθωτα η εμπορική της πίστη και να υφίσταται πραγματική αδυναμία της για τη συνέχιση της εμπορίας της. Το Δικαστήριο δεν είναι δυνατό να οδηγηθεί σε διαφορετική κρίση από το γεγονός ότι η καθ’ ης η αίτηση κατέβαλε προς τους αιτούντες εργαζόμενους της επιχείρησής της μέρος των δεδουλευμένων αποδοχών τους και προς την Δ.Ο.Υ. ……….. και το Ι.ΚΑ. τα προαναφερόμενα ποσά. Και τούτο, διότι η μεμονωμένη και επιλεκτική καταβολή εκ μέρους της καθ’ ης η αίτηση μικρών ποσών σε ορισμένους από τους δανειστές της (εργαζόμενους, Δ.Ο.Υ, ΙΚΑ, προμηθευτές), ενώ τα υπόλοιπα σοβαρότερα χρέη της παραμένουν ανεξόφλητα, δεν αναιρεί την παύση των πληρωμών της κατά την έννοια του νόμου (άρθρο 3 παρ. 1 ν. 3588/2007 Νέου Πτωχευτικού Κώδικα). Τούτο δε σε συνδυασμό με το ότι η καθ’ ης η αίτηση, όπως κατά τα ανωτέρω αποδείχθηκε, έχει περιέλθει σε δυσχερή οικονομική θέση, καθώς από συστάσεως της εμφανίζει ζημίες, ενώ δεν προσδοκάται ότι θα αποκτήσει ρευστότητα στο άμεσο μέλλον, αφού δεν αποδείχθηκε η ανάληψη εκ μέρους της μέχρι και σήμερα οικονομικών και επιχειρηματικών πρωτοβουλιών. Ενόψει τούτων, η καθ’ ης η αίτηση περιελθούσα ως εμπορική εταιρία σε γενική και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων εμπορικών της χρεών, υπόκειται, σύμφωνα με την προεκτεθείσα σκέψη, σε πτώχευση. Στην κατάσταση δε της γενικής και μόνιμης αυτής αδυναμίας αποπληρωμής των ληξιπρόθεσμων και απαιτητών εμπορικών της χρεών η καθ’ ης έχει περιέλθει από 1η-6-2015 οπότε και υπέβαλε τις νέες αιτήσεις ρύθμισης των χρεών της προς το Ελληνικό Δημόσιο και το Ι.Κ.Α., γεγονός που καταδεικνύει αδυναμία ικανοποίησης του μεγαλύτερου μέρους των οφειλών της. Εξάλλου, η ένδικη αίτηση δεν κρίνεται καταχρηστική, δεδομένου ότι, όπως ήδη εκτέθηκε, οι αιτούντες έχουν ασκήσει αγωγές κατά τη διαδικασία των εργατικών διαφορών και τους έχουν επιδικασθεί οι μη δεδουλευμένες αποδοχές. Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση δεν χρησίμευσε ως υποκατάστατο της διαδικασίας ατομικής ικανοποίησης ούτε ασκήθηκε προς επιδίωξη σκοπών άσχετων με την πτώχευση ως θεσμό συλλογικής εκτέλεσης, απορριπτομένου του νομίμως προβληθέντος ισχυρισμού της καθ’ ης, που ερείδεται στο άρθρο 6 παρ. 3 του Ν. 3588/2007 (ΠτΚ), ως ουσία αβάσιμου. Περαιτέρω, από το ίδιο αποδεικτικό υλικό προέκυψε ότι η περιουσία της καθ’ ης η αίτηση επαρκεί για την κάλυψη των εξόδων της πτωχευτικής διαδικασίας (άρθρ. 6 παρ. 2 ΠτΚ), αφού αυτή διατηρεί μηχανολογικό εξοπλισμό. Κατόπιν τούτων, πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν, να κηρυχθεί η καθ’ ης η αίτηση εταιρεία περιορισμένης ευθύνης σε κατάσταση πτώχευσης, να οριστεί ημέρα παύσης πληρωμών η 1η-6-2015, να διαταχθούν περαιτέρω όσα προβλέπονται στο νόμο, και δη στο άρθρο 7 §§ 1 και 2 ν. 3588/2007, για την περίπτωση κήρυξης της πτώχευσης και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα των αιτούντων σε βάρος της πτωχευτικής περιουσίας (άρθρο 13 ν. 3588/2007), όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό της παρούσας απόφασης.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ την εταιρεία περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «……………….», που εδρεύει στο ……….., με αριθμό ΓΕ.ΜΗ. …………………, σε κατάσταση πτώχευσης.
ΟΡΙΖΕΙ ως ημέρα παύσης των πληρωμών την 01η Ιουνίου 2015.
ΔΙΟΡΙΖΕΙ Εισηγητή της πτώχευσης τον αρμόδιο Πρόεδρο Πρωτοδικών που έχει αρμοδίως ορισθεί.
ΔΙΟΡΙΖΕΙ σύνδικο της πτώχευσης το ……………, δικηγόρο διορισμένο στο Πρωτοδικείο ……….., κάτοικο ………………, τηλ. …………., που περιέχεται στο πίνακα που συντάσσει ο οικείος δικηγορικός σύλλογος.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη σφράγιση της πτωχευτικής περιουσίας από τον σύνδικο της πτώχευσης.
ΟΡΙΖΕΙ την 17η Μαρτίου 2016, ημέρα Πέμπτη και ώρα 10:00 – 11:00 ως ημέρα και ώρα κατά την οποία θα συνέλθουν οι πιστωτές στο κατάστημα του Πρωτοδικείου Πειραιώς ενώπιον του Εισηγητή, για να συντάξουν πίνακα εικαζομένων πιστωτών, να εκλέξουν την επιτροπή πιστωτών, καθώς επίσης για να αποφασίσουν με βάση την έκθεση της συνδίκου κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 70 ν. 3588/2007 (Πτωχευτικού Κώδικα).
ΟΡΙΖΕΙ εφημερίδα για τις κατά νόμο δημοσιεύσεις και κοινοποιήσεις χο Δελτίο Δικαστικών Δημοσιεύσεων του Ταμείου Νομικών.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ εις βάρος της πτωχευτικής περιουσίας τα δικαστικά έξοδα των αιτούντων, το ύψος των οποίων καθορίζει στο ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στον Πειραιά στις 27-1-2016.
Δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 8-2-2016.