Περίληψη: Αίτηση εργαζόμενων να κηρυχθεί ο εργοδότης σε κατάσταση πτώχευσης. Ως παύση πληρωμών νοείται ο κλονισμός της εμπορικής πίστης, που επέρχεται σε περίπτωση πραγματικής μόνιμης και γενικής αδυναμίας του οφειλέτη για την πληρωμή των ληξιπροθέσμων χρεών του. Για την κατάσταση αυτή δεν αρκεί οποιαδήποτε μη πληρωμή χρέους, έστω και από κακή πίστη, αν στον οφειλέτη υπάρχει, ωστόσο, η δυνατότητα προς πληρωμή, αλλά απαιτείται μόνιμη (όχι από παροδικά αίτια) και γενική (δηλαδή έναντι του κοινού) αδυναμία αντιμετώπισης των χρεών του. Δέχεται ότι ο εργοδότης βρίσκεται σε κατάσταση αδυναμίας προς εκπλήρωση των ληξιπροθέσμων και εκπληρωτέων χρηματικών χρεών του έναντι τρίτων, οφειλόμενη σε μόνιμη και γενική του αδυναμία και όχι σε πρόσκαιρη ταμειακή δυσχέρεια ή έστω περιοδική διαταραχή του ρυθμού των πληρωμών του. Δέχεται ότι ο εργοδότης διαθέτει κινητή περιουσία η αξία της οποίας θα επαρκέσει για την κάλυψη των εξόδων της πτωχευτικής διαδικασίας. Δέχεται την αίτηση.
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΕΚΟΥΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Αριθμός απόφασης: 195/2024
(ΓΑΚ/ΕΑΚ: …/…/2023)
(ΓΑΚ/ΕΑΚ: …/…/2022)
ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Δήμητρα Μόρφη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Αικατερίνη Ζουμπουλάκη, Πρωτοδίκη-Εισηγήτρια, Γεωργία Κιουλέπογλου, Πρωτοδίκη, και τη Γραμματέα, Διαμάντω Μπίθα.
Συνεδρίασε δημόσια, στο ακροατήριό του, την 14 Φεβρουάριου 2024, για να δικάσει την υπόθεση:
ΤΩΝ ΚΑΛΟΥΝΤΩΝ – ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ: 1) ………… του …………, κατοίκου ………… Αττικής, οδός ………… αρ. …, με ΑΦΜ …………, 2) ………… του …………, κατοίκου Αθηνών, οδός ………… αρ. …, με ΑΦΜ …………, 3) ………… του …………, κατοίκου Αθηνών, οδός ………… αρ. …, με ΑΦΜ …………, και 4) ………… του …………, κατοίκου ………… Αττικής, οδός ………… αρ. …, με ΑΦΜ …………, που παραστάθηκαν δια του πληρεξουσίου δικηγόρου τους, Δημητρίου Βλαχόπουλου (ΑΜΔΣΑ 29922), ο οποίος κατέθεσε προτάσεις.
ΤΗΣ ΚΑΘ’ ΗΣ Η ΚΛΗΣΗ ΚΑΙ Η ΑΙΤΗΣΗ: ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «………… Α.Ε.» και διακριτικό τίτλο «…………», που εδρεύει στην ………… Αττικής,. ………… αρ. …, με ΑΦΜ …………, νομίμως εκπροσωπούμενης, που παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της, Άννας Μαρίας Νταϊλάκη (ΑΜΔΣΑ 39233).
Οι καλούντες – αιτούντες με την από 21.12.2023 κλήση τους, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με γενικό αριθμό κατάθεσης …/2023 και αριθμό κατάθεσης δικογράφου …/2023, προσδιορίστηκε για τη δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας, γράφτηκε στο οικείο πινάκιο και εκφωνήθηκε κατά τη σειρά της από αυτό, φέρουν προς περαιτέρω συζήτηση την από 4.10.2022, με γενικό αριθμό κατάθεσης …/2022 και με ειδικό αριθμό κατάθεσης …/2022 αίτησή τους, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 506/2023 μη οριστική απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, το οποίο διέταξε την επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο προκειμένου να προσκομιστεί με επιμέλεια των αιτούντων έκθεση της Εισηγήτριας Πτωχεύσεων του Πρωτοδικείου Αθηνών ως προς την αποδοχή ή μη της υπό κρίση αίτησης κήρυξης πτώχευσης.
ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ
Με την από 21.12.2023 και με αριθμό κατάθεσης …/…/2023 κλήση νομίμως επαναφέρεται προς περαιτέρω συζήτηση με επιμέλεια των καλούντων – αιτούντων, η από 4.10.2022 με αριθμό κατάθεσης …/…/2022 αίτηση ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου μετά την έκδοση της υπ’ αριθ. 506/2023 μη οριστικής απόφασης του Δικαστηρίου αυτού, το οποίο διέταξε την επανάληψη της συζήτησης στο ακροατήριο μετά την προσκόμιση της υπ’ αριθ. …/18.12.2023 εισήγησης της Εισηγήτριας, Κωνσταντίνας Αλεξοπούλου.
Από τις διατάξεις των άρθρων 76 παρ.1 και 77 παρ.1 του ν. 4738/2020 προκύπτει ότι για την κήρυξη της πτώχευσης απαιτούνται δύο, κυρίως προϋποθέσεις: α) η πτωχευτική ικανότητα εκείνου, του οποίου ζητείται η πτώχευση (υποκειμενική προϋπόθεση), και, β) η παύση των πληρωμών των ληξιπρόθεσμων εμπορικών του χρεών κατά τρόπο γενικό και μόνιμο (αντικειμενική προϋπόθεση), η οποία (παύση των πληρωμών) τεκμαίρεται, όταν οφειλέτης δεν καταβάλει ληξιπρόθεσμες χρηματικές υποχρεώσεις του προς το Δημόσιο, τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης ή πιστωτικά ή χρηματοδοτικά ιδρύματα, σε ύψος τουλάχιστον σαράντα τοις εκατό (40%) των συνολικών ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του για περίοδο τουλάχιστον έξι (6) μηνών, εφόσον η μη εξυπηρετούμενη υποχρέωσή του υπερβαίνει το ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000) ευρώ (άρθρο 77 παρ.2 του ν. 4738/2020), σε κάθε δε περίπτωση επιλεκτική εκπλήρωση ληξιπρόθεσμων χρηματικών υποχρεώσεων δεν αίρει την παύση πληρωμών, η οποία μπορεί να συνίσταται και στην αδυναμία εκπλήρωσης ακόμα και μίας σημαντικής ληξιπρόθεσμης χρηματικής οφειλής. Για τη διαπίστωση της παύσης των πληρωμών, δεν αρκεί οποιαδήποτε μη πληρωμή χρέους, έστω και από κακή πίστη, εφόσον ο οφειλέτης εξακολουθεί να διαθέτει τη δυνατότητα προς πληρωμή, αλλά απαιτείται μόνιμη (όχι από παροδική αιτία) και γενική (έναντι του κοινού) αδυναμία αντιμετώπισης των χρεών, η οποία να οδηγεί σε κλονισμό της εμπορικής πίστης, σε διακοπή της εμπορικής κίνησης και πραγματική αδυναμία συνέχισης της εμπορίας, που να προκαλούν τελικά διαταραχή στην οικονομική του υπόσταση (ΑΠ 1357/2019, ΑΠ 829/2003, ΑΠ 1399/2000 Δνη 2001.733, ΕφΛαρ 589/2013). Ειδικότερα, παύση πληρωμών, κατά την έννοια του νόμου, συνιστά όχι οποιαδήποτε μη πληρωμή του εμπόρου, αλλά η μη πληρωμή ληξιπρόθεσμων, δηλαδή, εκκαθαρισμένων και άμεσα απαιτητών, χρηματικών χρεών του, η οποία έχει το χαρακτήρα της γενικότητας και της μονιμότητας και υποδηλώνει συγχρόνως νέκρωση ή διακοπή της εμπορικής κινήσεως ή αθεράπευτο κλονισμό της πίστεως του εμπόρου ή διαταραχή στην οικονομική του υπόσταση, με συνέπεια να μην είναι αρκετή η διαπίστωση της απλής ελλείψεως ρευστότητας εκ μέρους του οφειλέτη. Η εν λόγω μη πληρωμή προδίδει μόνιμη πραγματική αδυναμία για τη συνέχιση της εμπορίας του και μπορεί να συναχθεί κατά τις περιστάσεις και από τη μη πληρωμή ενός μόνο χρέους, εφόσον, λόγω της σημασίας του ή του χαρακτήρα του, εμφανίζει τα στοιχεία της μονιμότητας και της γενικότητας (ΑΠ 1357/2019, ΑΠ 829/2003). Η σπουδαιότητα δε του μοναδικού χρέους του εμπόρου κρίνεται αντικειμενικά με προέχον το κριτήριο της ποσότητας αυτού (ΑΠ 910/2000, ΠΠρΑΘ 665/2016). Το ανωτέρω στοιχείο της μονιμότητας δεν συντρέχει όταν η μη πληρωμή των χρεών οφείλεται σε παροδικά και μεταβατικά αίτια, όταν, δηλαδή, η πρόσκαιρη οικονομική στενότητα του εμπόρου ανάγεται είτε σε παροδική οικονομική κρίση (του εμπόρου ή στις συναλλαγές) είτε ειδικά στον κύκλο εμπορίας του οφειλέτη, αυτός δε συνεχίζει να πληρώνει σημαντικά χρέη και εξακολουθεί την άσκηση εμπορικής δραστηριότητας και την πληρωμή του εργατοτεχνικού προσωπικού της επιχείρησής του (ΕφΘεσ 2018/2018 Αρμ 2018.1835, ΕφΘεσ 1327/2016, ΕφΛαρ 589/2013, ΕφΠατρ 244/2005 ΔΕΕ 2005.1308, ΕφΑθ 1280/1999 Δνη 1999.1189). Ωστόσο, η κατ’ αρέσκεια του οφειλέτη εμπόρου πληρωμή μερικών μόνο χρεών του δεν εμποδίζει την πτώχευσή του, διότι τούτο αντίκειται σε έναν από τους σκοπούς της πτωχεύσεως, που είναι η σύμμετρη και ίση ικανοποίηση των δανειστών του. Προϋπόθεση, επομένως, για την παύση πληρωμών, με την έννοια της αδυναμίας πληρωμής από τον οφειλέτη είτε λίγων μόνο χρεών είτε και ενός μόνου χρέους, αποτελεί η διάγνωση της σημασίας ή του χαρακτήρα της αδυναμίας αυτής ως «μόνιμης και γενικής», για τη διαπίστωση δε αυτής το Δικαστήριο θα στηριχθεί σε πραγματικά περιστατικά, που μαρτυρούν τη μόνιμη και γενική αδυναμία πληρωμών του οφειλέτη, όπως είναι η φυγή του, το οριστικό κλείσιμο του καταστήματος του, η επιβολή κατασχέσεων, η διαμαρτύρηση συναλλαγματικών, η άρνηση των πιστωτών να ρυθμίσουν τα χρέη, κατασχέσεις πιστωτών ή μάταιες προσπάθειες εκτέλεσης, ή άλλα περιστατικά δηλωτικά του οικονομικού αδιεξόδου του οφειλέτη στον κύκλο των δανειστών του. Ως παύση, περαιτέρω, πρέπει -κατά την αρχή του φαινομένου δικαίου- να νοηθεί και κάθε περίπτωση, κατά την οποία ο οφειλέτης δημιουργεί, με οποιονδήποτε τρόπο, στον κύκλο των επαγγελματικών του συναλλαγών, την εντύπωση ότι αδυνατεί να πληρώνει τα ληξιπρόθεσμα χρέη του (βλ. Σ. Ψυχομάνη, Προϋποθέσεις κήρυξης της πτώχευσης και διορισμοί διαχειριστών αφερεγγυότητας, σε: Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, Το νέο Πτωχευτικό Δίκαιο – ουσιαστικά και δικονομικά ζητήματα, 2021, σ. 40 = sakkoulas-online, Ε. Περάκη, Πτωχευτικό Δίκαιο, Νομική Βιβλιοθήκη 2010, παράγραφος 15, σ. 80). Η απόδειξη της παύσης των πληρωμών βαρύνει τον αιτούντα την πτώχευση και μπορεί να γίνει με κάθε επιτρεπόμενο αποδεικτικό μέσο, ιδίως δε από διαμαρτυρικά συναλλαγματικών για μη πληρωμή, διαταγές πληρωμής πιστωτικών τίτλων, τελεσίδικες καταψηφιστικές αποφάσεις για χρηματικές οφειλές, που δεν εξοφλήθηκαν, κατασχέσεις, ομολογίες του οφειλέτη από επιστολές προς δανειστές και αιτήματα για φιλικό διακανονισμό, συμφωνητικά εξώδικου συμβιβασμού, που δεν εκτελέσθηκε, μαρτυρικές καταθέσεις, φυγή του οφειλέτη κ.ά. Η παύση πληρωμών πρέπει να υφίσταται κατά το χρόνο της συζήτησης της αίτησης και σε κάθε περίπτωση κατά το χρόνο της δημοσίευσης της πρωτόδικης απόφασης (ΑΠ 876/2017, ΕφΛαρ 19/2022, ΕφΛαρ144/2017, ΤΝΠ «ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ»).
Εν προκειμένω, με την από 4.10.2022, με γενικό αριθμό κατάθεσης …/2022 και με ειδικό αριθμό κατάθεσης …/2022 αίτησή τους, οι αιτούντες εξέθεσαν ότι η καθ’ ης η αίτηση, ανώνυμη εταιρεία, έχει παύσει την πληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών της κατά τρόπο γενικό και μόνιμο. Ότι οι ίδιοι έχουν έννομο συμφέρον για την άσκηση της υπό κρίση αίτησης πτώχευσης, καθόσον τυγχάνουν πιστωτές της καθ’ ης ενόψει του ότι η τελευταία τους οφείλει τα ειδικότερα αναφερόμενα στην αίτηση ποσά από συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας, η δε περιουσία αυτής επαρκεί για την κάλυψη των εξόδων της διαδικασίας. Με βάση το ιστορικό αυτό ζήτησαν να κηρυχθεί η καθ’ ης σε κατάσταση πτώχευσης, να οριστεί χρόνος παύσης των πληρωμών η 31η Δεκεμβρίου 2021, άλλως η τριακοστή ημερολογιακή ημέρα που προηγείται της υποβολής της αίτησης πτώχευσης, να ορισθεί Εισηγητής δικαστής της πτώχευσης και σύνδικος αυτής, να διαταχθεί η σφράγιση της περιουσίας της καθ’ ης, και να επιβληθεί η δικαστική δαπάνη σε βάρος της πτωχευτικής περιουσίας. Επί της ανωτέρω αίτησης εκδόθηκε η υπ’ αριθ. 506/2023 μη οριστική απόφαση του παρόντος Δικαστηρίου, στις νόμιμες και ορθές σκέψεις και το παρόν Δικαστήριο αναφέρεται προς αποφυγή επαναλήψεων, το οποίο έκρινε παραδεκτή και νόμιμη την υπό κρίση αίτηση, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 76, 77, 79, 89, 137 ν. 4738/2020, 106 και 746 ΚΠολΔ, πλην του αιτήματος περί ορισμού εισηγητή δικαστή με την απόφαση που θα εκδοθεί, δοθέντος ότι ο εισηγητής της πτώχευσης του Πρωτοδικείου Αθηνών έχει διορισθεί, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 132 του ν. 4738/2020, με απόφαση της Ολομέλειας του Πρωτοδικείου Αθηνών.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων, που εξετάστηκαν στο ακροατήριο και περιέχονται στα υπ’ αριθ. 506/15.3.2023 πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου, οι οποίες εκτιμώνται καθεμία χωριστά και σε συνδυασμό τόσο μεταξύ τους, όσο και προς τα λοιπά αποδεικτικά μέσα κατά το λόγο γνώσης και το βαθμό αξιοπιστίας κάθε μάρτυρα, από όλα τα έγγραφα που προσκομίζουν οι διάδικοι, μεταξύ των οποίων και τα ξενόγλωσσα έγγραφα που δεν συνοδεύονται από επίσημη μετάφραση, και συνεκτιμώνται στο πλαίσιο του ανακριτικού συστήματος και του συστήματος της ελεύθερης απόδειξης, που ισχύουν στη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρα 744 και 759 παρ. 3 ΚΠολΔ) χωρίς την υποχρέωση επίκλησης από τους διαδίκους των προσκομιζομένων μέσων (άρθρο 759 παρ. 4 ΚΠολΔ, βλ Αρβανιτάκη σε Κεραμέα Κονδύλη Νίκα Ερμηνεία ΚΠολΔ υπό άρθρο 759 παρ. 1 σελ. 1507), μερικά από τα οποία μνημονεύονται ειδικότερα στη συνέχεια, χωρίς, ωστόσο, να παραλείπεται κανένα κατά την ουσιαστική εκτίμηση της υπόθεσης, από τις ομολογίες των διαδίκων που συνάγονται από τις προτάσεις τους (άρθρο 261 του ΚΠολΔ), σε συνδυασμό με τα διδάγματα της κοινής πείρας και λογικής, τα οποία το Δικαστήριο λαμβάνει υπόψη αυτεπαγγέλτως (336 παρ. 4 ΚΠολΔ) αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η καθ’ ης ανώνυμη εταιρεία, εμπορική κατά το νόμο (άρθρο 1 παρ.2 ν. 4548/2018), ιδρύθηκε το έτος 2014 και δραστηριοποιείται στον τομέα των αερομεταφορών. Ειδικότερα, σκοπός της εταιρείας είναι, κυρίως, η οργάνωση και εκτέλεση τακτικών και έκτακτων αεροπορικών μεταφορών, επιβατών και ταχυδρομείου εντός και εκτός της ελληνικής επικράτειας, η εν γένει επισκευή και συντήρηση αεροσκαφών, η εκπαίδευση χειριστών αεροσκαφών και ελικοπτέρων, η ναύλωση ή μίσθωση σε τρίτους εκμισθωτές ή υπεκμισθωτές εναέριων μεταφορικών μέσων. Από το έτος 2015 διαθέτει Πιστοποιητικό Λειτουργίας από την Ελληνική Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ), οπότε και ξεκίνησε να παρέχει υπηρεσίες αεροπορικής μεταφοράς επιβατών με ένα αεροσκάφος Boeing 737-500, που εκτελούσε ναυλωμένες πτήσεις χαμηλού κόστους (charter) μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας. Τα επόμενα έτη η δραστηριότητά της αναπτύχθηκε, καθώς παρείχε τις υπηρεσίες της με πέντε μισθωμένα αεροσκάφη μάρκας Airbus, τα οποία υπομίσθωνε παράλληλα σε τρίτες αεροπορικές εταιρείες, επανδρωμένα με πλήρωμα. Ωστόσο, ήδη από το έτος 2019, η καθ’ ης είχε ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το Δημόσιο ύψους 469.214,75 ευρώ (βλ. δημοσιοποίηση ληξιπρόθεσμων οφειλών νομικών προσώπων και οντοτήτων προς το Δημόσιο και τον Ε.Φ.Κ.Α. με ημερομηνία άντλησης των οφειλών την 28.6.2019), ενώ το έτος 2020 αντιμετώπιζε κινδύνους ρευστότητας, που, σύμφωνα με την από 19.1.2022 έκθεση ελέγχου των οικονομικών καταστάσεων της εταιρείας για τη χρήση 01.01.2020 έως 31.12.2020, ήγειραν αμφιβολίες σχετικά με τη δυνατότητά της να συνεχίσει την δραστηριότητά της (βλ. από 19.1.2022 έκθεση ελέγχου του ανεξάρτητου ορκωτού ελεγκτή λογιστή …………). Εξάλλου, στην ίδια ως άνω έκθεση αναφέρεται ότι κατά τη χρήση 2020 υπήρχαν οφειλές ύψους 1,99 εκ. ευρώ σε καθυστέρηση προς τους Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφάλισης, που δεν είχαν διακανονιστεί μέχρι το χρόνο σύνταξης της έκθεσης ελέγχου. Περαιτέρω, το έτος 2021, και δυνάμει της υπ’ αριθ. ………… απόφασης του Ανώτατου Δικαστηρίου Επιχειρήσεων και Περιουσίας της Αγγλίας και της Ουαλίας (Τμήμα Εμπορικού Δικαστηρίου του Λονδίνου) επιδικάστηκε υπέρ της εταιρείας …………, ως εκμισθώτριας, και σε βάρος της καθ’ ής, ως μισθώτριας, ποσό άνω των 4.500.000,00 δολαρίων ΗΠΑ για απαιτήσεις από σύμβαση μίσθωσης αεροσκάφους (Airbus), που καταρτίστηκε μεταξύ των ανωτέρω εταιρειών το έτος 2016. Τον Δεκέμβριο του έτους 2021 η καθ’ ης σταμάτησε να εκτελεί πτήσεις, ενώ στα τέλη του ίδιου έτους έπαυσε τις πληρωμές προς το προσωπικό που απασχολούσε, διότι, όπως κατέθεσε και η μάρτυρας που εξετάστηκε με επιμέλεια της καθ’ ης, έπρεπε να υπάρξει μια ιεράρχηση στις πληρωμές (βλ υπ’ αριθ. 506/2023 πρακτικά συζήτησης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, σελ. 5). Ειδικότερα, όπως προκύπτει από τις οικονομικές καταστάσεις των ετών 2020 και 2021, η καθ’ ης απασχολούσε το έτος 2021 συνολικά 55 εργαζομένους (22 διοικητικό προσωπικό και 33 πτητικό προσωπικό) έναντι 61 που απασχολούσε το έτος 2020 (22 διοικητικό προσωπικό και 39 πτητικό προσωπικό) και 75 που απασχολούσε το έτος 2019 (21 διοικητικό προσωπικό και 54 πτητικό προσωπικό). Μεταξύ των εργαζομένων της καθ’ ης, στους οποίους αυτή όφειλε δεδουλευμένες αποδοχές και επιδόματα αδείας, ήταν και οι αιτούντες, οι οποίοι προσελήφθησαν, ο μεν πρώτος, …………, στις 1.8.2020, η δεύτερη, …………, στις 8.1.2020, η τρίτη, ………… στις 4.5.2016, και η τέταρτη, …………, στις 15.4.2019 (βλ. αντίστοιχα ενιαία έντυπα αναγγελίας πρόσληψης Ε3). Στις 28.3.2022 η δεύτερη των αιτούντων αποχώρησε οικειοθελώς από την υπηρεσία της (βλ. αναγγελία οικειοθελούς αποχώρησης μισθωτού έντυπο Ε5), ενώ στις 30.6.2022 η καθ’ ης κατήγγειλε τη σύμβαση εργασίας της τέταρτης αιτούσας. Στις 8 Νοεμβρίου 2022 η καθ’ ής κατήγγειλε και τις συμβάσεις εργασίας του πρώτου και της τρίτης των αιτούντων, λόγω της επικαλούμενης καταχρηστικής επίσχεσης εργασίας και χρήσης ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων (βλ. αντίστοιχες καταγγελίες σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου έντυπο 6 σε συνδυασμό με την υπ’ αριθ. …………/8.11.2022 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας του Πρωτοδικείου Αθηνών, Χριστίνας Πολυχρονοπούλου, και …………/8.11.2022 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της περιφέρειας του Εφετείου Πειραιά, Νικολάου Χρόνη). Επικαλούμενοι την ακυρότητα της καταγγελίας των συμβάσεων εργασίας τους, ο πρώτος και η τρίτη των αιτούντων κατέθεσαν ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών την από 30.1.2023 με ΓΑΚ/ΕΑΚ …/…/2023 αγωγή τους, με την οποία ζήτησαν την αναγνώριση της ακυρότητας της καταγγελίας των εν λόγω συμβάσεων, την καταβολή ποσού ύψους 17.424,09 ευρώ ο πρώτος και 17.693,87 ευρώ η τρίτη αιτούσα για δεδουλευμένες αποδοχές και επιδόματα εορτών και αδείας από τον Νοέμβριο του 2021 μέχρι τον Νοέμβριο του 2022, πλέον του ποσού των 58.883,35 ευρώ και 76.307,44 ευρώ αντίστοιχα για αποδοχές υπερημερίας λόγω της άκυρης καταγγελίας της σύμβασης. Η οικονομική δυσχέρεια της καθ’ ης συνεχίστηκε κατά τα επόμενα έτη, και τα συσσωρευμένα χρέη της προς το Δημόσιο και τους ασφαλιστικούς οργανισμούς ανήλθαν το έτος 2022 σε 808.563,32 ευρώ και 2.476.401,68 ευρώ αντίστοιχα. Υπό τις ανωτέρω οικονομικές συνθήκες, η καθ’ ης προέβη σε υπαγωγή στον εξωδικαστικό διακανονισμό των υποχρεώσεών της σε ασφαλιστικούς οργανισμούς και δημόσιο, και ειδικότερα κατήρτισε με το Κέντρο Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (Κ.Ε.Α.Ο.) και σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 24 του ν. 4738/2020 την υπ’ αριθ. …………/3.10.2022 Διμερή Σύμβαση Αναδιάρθρωσης Οφειλών, με την οποία ρύθμισε το ποσό της οφειλής της ύψους 2.476.401,80 ευρώ προς τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης πλέον τόκων ύψους 1.633.986,68 ευρώ, ήτοι συνολική οφειλή ύψους 4.110.388,48 ευρώ, προκειμένου το συνολικό αυτό ποσό αυτό να αποπληρωθεί τμηματικά σε 240 δόσεις, της πρώτης δόσης καταβλητέας εντός πέντε ημερών από την ημερομηνία αποδοχής της σύμβασης και σε καμία περίπτωση μετά την τελευταία εργάσιμη ημέρα του μήνα που έπεται αυτής. Εξάλλου, στον υπ’ αριθ. 12 όρο της ίδιας ως άνω σύμβασης προβλέπεται ότι η ισχύς αυτής τελεί υπό την αναβλητική αίρεση της εμπρόθεσμης καταβολής της πρώτης δόσης (βλ. προσκομιζόμενη υπ’ αριθ. πρωτ. …………/3.10.2022 διμερή σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών σύμφωνα με το ν. 4738/2020 με επισυναπτόμενο δοσολόγιο, στοιχεία ρυθμιζόμενων οφειλών και υπ’ αριθ. 5 και 12 όρους αναδιάρθρωσης οφειλών). Η καθ’ ης ισχυρίζεται ότι οι υποχρεώσεις που δημιουργήθηκαν ήταν εντελώς προσωρινές, και οφείλονται στην τεράστια οικονομική ζημία που προκάλεσε η πανδημία του κορωνοϊού σε όλες τις εταιρείες του ίδιου αντικειμένου, ενώ βρίσκεται πλέον σε πραγματική ανάκαμψη, καθόσον εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της και τηρεί ευλαβικά την ανωτέρω διμερή σύμβαση αναδιάρθρωσης οφειλών. Ωστόσο, ουδόλως προσκομίζει αποδεικτικό καταβολής της πρώτης δόσης, ούτε και των λοιπών δόσεων που αντιστοιχούν στους διαδραμόντες μήνες των ετών 2022 έως 2024, ούτε, άλλωστε, προκύπτουν καταβολές έναντι των οφειλόμενων δεδουλευμένων αποδοχών στο προσωπικό της εταιρείας. Και ναι μεν κατέθεσε η μάρτυρας που εξετάστηκε με επιμέλεια της καθ’ ης ότι έχουν γίνει κάποιες καταβολές έναντι των οφειλομένων σε εργαζομένους της εταιρείας, πλην όμως το γεγονός αυτό δεν ενισχύεται αποδεικτικά από κανένα έγγραφο ή έτερο αποδεικτικό στοιχείο, στηρίζεται μόνο στην ανωτέρω αόριστη και γενικόλογη μαρτυρική κατάθεση, και συνεπώς δεν αποδεικνύεται βάσιμο κατά την κρίση του παρόντος Δικαστηρίου. Ακόμη, όμως, και αληθές υποτιθέμενο, το γεγονός αυτό αναφέρεται ότι έλαβε χώρα κατ’ εξαίρεση και επιλεκτικά, εφόσον η ίδια ως άνω μάρτυρας κατέθεσε ότι οι εν λόγω καταβολές έγιναν μόνο σε ανθρώπους που «αντιμετώπιζαν πραγματικά σοβαρά προβλήματα» (βλ. κατάθεση της μάρτυρος, …………, σε υπ’ αριθ. 506/2023 πρακτικά συζήτησης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, σελ. 7), και συνεπώς δεν δύναται να άρει εν προκειμένω την παύση την πληρωμών, εφόσον, σύμφωνα με τα διαλαμβανόμενα στην ανωτέρω σκέψη η κατ’ αρέσκεια του οφειλέτη πληρωμή μερικών μόνο χρεών του δεν εμποδίζει την πτώχευσή του. Εξάλλου, από τον Αύγουστο του 2022 η καθ’ ης δεν δύναται να εκτελεί πτητικό έργο, καθόσον ανεστάλη η χορηγηθείσα υπ’ αριθ. …/…/…/…/…/21.8.2015 άδεια εκμετάλλευσης αυτής βάσει του Ευρωπαϊκού Κανονισμού (ΕΚ) 1008/2008 δυνάμει της υπ’ αριθ. πρωτ. …………/22 απόφασης του Διοικητή της Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας (βλ. υπ’ αριθ. πρωτ. …/22.3.2023 έγγραφο του Τμήματος Δικαιωμάτων Επιβατών και Αδειών Εμπορικής Εκμετάλλευσης της Αρχής Πολιτικής Αεροπορίας με θέμα «Χορήγηση στοιχείων κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας»), και συνεπώς έχει περιοριστεί η δραστηριότητά της. Εκ των ανωτέρω συνάγεται ότι η καθ’ ης δεν δύναται να ανταποκριθεί στις ληξιπρόθεσμες χρηματικές της υποχρεώσεις προς τους τρίτους δανειστές της, και ιδίως τους εργαζομένους της, η δε ως άνω μη πληρωμή των χρεών της δεν οφείλεται σε πρόσκαιρη ταμειακή δυσχέρεια ή έστω σε παροδική διαταραχή του ρυθμού των πληρωμών της, αλλά αντίθετα στο γεγονός ότι συσσωρεύει χρέη ήδη από το έτος 2019, ώστε η τελευταία να έχει περιέλθει τουλάχιστον από τον Ιανουάριο του έτους 2022 σε κατάσταση μόνιμης και γενικής αδυναμίας αντιμετώπισης των ληξιπρόθεσμων και απαιτητών χρεών, οφειλόμενης, κατά κύριο λόγο, στην αύξηση των υποχρεώσεών της και τον περιορισμό της δραστηριότητάς της. Περαιτέρω και αναφορικά με την περιουσιακή κατάσταση της καθ’ ης, αποδείχθηκε ότι αυτή δεν έχει στην κυριότητά της ακίνητη περιουσία, πλην όμως διαθέτει μηχανολογικό εξοπλισμό, άυλα στοιχεία, εμπορικές απαιτήσεις και λοιπά κυκλοφορούντα περιουσιακά στοιχεία, που, σύμφωνα με τις εγκεκριμένες οικονομικές καταστάσεις της χρήσης 2021, που καταχωρίσθηκαν στο ΓΕΜΗ στις 3.3.2023, ανέρχονταν κατά το χρόνο εκείνο σε 38.423.336,80 ευρώ, έναντι των υποχρεώσεών της, που ανέρχονταν κατά τον ίδιο χρόνο σε 36.990.280,91 ευρώ. Έτσι, παρά το γεγονός ότι στις εμπορικές απαιτήσεις περιλήφθηκαν επισφαλείς απαιτήσεις συνολικού ποσού 8,4 εκ ευρώ περίπου, με αποτέλεσμα τα ίδια κεφάλαια να εμφανίζονται αυξημένα κατά 1,33 εκατομμύρια ευρώ περίπου σύμφωνα με τις λογιστικές αρχές που προβλέπονται από τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα (βλ. την από 7.11.2022 έκθεση ελέγχου του ανεξάρτητου ορκωτού ελεγκτή λογιστή …………), πιθανολογείται ότι η περιουσία της καθ’ ης επαρκεί για να καλύψει τα έξοδα της διαδικασίας της πτώχευσης. Ενόψει των ανωτέρω, και εφόσον συντρέχουν εν προκειμένω οι υποκειμενικές και αντικειμενικές προϋποθέσεις για την κήρυξη της πτώχευσης, ενώ περαιτέρω πιθανολογείται ότι η περιουσία της καθ’ ης η αίτηση, ως σύνολο των υπαρχόντων και μελλοντικών άμεσα ρευστοποιήσιμων περιουσιακών αξιών, θα επαρκέσει για την κάλυψη των εξόδων της πτωχευτικής διαδικασίας, θα πρέπει, σύμφωνα και με την υπ’ αριθ. 2/2023 Εισήγηση της Εισηγήτριας της πτώχευσης, Κωνσταντίνας Αλεξοπούλου, να γίνει δεκτή ως ουσιαστικά βάσιμη η αίτηση, να κηρυχθεί η καθ’ ης σε πτώχευση, να οριστεί ημέρα παύσης των πληρωμών η 1η Ιουλίου 2022, καθόσον η καθ’ ης περιήλθε σε αδυναμία εξυπηρέτησης των ληξιπρόθεσμων χρηματικών της υποχρεώσεων κατά τρόπο γενικό και μόνιμο σε προγενέστερη ημερομηνία, και δη από τον Ιανουάριο του έτους 2022, πλην όμως η ημέρα παύσης πληρωμών δεν μπορεί να απέχει πέραν της διετίας από την ημερομηνία κήρυξης της πτώχευσης (άρθρο 81 παρ. 1 ν 4738/2020), να διαταχθεί η σφράγιση της πτωχευτικής περιουσίας, και να ορισθεί η προτεινόμενη από τους αιτούντες σύνδικος πτωχεύσεως, η οποία διαθέτει άδεια διαχειριστή αφερεγγυότητας και δηλώνει υπεύθυνα αφενός ότι δεν συντρέχει στο πρόσωπό της κάποιο από το αναφερόμενα στο άρθρο 144 του ν. 4738/2020 κωλύματα, αφετέρου ότι αποδέχεται τον διορισμό της ως σύνδικος της ένδικης πτώχευσης. Τέλος, πρέπει να επιβληθεί η δικαστική δαπάνη των αιτούντων σε βάρος της πτωχευτικής περιουσίας (άρθρο 89 ν. 4738/2020), σύμφωνα με τα οριζόμενα στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ σε κατάσταση πτώχευσης την καθ’ ης, ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «…………» και το διακριτικό τίτλο «…………», που εδρεύει στην ………… Αττικής, ………… αρ. …, με ΑΦΜ …………, νομίμως εκπροσωπούμενης.
ΟΡΙΖΕΙ ημέρα παύσης των πληρωμών της την 1η Ιουλίου 2022.
ΔΙΟΡΙΖΕΙ σύνδικο της πτώχευσης την ………… του …………, δικηγόρο και κάτοικο Αθηνών, οδός ………… αρ. …, η οποία είναι εγγεγραμμένη στο μητρώο διαχειριστών αφερεγγυότητας με AM ….
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη σφράγιση της περιουσίας της πτωχεύσασας από την ανωτέρω διορισθείσα σύνδικο.
ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος της πτωχευτικής περιουσίας τα δικαστικά έξοδα των αιτούντων, το ύψος των οποίων καθορίζει στο ποσό των διακοσίων (200,00) ευρώ.
ΚΡΙΘΗΚΕ και αποφασίστηκε στην Αθήνα την 5 Ιουνίου 2024.